موزه الجزایر؛ آینه‌ای تمام‌نما از تاریخ بشریت و شکوفایی تمدن اسلامی
گروه بین‌الملل ـ موزه ملی آثار باستانی و هنرهای اسلامی الجزایر همچون آینه‌ای گذر تاریخ و ظهور فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف در این منطقه از جهان را به تصویر می‌کشد و شکوفایی و عظمت تمدن اسلامی در آن جلوه‌گری می‌کند.
به گزارش ایکنا؛ الجزایر دومین کشور بزرگ آفریقا پس از سودان و دهمین کشور بزرگ دنیاست. این کشور در همسایگی تونس، لیبی، نیجر، مالی، موریتانی، مراکش و صحرای غربی قرار دارد.
الجزایر با توجه موقعیت راهبردی خود در طول تاریخ مورد توجه تمدن‌های مختلف بوده و موزه ملی آثار باستانی و هنرهای اسلامی در این کشور کارت شناسایی و هویت آن به شمار می‌رود که همه مراحل تاریخی این کشور را در خود ثبت کرده است.
پایگاه خبری «بوابة العین» با انتشار گزارشی به زبان عربی با عنوان «المتحف الجزائري للآثار القديمة والفنون الإسلامية.. مرآه للتاريخ» (موزه آثار تاریخی و هنرهای اسلامی الجزایر؛ آینه‌ای برای تاریخ) به بررسی آثار و محتویات این موزه پرداخته و آن را آینه‌ای تمام‌نما از تاریخ و فرهنگ بشریت و شکوفایی اسلام معرفی کرده است.
در این گزارش آمده: «موزه ملی آثار باستانی و هنرهای اسلامی الجزایر در 1838 میلادی ساخته شد، اما افتتاح آن در 1897 رخ داد و بعد از استقلال این کشور در 1962 براساس مهندسی معماری اصیل مغرب عربی بازسازی شد.
این موزه سهم بسیاری در محافظت از میراث تاریخی، فرهنگی و اجتماعی الجزایر داشته و تعداد بسیاری از آثار و قطعه‌های نادر تاریخی و باستانی را در خود جای داده، به گونهای که این آثار بیانگر تمدن‌های مختلفی است که از ابتدای تاریخ در این کشور به وجود آمده است. همچنین آثاری از تمدن فرعونی و یونانی و آثاری که به تمدن اسلامی نسبت داده شده در این موزه وجود دارد.
این موزه ملی به سه بخش آثار و قطعات هنری قدیمی، آثار اسلامی و سکه‌های قدیمی تقسیم شده که معرفی می‌شود:
بخش آثار قدیمی
در این بخش 5 سالن وجود دارد که یکی از آنها سالن «بت‌پرستی» نام گرفته و در آن مجسمه‌ها و تابلوهای دیواری و کاشی‌کاری شده وجود دارد که اعتقادات و افسانه‌های قدیمی متأثر از تمدن یونان و همچنین عبادت‌های شرقی به ویژه مصر و سوریه را که در قرن دوم و سوم میلادی در شمال آفریقا رایج شد به تصویر می‌کشد.
سالن «ایکوزیوم» یکی دیگر از سالن‌های این بخش است که نام قدیمی و رومی شهر الجزیره پایتخت الجزایر بود و در آن مجموعه بزرگی از ظرف‌های نفیس سفالی روم و برخی ظروف اسلامی و همچنین تمثال‌هایی از پادشاهان موریتانی همچون کلئوپاترا سلنه و پسرش بطلیموس به نمایش گذاشته شده است.
در بخش آثار قدیمی همچنین سالنی با نام «برونز» دیده می‌شود که در آن مجموعه‌ای از وسایل منزل ساخته‌شده از سفال و زیورآلاتی از جنس عاج و چراغ‌های یونانی دیده می‌شود. در سالن «مجسمه‌ها» نیز مجسمه‌هایی که متعلق به عصر روم باستان و در گودبرداری‌های منطقه «شرشال» الجزایر کشف شده‌اند به نمایش گذاشته شده است.
در سالن «هنرهای مسیحی» بخش آثار قدیمی و تاریخی موزه الجزایر نیز آثاری از دین مسیح به نمایش گذاشته شده که بیانگر همزیستی میان ادیان در جهان اسلام است و از جمله این آثار مجموعه‌ای از صندوق‌های مربوط به کشیشان هست که این آثار حکایت از آن دارد که کشیش‌ها به دستور امپراطورهای بت‌پرست روم کشته شده‌اند.
