بهره‌گیری از تمام ظرفیت دستگاههای قرآنی موجود به جای راه‌اندازی مراکز جدید
گروه فعالیت‌های قرآنی ــ پیشکسوت قرآنی کشورمان با تأکید بر اینکه همه دستگاهها با هم‌افزایی باید در زمینه استعدادیابی تلاش کنند، گفت: افراد بااستعداد در امر تلاوت قرآن پس از فراگیری جزئیات تجوید، باید قطعه‌ای را از قاریان مشهور، که زیربنای قرائت را می‌سازند، اجرا کنند.
به گزارش ایکنا؛ شناسایی افراد بااستعداد نیازمند توجه، پرورش از مجرای صحیح و تبدیل آن از بالقوه به بالفعل است، امری که لازمه آن ممارست و شناخت راه‌های صحیح برای رشد و پرورش این استعدادها به ویژه در حوزه قرآن است. از این رو نقش جلسات اساتید زبده و پیشکسوت قرآنی و دستگاههای قرآنی کشور برای جهت‌دهی به پرورش صحیح این استعدادها قابل تأمل است. لذا به منظور واکاوی استعدادیابی قرآنی با «نصرالله فولاديان‌پور»، پیشکسوت قرآنی و مدرس روخوانی و فصيح‌خوانی قرآن و تجويد، به گفت‌وگو نشستیم که مشروح آن را در زیر می‌خوانید.
گفتنی است در این زمینه نیز با اساتیدی چون حسین اخوان‌اقدم، محمود لطفی‌نیا، بهروز یاریگل، غلامرضا شاه‌میوه، امین پویا، حسین طرقی، محمد بنیادی، سیدمحسن موسوی‌بلده، علی‌اکبر توپچی، کریم دولتی، سیدعباس میردادماد، نسرین نافذکلام، هاشم روغنی، مجید خدایاری، ولی‌الله پوراحمدی و... گفت‌وگو کرده‌ایم.
ایکنا: در هنر تلاوت چقدر باید به استعدادیابی توجه کرد؟
براساس نظر برخی اساتید این عرصه استعدادیابی باید انجام شود و من نیز همین عقیده را دارم، اما این استعدادیابی مستلزم تشکیل کلاس است و عده‌ای جمع شوند و بعد از مدتی تدریس و برخورد این امر امکان‌پذیر شود. اینکه از همان ابتدا بخواهیم افرادی را جدا کنیم و با آن‌ها کار کنیم به شخصیت افرادی که در یادگیری ضعف دارند لطمه می‌زند. من هنگامی که جلسه‌ای را تشکیل می‌دهم و تدریس را برای عموم آغاز می‌کنم، می‌بینم که برخی افراد این توانایی و استعداد را دارند. سعی می‌کنم مطالب بیشتری را به صورت ضمنی به آن‌ها یاد دهم، اما به این معنا نیست که بخواهم دیگر افراد حاضر در جلسه را رها کنم.
ایکنا: بهتر است استعدادیابی برای پرورش یک قاری متبحر از چه سنی آغاز شود؟
باید بگویم استعدادیابی یکی در زمینه حفظ قرآن است که می‌توان آن را از مقطع سوم دبستان آغاز کرد. البته معتقدم در سنی که فرد می‌خواهد حافظ قرآن باشد باید حروف الفبا را کامل بشناسد و این گونه نباشد که معلم قرآن الفبا را به او آموزش دهد. به نظر می‌رسد برای افرادی که سن کمتری دارند و هنوز به مدرسه نرفته‌اند استعدادیابی در زمینه حفظ قرآن زود است. گفتنی است معلم باید سوره‌های کوچک قرآن را همراه با تلفظ صحیح کلمات بخواند و از لوح‌های فشرده نیز استفاده کند و لهجه عربی را به گوش قرآن‌آموزان نیز برساند تا گوششان با آن نیز آشنا شود، اما از لحاظ استعدادیابی در زمینه قرائت قرآن چون این سنین مرحله حساسی است، باید ابتدا روخوانی، روان‌خوانی و سپس آموزش تجوید اولیه انجام شود و سپس تجوید اولیه بر روی تلاوت آن‌ها کاربردی شود و مسلط به لحن عربی شوند. سپس افراد بااستعداد برای تقلید قطعه‌ای از تلاوت قاریان معروف و مشهور، که زیربنای خواندن را می‌سازند، چون عبدالباسط، منشاوی و... را تمرین کنند.
