دانشجویان قرآنی درگیر مباحث نظری/ تلاوت راهی برای کسب درآمد شده است
گروه فعالیت‌های قرآنی ـ مهدی حسنی، حافظ بین‌المللی قرآن با بیان اینکه سطح دانسته‌های دانشجویان علوم قرآنی حتی در مواردی از سطح افراد عادی جامعه هم پایین‌تر است، افزود: دانشجویان محصل در رشته‌های قرآنی پیش از آنکه به سمت فعالیت‌های عملی و پربار حرکت کنند، در مباحث نظری درگیر می‌شوند.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، مهدی حسنی، حافظ بین‌المللی قرآن دیروز، 23 مهر ماه در محفل انس با قرآن دانشکده علوم قرآنی مشهد عنوان کرد: سطح دانسته‌های دانشجویان علوم قرآنی حتی در مواردی از سطح افراد عادی جامعه هم پایین‌تر است.
دانشجویان به حواشی قرآن بیش از خود آن مسلط هستند
وی اظهار کرد: دانشجویان قرآنی ما بیشتر به حواشی قرآن مسلط شده‌اند تا خود قرآن؛ این در حالی است که در کشور مصر کسی که قصد تحصیل علوم دینی در دانشگاه الازهر را دارد، باید به عنوان پیش شرط به حفظ قرآن را بپذیرد.
حسنی با بیان اینکه جامعه قرآنی ما در شرایط نامناسبی قرار دارد، ادامه داد: اگر بخواهیم بهتر این شرایط نامناسب را تعریف کنیم، باید گفت ما در جامعه قرآنی کشور، گرفتار یک سطح کاذب شده‌ایم و این شرایط کاذب زمانی خود را نشان می‌دهد که ما در محضر شیوخ قرائت سایر کشورها قرار گرفته و به بی‌سوادی خود پی می‌بریم.
این حافظ بین المللی قرآن با بیان اینکه در اجازه دادن شیوخ قرائت ارزش اجازه‌نامه حافظ قرآن بیش از قاری مصحف شریف است، اضافه کرد: در کشور ما قرائت هم مسیر خود را اشتباه رفته و آنچه در کشور ما به قرائت قرآن معروف شده، بیشتر فریاد کشیدن و تحریر زدن در تلاوت است. در واقع این یک نوع خوانندگی است که به جای قرائت برای ما جا افتاده است.
حسنی با اشاره به اینکه در تلاوت اساتید مصری هم اشکال وجود دارد، اظهار کرد: ما چون خود را درگیر صوت و لحن کرده‌ایم، خوش صوت ها را قاری می‌دانیم و به کسی که صدای خوبی ندارد، می‌گوییم «تو قاری نمی‌شوی» ولی آیا قرآن فقط برای افراد خوش‌صدا نازل شده است؟
این حافظ بین‌المللی قرآن ادامه داد: باید بدانیم که مقری به کسی گفته می‌شود که مربی قرائت صحیح به قاریان است و این فرد ممکن است صدای خوبی هم نداشته باشد اما متأسفانه در کشور ما مقری وجود ندارد.
وی افزود: اطلاعات قاریان ما در زمینه قرائت صحیح صفر است. برای مثال آنچه در ایران به عنوان اختلاف قرائت مشهور شده، خود یک علم است که افراد به آن آگاهی ندارند و این علم قرائت بیشتر دستاویز تصمیمات سیاسی و حکومتی برخی حکومت‌های سابق در بلاد اسلامی شده است.
تلاوت راهی برای کسب درآمد شده است
حسنی اظهار کرد: جو قرآنی کشور ما به سمتی رفته که قاری فقط در مسابقات شرکت می‌کند. خیلی‌ها هم در این بین شکست می‌خورند و مسیر خود را عوض می‌کنند. عده‌ای هم که در سطح بین‌المللی موفق می‌شوند، چون هنری ندارند، همین تلاوت را به عنوان راه درآمد خود انتخاب می‌کنند.
این حافظ بین‌المللی قرآن افزود: در گذشته حافظان و قاریان به علوم مختلف قرآن و تفسیر آگاه بودند اما حالا که قاری به وسیله تلاوت کسب درآمد می‌کند و اخلاق قرآنی هم ندارد، مشخص می‌شود مسیر درستی طی نکرده و فقط به زیبا خواندن قرآن توجه داشته است.
حسنی با ارائه توصیه‌ای به دانشجویان عنوان کرد: در کنار دروس دانشگاه به قرآن نزدیک شوید. یکی از راه‌های نزدیک شدن و انس با قرآن حفظ کلام الله است. نتیجه حفظ و انس با قرآن طوری است که هر کس به انسان نگاه می‌کند، شأنیت قرآن را در او احساس می‌کند.
وی با بیان اینکه رفتار زشت و غیرقرآنی برخی قرآنیان آبروی قرآن و قرآنیان را برده است، گفت: قبلا با خود این سؤال را مرور می‌کردیم که چرا قرآن مهجور است و کسی قرآنیان برتر را نمی‌شناسد.
حفظ قرآن، راهی برای انس با کلام خدا
حسنی اضافه کرد: اگر افراد با قرآن انس و آرامش نگیرند، اثر آن فعالیت قرآنی محقق نشده است. فردی که قرآن را حفظ می‌کند، ابتدا همان دغدغه مرور و تثبیت محفوظات را دارد اما در ادامه همین تکرارها سبب توجه به معنا می‌شود و همین موضوع کم کم انس انسان با قرآن را محقق می‌سازد و از همین جهت می‌توان گفت توصیه فراوان رهبر انقلاب به حفظ قرآن بی‌مورد نیست.
وی با بیان اینکه حافظ قرآن نشدن ناشی از کوتاهی خود افراد است، ادامه داد: دانشجویان علوم قرآنی اگر به حفظ قرآن نپردازند، حق مطلب را در رابطه با قرآن ادا نکرده اند.
حسنی گفت: تمام مشکل ما در مسیر حفظ قرآن این است که افراد خود را مکلف به حفظ قرآن نمی‌دانند. ما اگر با پشتکار در انجام برنامه‌ها حفظ قرآن را برخود واجب بدانیم مسائل حل می‌شود.
وی اضافه کرد: دانشجویان ما تشنه حفظ قرآن نیستند. ابتدا باید تشنگی و نیاز لازم برای حفظ قرآن در دانشجویان علوم قرآنی ایجاد شود، آنگاه خواهیم دید که خود آنان به سمت حفظ قرآن حرکت می‌کنند.
انتهای پیام
