به گزارش ایکنا به نقل از دویچه وله؛ رئیس جمهور ترکیه در پایان سفر خود به آلمان، امروز یکی از بزرگترین مساجد اروپا را در شهر کلن به طور رسمی افتتاح میکند.
سفر سه روزه اردوغان با هدف ترمیم روابط دو کشور پس از دو سال تنش انجام گرفته است.
در دیدار وی با «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان، دو طرف علاقه خود را به تقویت روابط حسنه به صورت محتاطانه اعلام کردند اما مرکل تاکید کرد که هنوز «اختلافات عمیقی» بین دو کشور در زمینه حقوق شهروندی و دیگر موضوعات باقی است.
انتظار میرود امروز نزدیک به 10 هزار نفر از مخالفان اردوغان در اعتراض به موضوعاتی از جمله حقوق بشر و آزادی مطبوعات تا رفتار این کشور با اقلیت کرد در خیابانهای کلن تجمع کنند.
در همین حال حامیان اردوغان در مسجد مرکزی کلن تجمع میکنند. پلیس کلن اعلام کرد که یکی از بزرگترین تدابیر امنیتی را اتخاذ میکند و حداکثر به 5 هزار نفر اجازه میدهد در مراسم افتتاح این مسجد شرکت کنند.
«هنریته رکر» شهردار کلن و «آرمین لاشت» نخست وزیر ایالت «نوردراین وستفالن» اعلام کردهاند که در اعتراض به اقدامات اردوغان، در مراسم افتتاحیه شرکت نمیکنند.
روابط بین دوکشور پس از انتقاد آلمان از سرکوب مخالفان پس از کودتای نافرجام 2016 در ترکیه که در طی آن دهها هزار نفر دستگیر شدند، رو به تیرگی گذاشت. پس از آزادی چند شهروند آلمانی ترک در سال جاری روابط دو کشور اندکی بهبود یافت اما هنوز پنج تبعه آلمانی در زندانهای ترکیه به سر میبرند.
مسجد مرکزی کلن که بزرگترین مسجد اروپا خارج از خاک ترکیه به شمار میرود توسط دو تن از معماران معروف آلمانی طراحی شده و یکی از مدرنترین مساجد غرب اروپا به شمار میرود. ساخت این مسجد که گنجایش 1100 نمازگزار را دارد پس از هشت سال به پایان رسید و در سال 2017 درهای آن به روی نمازگزاران گشوده شد.
«اتحادیه ترکی اسلامی» (DITIB ) در آلمان که در ساخت این مسجد مشارکت داشته با انتقادات فراوانی مواجه است. این اتحادیه دهها مسجد را در سرتاسرآلمان اداره میکند و دولت ترکیه به امام جماعت این مساجد حقوق میدهد.
سازمانهای اطلاعاتی آلمان به خاطر روابط نزدیک گردانندگان این موسسه با دولت ترکیه، ، اخیرا نظارت خود را بر اعضای آن که مظنون به جاسوسی از مخالفان دولت ترکیه در آلمان هستند، تشدید کردهاند.
حدود سه میلیون ترک تبار در آلمان زندگی میکنند که تعداد زیادی از آنان در ایالت نورث راین وستفالن سکونت دارند؛ بسیاری از آنها در دهه 1960 میلادی به عنوان «کارگر مهمان» از ترکیه به این کشور مهاجرت کردند.
انتهای پیام