ایکنا: معیارهای لازم برای شناخت فرد مستعد در هنر تلاوت کدام‌اند؟
باهوش بودن در قرائت قرآن یکی از این معیارهاست. لحظه‌ای که استاد در کلاس مثلاً قرآن را با لحن حجاز می‌خواند و سپس افرادی که برای ارائه آن لحن سریع داوطلب می‌شوند، نشان می‌دهد که آنان از هوش خوبی در قرائت قرآن برخوردارند.
ایکنا: از نقش جلسات قرآن برای استعدادیابی بگویید.
متأسفانه برخی از جلسه‌داران به دنبال افراد مستعد هستند. حال ممکن است که این افراد که تشخیص داده شود در روخوانی و روان‌خوانی‌شان و یا به طور کلی در تلاوتشان ضعف دارند، زمانی که نغمات مختلف را در مقامات حجاز و بیات و ... فرامی‌گیرند و در جلسه عمومی تلاوت می‌کنند تازه مشکل قرائتشان نمود پیدا می‌کند که موجب وارد آمدن ضربه روحی به آنان می‌شود.
ایکنا: مراحل پس از کشف استعداد چیست و این استعداد برتر در چه زمینه‌هایی نیازمند آموزش است؟
هنگامی که فردی در تلاوت قرآن مستعد شناخته می‌شود، باید از پایه با وی قرائت قرآن را به صورت دوره‌های تربیت مربی شروع کرد. به این معنا که تمامی نکات و ریزه‌کاری‌های تجوید، روخوانی و روان‌خوانی قرآن و صوت و لحن را به قاری گوش‌زد کند و سپس مدرس نیز این‌ها را به صورت عملی و حین قرائت نیز تحویل بگیرد.
ایکنا: آیا نهادی را متولی امر استعدادیابی در امر تلاوت قرآن می‌دانید؟
فکر می‌کنم شورای عالی قرآن در این زمینه در حال فعالیت است و اکثر ارگان‌های دولتی چون سازمان دارالقرآن، سازمان اوقاف و امور خیریه نیروهایی دارند که در این زمینه بسیج می‌شوند.
ایکنا: چقدر تأسیس آکادمی قرآنی به منظور کشف و پرورش قاریان ضروری است؟
معتقدم بهتر است از ظرفیت فعلی این سازمان‌های قرآنی استفاده شود. گلایه من این است که سازما‌ن‌ها و دستگاههای مختلف هر کدام براساس ضوابط و آیین‌نامه‌هایی اقدام به برگزاری مسابقات قرآن می‌کنند و نمراتی را برای ارزیابی در نظر می‌گیرند، باید نهادهایی که به امور قرآنی می‌پردازند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و گردهمایی برگزار کنند و کارهایشان را با هم هماهنگ کنند و چکیده‌ای از آن هماهنگی را بر روی کاغذ بیاورند و سپس آن را به آیین‌نامه تبدیل کنند و آن را در اختیار دستگاههای کشور قرار دهند.
ایکنا: طرح‌هایی مانند اسوه و شوق تلاوت و ... در زمینه استعدادیابی چه میزان موفق بوده است؟
قطعاً موفقیت‌هایی وجود دارد، اما اگر برگزاری طرح‌ها با آیین‌نامه واحدی در کشور و با هماهنگی همراه باشد، شاهد رشد خواهیم بود.
ایکنا: نقش رسانه‌ها در این زمینه چقدر است؟
رسانه‌ها نقش صددرصدی دارند. پوشش خبری این مسابقات و بازگویی آن موجب تشویق و ترغیب علاقه‌مندان می‌شود.
ایکنا: در کشورهایی نظیر مصر که در تلاوت قرآن صاحب سبک بوده‌اند چگونه به مقوله استعدادیابی پرداخته‌اند؟
در کشورهای عربی اولین کاری که می‌کنند، شخص را حافظ قرآن می‌کنند یعنی فردی که قاری است باید حداقل حافظ جزء‌هایی از قرآن یا حافظ کل آن باشد و هیچ قاری مصری قرآن را از روی مصحف نمی‌خواند، بلکه از حفظ می‌خواند، چون زبان قرآن عربی است و مفهوم آیات را می‌دانند. لذا تلاوت اثرگذار ارائه می‌دهند، به گونه‌ای که معنا به مخاطبان القا می‌شود. لذا تلاوت‌های اثرگذاری دارند.
ایکنا: صحبت پایانی؛
امیدوارم دوستان و دست‌اندرکاران به دنبال هماهنگی بین مسابقات دستگاهها باشند تا شاهد رشد در این زمینه باشیم.
انتهای پیام
