تولید نمایش دینی تکنیکال، زمینه‌ساز استقبال روزافزون مخاطبان
گروه هنر ــ اگر به فکر تولید آثار فاخر نمایشی با استفاده از دانش روز و به شکلی کاملاً تکنیکال باشیم حتی مخاطبی هم که با چنین محتوایی بیگانه است فوراً درگیر فرم و نوع خاص اجرای تکنیکال اثر نمایشی شده و به این وسیله به تاریخ و مذهب رایج در کشور نیز علاقه‌مند خواهد شد.
محسن معینی، نویسنده و کارگردان نمایش عاشورایی«بر فرس تندرو» در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا گفت: به دلیل درگیر شدن به یک کار دیگر، مدتی است که پیشنهاد برای تولید نمایشی در حوزه موضوعات دینی و عاشورایی ارائه نکرده‌ام و حتی درخواستی نیز برای بازتولید نمایش «بر فرس تندرو» از سوی نهادی فرهنگی، صورت نگرفته است.
وی با اشاره به اینکه همواره در تولید آثار نمایشی با موضوعات دینی و روایت تاریخ دین از سوی گروه سازنده مطرح شده است و برای متقاعد کردن مسئولان نیز باید تلاش و کوششی زایدالوصف صورت گیرد، گفت: در جریان تولید «بر فرس تندرو» و در سال‌های بعد بازتولید آن، با وجود مشخص بودن مختصات کار و اینکه این نمایش در مواجهه با مخاطب اصطلاحاً امتحان خود را پس داده بود و استقبال مخاطب نشان از آن داشت که همچنان موضوعات دینی و مذهبی از جمله دغدغه‌های اصلی مردم است، من و سایر عوامل گروه زحمت و مرارت زیادی را به جان خریدیم که قطعاً چنین پروسه‌ای هم زمان‌بر است و هم هزینه‌بر و بر این اساس معمولاً چنین کارهایی از حوصله مسئولان فرهنگی و هنری به این دلیل که زودبازده نبوده، خارج است.
معینی در پاسخ به این پرسش که پس چه فعالیت‌هایی در عرصه فرهنگ و هنر از سوی مسئولان فرهنگی در اولویت حمایت قرار دارد، تصریح کرد: معمولاً چیزی که دغدغه اصلی آن‌ها باشد و بتواند تناسب آن‌ها را با توده مردم تعریف کند در اولویت است، به معنای دیگر در عرصه تولیدات فرهنگی و هنری و از آن جمله تئاتر، تولیداتی در اولویت قرار می‌گیرد که بتواند منویات و مطامع گروه و طیف و جناحی خاص از مسئولان فرهنگی را تأمین کند که لزوماً این آثار تولیدی ممکن است فاخر نبوده و حتی فاقد هرگونه جنبه‌های ارزشی، اخلاقی و باورهای دینی نیز باشند.
وی ادامه داد: شخصاً تحصیل‌کرده کشور آلمان هستم و مدتی است به دلیل برخی دغدغه‌های فرهنگی با استفاده از تجارب تکنیکالی که در زمینه هنرهای نمایشی به دست آوردم به تولید اثر نمایشی در ایران نیز مشغولم. در آلمان بعد از جنگ جهانی دوم تمام تلاش دولت و نظام حاکم در حوزه فرهنگ بر این اصل استوار بود که تئاتر، اُپرا و موزه‌هایشان را احیا کنند و معتقد بودند به این واسطه قادر به احیای بسیاری از باورهای ملی و حتی عقیدتی خود هستند که همین اتفاق هم افتاد و با تقویت روحیه و امیدبخشی به تداوم زندگی، آلمان طی چند دهه به اوج شکوفایی خود رسید.
این کارگردان تئاتر افزود: من با فعالیت‌های فرهنگی و هنری به شکل متفرقه در همه زمینه‌ها که موجب تأمین سلایق مخاطبان می‌شود مخالف نیستم، قرار هم نیست که مخاطبی را که هیچ تناسبی با هنر دینی و روایات مذهبی از منظر هنر ندارد، به زور به این سمت متمایل سازیم اما معتقدم اگر به فکر تولید آثار فاخر نمایشی با استفاده از دانش روز و به شکلی کاملاً تکنیکال باشیم حتی مخاطبی هم که با چنین محتوایی بیگانه است فوراً درگیر فرم و نوع خاص اجرای تکنیکال اثر نمایشی شده و به این وسیله به تاریخ کشور و مذهب نیز علاقه‌مند خواهد شد.
معینی تأکید کرد: متأسفانه به دلیل آنچه که به آن اشاره شد و همانا عدم سیاست مشخص و هدفمند در حوزه فرهنگ و هنر است، شاهد آن هستیم که متولیان فرهنگ و هنر هر از چند گاهی به دنبال ایجاد نهادهای فرهنگی و هنری زودبازده و بی‌محتوا هستند، نهادهایی که شاید در قالب یک محصول فرهنگی و هنری تعریف شوند و شاید در پیکره یک تشکل نمود یافته و به فعالیت بپردازند و اما نتیجه‌ای که حاصل می‌شود مقطعی و بدون عمق است و تنها اثر گذرای آن تا مدتی کوتاه حال فلان مدیر و متولی را که مجوز برای نضج و پدید آمدن آن داده است را خوش می‌کند و بعد بدون تأثیر مثبتی کمرنگ شده و در نهایت از بین می‌رود، انگار که اصلاً وجود نداشته است.
وی در پایان گفت: متأسفانه با وجود تعددی که در نهادها و سازمان‌های متولی فرهنگ و هنر شاهد آن هستیم و هر یک در درون خود یک تشکل عریض و طویلی را در اختیار دارند اما در نهایت به دلیل همان عدم سیاست درست و شفاف در حوزه فرهنگ و هنر که یا می‌تواند بر بن‌مایه‌های اعتقادی و مذهبی استوار باشد و یا بر باورهای ملی و ایرانی، شاهد هستیم که جریاناتی آن هم با توجیه خصوصی‌سازی عرصه فرهنگ و هنر در این عرصه تعیین‌کننده هستند و مثلاً در عرصه تئاتر، عملاً اختیار از کف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌عنوان دستگاه اجرایی فرهنگ و هنر به درآمده و سالنک‌هایی با ماهیت کاذب بخش خصوصی تئاتر مناسبات سیاستی و اجرایی را تعیین کرده و رقم می‌زنند.
انتهای پیام
