گران می‌کنند؛ ما به دهک پایین سقوط می‌کنیم، خودشان به جهنم

به گزارش ایکنا؛ صدای بلند سقوط مردم به دهک‌های پایین درآمدی؛ این صدا این روزها نه به لطف تحریم‌ها که به برکت تحقیرها، بی‌وقفه شنیده می‌شود. قیمت‌های رقصان روی کالاها یعنی تحقیر مردم. یعنی آدم‌هایی که هر روز صبر و نجابت مردم را می‌سنجند و کمی قیمت جنسشان را بالاتر از دیروز و پریروز و روزهای قبل‌تر می‌کنند. نظارتی نیست، توضیحی هم در کار نخواهدبود. تحریم‌ها هم بی‌اثر هستند.

تحریم‌ها بی‌اثر هستند؛ صد درصد بی‌اثر اگر، (ظریفی می‌گفت همیشه جمله‌های قبل از اگر را نادیده بگیرید) اگر حرص خودی‌ها اجازه نفس کشیدن به عموم را بدهد.

به راستی آیا موج سواران تحریم فکر می‌کنند مردم نمی‌دانند چه خبر است؟ که تحریم بهانه است؟ که اگر نه مسلمان صرفاً همان جمله امام حسین(ع) که فرمود آزاده باشید، محقق می‌شد مردم تا این حد خردکننده زیر فشار نبودند.

اگر به همه که نه به خودمان رحم می‌کردیم، آیا واقعاً وضع جامعه اینطور بود که هر روز تعداد بیشتری مغازه و فروشگاه بسته می‌شود و صاحب مغازه اجاره‌ای و کارگرش به خیل بیکاران اضافه؟

چه تعداد زن سرپرست خانوار را می‌شناسید که با سربلندی کارآفرین بودند و خرج خانواده خود را تأمین می‌کردند اما حالا چون مواد اولیه نه در حد معقول و قابل باور در نتیجه تحریم‌ها که به صورت فزاینده‌ای گران شده، دیگر توان کار ندارند. زنان سرپرست خانوار در این شرایط باید چه کنند؟ از آنهایی که خود روزی از ده‌ها نفر حمایت می‌کردند، چه کسی حمایت خواهدکرد؟

سودجوها هرگز به بهشت نمی‌روند؛ چون در بهشت همه چیز به حدی فراوان است که نه می‌توان احتکار کرد، نه می‌توان چیزی را ارزان خریده و گران بفروشند، نه می‌توانند کلاه بر سر کسی گذاشته و نه می‌توان کلاهی بردارند. نهایت کاری که می‌توان در بهشت انجام داد انسان بودن است که از دست این عده هم ساخته نیست.

موج سواران هم به بهشت نمی‌روند؛ دلیلی برای رفتن به بهشت ندارند. آنها همیشه سوار موج‌هایی می‌شوند که ثروت را تنها و تنها به ساحل شخصی خودشان بیاورد. بهشت چنین موج‌هایی ندارد. اما آیا واقعاً در جامعه‌ای پر از فقر و بدبختی می‌توان خوشبخت بود؟ در جامعه‌ای که فساد به حد بروز و آشکار رسیده بالاخره بدبختی دامن همین موج‌سواران را هم خواهدگرفت. به راستی حضرت علی(ع) در نامه ۵۳ خود خطاب به مالک‌اشتر چه زیبا چهره برخی را آشکارا توصیف کرده‌اند؛ می‌فرماید: «این را هم بدان که در میان بازرگانان، کسانی هم هستند که تنگ‌نظر و بدمعامله و بخیل و احتکارکننده‌اند، که تنها با زورگویی به سود خود می‎اندیشند و کالا را به هر قیمتی که می‎خواهند می‎فروشند که این سودجویی و گران‌فروشی برای همه افراد جامعه زیانبار و عیب بزرگی بر زمامدار است.

پس، از احتکار کالا جلوگیری کن که رسول خدا(ص) از آن جلوگیری می‎کرد، باید خرید و فروش در جامعه اسلامی، به سادگی و با موازین عدالت انجام گیرد. با نرخ‌هایی که بر فروشنده و خریدار زیانی نرسند کسی‎که پس‌ از منع تو احتکار کند، او را کیفر ده، تا عبرت دیگران شود، اما در کیفر او اسراف نکن»

امام محمدباقر(ع) فرموده‌اند: «از برنامه‌های حکومتی امیرالمومنین علی(ع) این بود که هر روز صبح در حالی که تازیانه‌ای روی شانه‌اش بود (تازیانه‌ای دو سر به نام سیبه) در بازارهای کوفه می‌گشت، بر سر هر بازاری می‌ایستاد و با صدای بلند می‌فرمود: ای گروه تاجران! قبل از هر کار از خدا طلب خیر کنید و با آسان گرفتن در معاملات، برکت بجویید؛ دل خریداران را به دست بیاورید و با حلم و بردباری، خود را زینت بخشید؛ از دروغ و سوگند و ظلم بپرهیزید، با مظلومان به انصاف رفتار کنید و به ربا نزدیک نشوید.»
آنگاه با خواندن آیه‌ای از قرآن کریم، بازاریان را به رعایت عدالت در معاملات توصیه می‌کرد و با خواندن دو بیت شعر، آنها را نسبت به عاقبت ناگوار گناه و حرام‌خواری آگاه می‌فرمود. بازاریان نیز سخنانش را گوش می‌کردند و سپس می‌گفتند: ای امیرالمومنین، آنچه گفتی شنیدیم و فرمان می‌بریم.

امام صادق(ع) نیز در روایتی می‌فرماید: «روزی امام علی(ع) در بازار از کنار دکان قصابی رد می‌شد که شنید زنی در حال خرید گوشت، به قصاب می‌گوید کمی بیشترش کن. امام به قصاب فرمود: «گوشت بیشتری به او بده که این کار، مایه افزایش برکت است.»

گرانی کیفیت زندگی مردم را به شدت کاهش داده است، این کاهش کیفیت شاید موجب فقر مفرط و گرسنگی مردم نشود اما به شدت رضایت از زندگی را کاهش خواهدداد. پدری که به خاطر طمع عده‌ای شرمنده فرزندان خود می‌شود، مطمئناً این شرمندگی را زیاد تحمل نخواهدکرد.

انتهای پیام