فلسفه داوری فلسفه انضمامی است
گروه اندیشه ــ محمد زارع شیرین کندی ضمن ارائه تحلیل در زمینه دیدگاه فلسفی داوری‌اردکانی بیان کرد: این فلسفه انتزاعی نیست بلکه انضمامی است که مشکلات ما را وصف می‌کند و به ما کمک می‌کند تا خودآگاه شویم.
به گزارش ایکنا؛ مراسم رونمایی از کتاب «خرد و توسعه» تألیف رضا داوری‌اردکانی، رئیس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران با حضور جمعی از اندیشمندان و علاقه‌مندان، شب گذشته ۲۸ آبان ماه، در موزه کتاب و میراث مستند ایران کتابخانه ملی برگزار شد.
محمد زارع شیرین کندی، پژوهشگر دینی به عنوان یکی از سخنرانان این مراسم بیان کرد: داوری فیلسوف است، اما فلسفه‌ای که می‌گوید چه نوع فلسفه‌ای است؟ فلسفه داوری فلسفه انضمامی است، اما این فلسفه چیست؟ این فلسفه، فلسفه‌ای است که حقیقت وضع کنونی ما، مسائل و مشکلات و درد‌ها و رنج‌های تاریخ ما را وصف می‌کند. فلسفه انضمامی به ما کمک می‌کند که خودآگاه شویم.
وی در ادامه افزود: ویژگی این فلسفه در این است که تاریخیت ما را در درون ساختار هستی‌شناسی‌مان در عالم در نظر می‌گیرد. این فلسفه به درگیری‌ها و بن بست‌ها و معضلات انضمانی معاصر در وضع خاص تاریخی می‌پردازد و لذا نوعی فلسفه انتزاعی نیست، بلکه موجودیت تاریخ ما را در عالم حقیقی‌اش درک می‌کند و موقعیت تاریخی جامعه معاصر و صورت‌های اگزیستانس را تحلیل می‌کند.
زارع تصریح کرد: فیلسوف وظیفه دارد که در مشکلات مداخله کند، زیرا معنای اگزیستانس از این طریق محقق می‌شود. داوری بیش از نیم قرن است که معضلات تاریخی جامعه را اندیشیده است و او وضع نه سنتی و نه هنوز تجدد ما را اندیشیده است. او فیلسوف جامعه توسعه نیافته است. فلسفه او فلسفه انضمامی است و آنچه می‌گوید نه شرح فلاسفه غرب است و نه شرح فلاسفه مسلمان، گرچه با بیشتر این‌ها آشنا است.
وی در ادامه بیان کرد: آنچه او به عنوان فلسفه انضمامی می‌گوید، شرح درد توسعه نیافتگی ما در ۱۵۰ سال اخیر است. او پرسش‌های بنیادین جامعه ما را طرح کرده است. فلسفه چیست؟ علوم انسانی کدام است؟ خرد چیست؟ آموزش چیست و دانشگاه کجا است؟ روابط میان حیات جمعی ما چگونه است؟ این‌ها پرسش‌های او است. در پشت اعمال جمعی ما خرد نهفته است یا هوس‌ها و جامعه توسعه نیافته در قیاس با جوامع دیگر چگونه است؟ چرا مشکلات این جامعه مضاعف است؟
زارع تصریح کرد: داوری ۵۰ سال است که از نسبت‌های عمیق اگزیستانس عمیق تاریخی ما سخن می‌گوید، از نسبت ما با توسعه و پیشرفت و غرب و علم جدید و تکنیک و مدرن سخن می‌گوید، همچنین در باب علوم انسانی و دموکراسی و آزادی و ادبیات و شعر کلاسیک با اندیشه پست مدرن و حتی نسبت ما با مقالات «آی اس آی» و با فوتبال و ... نیز سخن می‌گوید.
وی بیان کرد: داوری در مورد همه این‌ها نوشته است و در سطح فلسفه انضمامی در مورد آن‌ها بحث کرده است. مباحث او در سطح فلسفی است. از همین رو اغلب موجب کج فهمی قرار گرفته است. او در نسبت‌هایی مذکور است که سطحی‌نگری را بیان کرده است، فلک‌زدگی را دیده و بیان کرده است.
این پژوهشگر دینی در ادامه بیان کرد: فلسفه او خنثی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت، بلکه خواه و ناخواه توجه اهل نظر را جلب می‌کند و اهل دانش این سرزمین به این فلسفه روی می‌آورند و این فلسفه برانگیزاننده ذهن‌های جوینده است که می‌خواهند بدانند چه باید کنند و بزرگترین خدمت این فلسفه این است که آن‌ها را به خودآگاهی فلسفی رهنمون می‌کند و عمرشان طولانی و پربارتر باد.
در انتهای این مراسم نیز رضا داوری‌اردکانی به ایراد سخنان کوتاهی پرداخت و بیان کرد: اینکه دوستانی دارم و آقای اعوانی بر من منت می‌گذراند و نوشته من را می‌خوانند برایم مغتنم است و من راضی هستم. بیش از این لیاقت نداشتم و بیش از آنچه که بدان لیاقت داشتم رسیده‌ام و همین دوستان و لطفی که به من می‌شود برایم کافی است. چندین بار مجالسی برگزار شده و دوستان به بنده اظهار لطف داشتند و همیشه شرمسار بودم و در مورد من چیز‌هایی می‌گفتند که لایق آن‌ها نبودم، اما امشب و در این مراسم خیلی مورد لطف قرار گرفتم، ولی شرمسار نشدم.
رئیس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران بیان کرد: همیشه وقتی یکسری چیز‌های عجیب را می‌خواندم تعجب می‌کردم که چرا این حرف‌ها زده می‌شود و این مسائل وجود دارد، اما بعد‌ها دیدم که این‌ها چندان هم عجیب نیست و احساس می‌کنم که حرف‌های عجیب‌تر از این‌ها نیز برای ما عجیب نیست.
وی در ادامه افزود: احساس می‌کنم که این حرف‌ها برای ما مقبول و درست است و موجب انبساط خاطر می‌شود و عادت کرده‌ایم که بیهوده‌ترین حرف‌ها را بزنیم. اما‌ای کاش خط قرمزی نیز وجود می‌داشت. یاوه‌گویی هم حد و اندازه‌ای دارد و‌ای کاش یاوه گویان حد و اندازه را رعایت می‌کردند. پر مدعایانه بگویم که در زندگی سعی کرده‌ام که اندکی این حد را داشته باشم و همه این الطاف به بنده به این دلیل است که حد خودم را دانسته‌ام.
انتهای پیام
