«انفاق» پیوند با انسان و «وقف» پیوند با خداست

به گزارش ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، حجت‌الاسلام محسن مؤمنی‌مقدم، مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان، امروز در جمع یاوران وقف، گفت: پیامبر(ص) می‌فرمایند «إِذَا مَاتَ اَلرَّجُلُ اِنْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلاَّ مِنْ ثَلاَثَةٍ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ وَ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ وَ وَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ»، هر گاه مرد بميرد، عملش تمام مى‌شود و ارتباطش با دنيا قطع مى‌شود؛ مگر سه عمل كه قطع‌شدنى نيست؛ صدقه جاريه، علم و دانشى كه مردم از آن بهره ببرند و فرزند صالحی كه بعد از او بماند و براى پدر طلب آمرزش كند.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان ادامه داد: در این حدیث، مصداق اتمّ و کامل صدقه جاریه، سنت حسنه وقف است؛ در واقع هر چه مردم را بهره‌مند کند، صدقه جاریه است، اما مصداق کامل آن وقف است.
وی بیان کرد: وقف متعلق به گروه و طبقه خاصی نیست و سابقه آن به تاریخ پیدایش انسان برمی‌گردد؛ یعنی از حضرت آدم شروع شد، توسط ادیان مختلف تأیید شد و به امضای اسلام هم رسید؛ بسیاری از سنت‌ها و رسوم با ظهور اسلام باطل شناخته شد، اما وقف نه تنها تأیید شد، بلکه مورد سفارش هم قرار گرفت.
مؤمنی‌مقدم افزود: پیامبر و ائمه اطهار(ع) هم در عمل و هم در مقام سخن، روی وقف تأکید داشتند؛ بطوری که اولین اقدام رسول خدا(ص) بعد از هجرت به یثرب، ساخت و وقف مسجد بود.
وی ادامه داد: سنت وقف آن‌چنان در میان علمای اسلام جای خود را باز کرده که اگر عالمی از دنیا برود و وقفی از خود به جا نگذاشته باشد، می‌گویند چه عمر بی برکتی داشته است.
مدیرکل اوقاف استان در ادامه به تفاوت‌های میان وقف و انفاق پرداخت و افزود: انفاق، پیوند انسان با انسان اما وقف، پیوند انسان با خداست؛ وقف، سرمایه است، اما انفاق به مصرف می‌رسد؛ وقف، تولید آفرین و کارآفرین است، اما انفاق ممکن است نوعی گداپروری به همراه داشته باشد؛ وقف آینده‌ساز است، اما انفاق مال امروز است و با آینده سر و کاری ندارد.

انتهای پیام