شرط آرزوی مطلوب، معقول بودن آن است

حجت‌الاسلام مهدی گرجی، در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: آرزو و آرزو داشتن، یک بحث پیچیده است، چون برخی از آرزو به خوبی یاد می‌کنند و معتقدند انسان به علت دارا بودن آرزوهای بزرگ، او به بزرگی و رشد دست پیدا می‌کند. اما بعضی دیگر مخالف آرزو داشتن هستند، زیرا معتقدند آرزوها ناشی از نوعی توهم و تخیلات بی‌منطق افراد است.
وی افزود: آرزو فی‌النفسه نه بد و نه خوب است؛ اما چگونگی و نوع آرزوها هستند که مهم می‌باشند. اگر انسان آرزوی حفظ قرآن یا زیارت امام زمان یا طول عمر والدین خود را داشته باشد، فوق‌العاده مطلوب است، اما اگر انسان آرزوی سقوط یا آسیب و بیماری برای خودش و دیگران را در ذهن و یادش پرورش دهد، معقول و مطلوب نیست.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه گاهی آرزوها در منطق دین، آرزوهای دراز هستند، تصریح کرد: پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند؛ بر امت خودم از دوچیز بیمناکم؛ یکی آرزوهای دراز و دیگری پیروی از هواهای نفسانی. آرزوهای دراز، میل‌ها و کشش‌های غیرمنطقی و غیرواقع‌گرایانه هستند که انسان را بیمار و او را دچار حرص و طمع می‌کنند‌ و او را از موقعیت اطراف خودشان، بیگانه می‌‌سازند‌.
گرجی ادامه داد: آنچه در روایات دینی مذمت شده، آرزوهای دراز، دست نیافتنی و غیرمنطقی است.‌ در مقابل آرزوهای مثبت یا نوعی خیال‌بافی‌ها مطلوب هستند، پس باید ببینیم آرزوها به چه سمتی متمایل شده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: آرزو مانند چشم، گوش، زبان، عقل و... است. زمانی چشم و گوش و زبان و عقل ارزش دارند که از آنها به شکل صحیح استفاده شود. اگر آرزوهای انسان به سمت رشد و تعالی فکری، علمی، اخلاقی و معنوی باشد، این آرزوها مطلوب است، ولی اگر این کشش به سمت یکسری امور دست‌نیافتنی یا امور نادرست از نظر شرعی و عقلی باشد، مایه شکست و دردسر انسان می‌شود.
وی گفت: آرزوها همیشه وهم و خیال نیستند، بلکه برخی از آرزوها، آرزوهای درست هستند. پس بسته به نیت و هدف آرزو، آرزو می‌تواند خوب یا بد باشد. آرزوها باید در کفه عقل و ترازوی اندیشه، سنجیده شوند. اگر آرزوهای دست‌یافتنی مدنظر باشند، به موفقیت می‌رسیم. انسان با تلاش، مشورت، فکر و عبادت خدا می‌تواند مسیر رسیدن به آرزوهایش را تسهیل کند.
انتهای پیام