بخش آثار و هنرهای اسلامی
بخش آثار و هنرهای اسلامی بخش جدیدی در این موزه به شمار می‌رود که در 2004 میلادی به مناسبت روز جهانی موزه‌ها افتتاح شد و شامل مجموعه‌ای از آثار باستانی و تاریخی اسلامی است.
پارچه‌های گلدوزی شده با عبارات دینی از مصر و یمن، آثار کشف‌شده در قلعه «بنی حماد» الجزایر و منبر مسجد جامع شهر الجزیره، پایتخت الجزایر، از جمله آثاری است که در این بخش به نمایش گذشته شده و قدمت آنها به قرن‌های نهم تا پانزدهم میلادی و به دوره حکومت «مرابطین» برمی‌گردد.
یکی دیگر از سالن‌های این بخش سالنی است که آثاری از قرن شانزدهم تا نوزدهم میلادی دارد که دو تمدن اندلسی و عثمانی را به هم آمیخته است. ظروف سرامیکی و فلزی اندلسی و مصحف مسجد جامع که یکی از قدیمی‌ترین قرآن‌‌های جهان به شمار می‌رود و مجموعه‌ای از ظروف طلا و نقره متعلق به عهد عثمانی نمونه‌ای از این آثار است.
این بخش شامل تعداد زیادی از صندوق‌های چوبی و ظروف تزیین‌شده سرامیکی است و همچنین سالنهایی به عرضه هنرهای مراکشی، تونسی و مشرقی و آثار شیشه‌ای، فلزی، سرامیکی و قالیچه اختصاص یافته است.
سالن «أمین الأمناء» که به نام «محمد امین الأمنا»، هنرمند الجزایری و یکی از پیشروان صنایع سنتی اسلامی، است در آن نمونه‌هایی از صنایع سنتی آمازیغی مناطق اوراس، میزاب و القبائل به نمایش گذاشته شده است.
سالن «لوس بن عابن» به نام یک بانوی الجزایری نامیده شده که مجموعه‌ای از حریرهای گلدوزی شده خود را که مربوط به عهد عثمانی بوده به همراه قالیچه‌هایی که از نظر رنگ و تزیینات شبیه سجاده‌های نماز منطقه آسیای صغیر و شهر قیروان تونس است به این موزه اهدا کرده است.
در سالن «محمد تمام» نيز مجموعه‌ای از سلاح‌های الجزایری هست که قبایل «بنی ینی» آن را ساخته‌اند که به همراه آثاری فلزی شامل زیورآلات، طلا، فنجان‌ها و ساعات انگلیسی را که در الجزایر استفاده می‌شد به نمایش گذاشته شده است.
بخش سکه‌های قدیمی
در موزه ملی آثار باستانی و هنرهای اسلامی الجزایر بخشی در ارتباط با سکه‌های قدیمی نیز وجود دارد که بیانگر ظهور تمدن‌های مختلف در طول تاریخ در این کشور است و گویی این سکه‌ها سندی برای حیات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری دورههای مختلف در الجزایر به شمار می‌رود.
این بخش شامل سکه‌های نادری است که به نگارش مراحل تاریخ الجزایر از زمان «بونیه» یعنی 400 سال پیش از میلاد مسیح تا زمان حکومت «احمد بای»، در دوره عثمانی در 1834 کمک می‌کند و در این بخش کتاب «راهنمایی برای تمامی سکه‌ها» را پژوهشگران و متخصصان الجزایری تهیه کرده‌اند.
در این بخش همچنین ابزارهایی که برای شناختن سکه اصل از سکه‌های تقلبی استفاده می‌شد به نمایش درآمده است و قالب‌های ضرب سکه متعلق به عهد مرابطین (دولت حاکم بر اندلس و شمال آفریقا در نیمه دوم قرن پنجم هجری) و سند جامعی از مشخصات پول الجزایر از دیگر مواردی است که در این موزه وجود دارد که به پژوهشگر امکان آشنایی با نام حاکم و زبان آن زمان و حتی حیوانات را می‌دهد.
انتهای پیام
