سیدمحمود حسینی در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، درباره ویژگیهای شخصیتی یک دانشجو، اظهار کرد: دانشجو فردی است که وارد عرصه تحصیلات عالیه میشود تا از طریق آشنایی با دانش و تجربه، به انسانی فرهیخته تبدیل شده و به جامعه خدمت کند. جامعه از چنین فردی انتظارات مشخصی دارد، این فرد باید شخصیتی پویا، تلاشگر، هوشمند و عالم داشته باشد.
وی ادامه داد: ما از دانشجو انتظار قبول مسئولیتهای اجتماعی را داریم، یعنی دانشجو باید علاوه بر تحصیل در رشته خودش، اهل تفکر و اندیشه باشد و مسئولیتهای اجتماعیاش را نیز به خوبی اجرا کند. در واقع دانشجو در قبال جامعهاش مسئول است.
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان در دهه 50 افزود: دانشجو نباید نسبت به آنچه در جامعه میگذرد بیتفاوت باشد و اگر ظلم یا ستمی بر بخشی از جامعه یا افرادی روا میشود، عکسالعمل نشان داده و به کمک افرادی که مورد تبعیض و ظلم واقع شدهاند، بشتابد.
حسینی با اشاره به آرمانخواهی دانشجویان خاطرنشان کرد: با توجه به سن دانشجو که در عنفوان جوانی قرار دارد و با توجه به وظیفهاش که کسب دانش و معارف و فضایل انسانی است، دانشجویان معمولا آرمانخواه هستند. عدالت، برابری، آزادی و تحکیم روابط انسانی از آرمانهای مهم دانشجویان در دورههای مختلف است.
وی تصریح کرد: دانشجو نباید بیتفاوت و باری به هر جهت باشد. البته دانشجو جوان است و شور و احساس و شادی دارد، ولی این شادی باید همراه با عدالتخواهی، آزادیخواهی و آرمانخواهی باشد.
فضای جامعه برای عدالتطلبی و آرمانخواهی دانشجویان باز نیست
این فعال سابق دانشجویی با بیان اینکه در حال حاضر در میان دانشجویان نوعی جریان رکود، بیتفاوتی و بیانگیزگی شیوع پیدا کرده که نشاط و آرمانخواهی مورد انتظار از آنها را کمتر کرده است، تاکید کرد: علت این مسئله، فضای سیاسی و اجتماعی جامعه و دستگاههای اداری است. فضا برای اینکه دانشجویان حضور داشته باشند و حرف بزنند، باز نیست و این شرایط به جامعه ضرر زیادی میرساند.
وی در ادامه گفت: جریانها و تشکلهای دانشجویی باید حمایت شوند تا بتوانند حرف خود را بیان کرده و نقد کنند. آنها باید آزادی بیان داشته باشند و زمینههای انتقال نظراتشان با زبان هنری و فرهنگی و سیاسی برایشان فراهم باشد که متاسفانه کمتر شاهد چنین وضعیتی هستیم. روسای دانشگاهها باید میدان را برای حضور دانشجویان در عرصههای اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی باز کنند.
حسینی در پایان اضافه کرد: اگر جامعه دانشجویی ساکت شد، باید احساس خطر کنیم، اگر جامعه دانشجویی نشاط و شادی نداشت و نقد نکرد، باید نگران بود. چون دانشگاه و دانشجو علاوه بر نقش آگاهیبخشی، نقش هشدار دهندگی نیز دارد و به نوعی فیوز جامعه در حل مسائل کشور محسوب میشود.
انتهای پیام