مروری بر ویژگی‌های مدیریتی حجت‌الاسلام احمدی

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ علی‌اصغر فانی، استاد دانشگاه تربیت مدرس و وزیر سابق آموزش و پرورش، در مراسم بزرگداشت حجت‌الاسلام والمسلمین احمد احمدی که شب گذشته، 27 آذر، در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد بیان کرد: در مورد دکتر احمدی همه گفته‌اند که ایشان استاد دانشگاه، استاد فلسفه، عضو شواری عالی انقلاب فرهنگی و ... بوده است، اما از جنبه معلمی ایشان چیزی نگفه‌اند. از اینکه ایشان سال‌ها در مدرسه حکیم نظامی معلم بود و بعد به دانشگاه آمد و به عنوان یک شخصیت دانشگاهی مطرح شد.
وی در ادامه تصریح کرد: همچنین در مورد نحوه مدیریت دکتر احمدی نیز صحبتی نشده است، یعنی اینکه ببینیم ایشان در مشی مدیریتی خود چه می‌کرده است. دکتر احمدی در اداره جلساتی که مسئولیت آنها را داشت چه ویژگی‌هایی داشت؟ لذا من در این جلسه فکر کردم که در مورد اینطور مسائل صحبت کنم.
فانی بیان کرد: اطلاع داریم که در سال 1365 زمان وزارت آقای دکتر اکرمی، شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه‌ای داشت که شورایی تحت عنوان شورای تغییر بنیادین نظام آموزشی کشور تشکیل شود. دکتر احمدی رئیس این شورا بود و بنده نیز عضو آن بودم. این شورا 153 جلسه داشت که هر جلسه نیز حدود پنج ساعت به طول می‌انجامید. دکتر احمدی که رئیس شورا بود از همه ما نیز چند دقیقه زودتر می‌آمد و با علاقه و پیگیری بحث‌ها را دبنال می‌کرد.
این استاد دانشگاه در ادامه تصریح کرد: من به همراه دکتر اکرمی، مقاله‌ای در این کتاب نوشته‌ایم و برای اینکه این مقاله را بنویسم، آن بخشی که در این 153 جلسه متعلق به من است را مطالعه کرده‌ام، با اینکه خود بنده در آن جلسات حضور داشتم، اما مطالعه کردم و اصولی که دکتر احمدی در این جلسات رعایت می‌کرد را روی کاغذ آورده‌ام.
فانی بین کرد: یکی از این اصول، قاعده‌مندی و ضابطه‌گرایی ایشان بود که به شدت ضابطه‌گرا بود. بر خلاف خیلی از هم لباسی‌های ایشان که روی ضابطه و اصول حرکت نمی‌کنند، ایشان جزء افراد ضابطه‌گرا بود و از مقرراتی که وضع می‌شد عدول نمی‌کرد.
وی با اشاره دیگر ویژگی‌ها تصریح کرد: ویژگی دوم، احترام به خرد جمعی بود، وی تابع نظر جمع بود و پیشنهادی را که مطرح می‌کرد، اگر افراد در جلسه حرف دیگری را می‌زدند، ایشان از نظر خود عدول میک‌رد. مورد سوم، احترام به حقوق اقلیت‌های دینی بود که خیلی صریح از اقلیت‌های دینی حمایت می‌کرد. چهارمین اصلی که وی رعایت می‌کرد، اولیت قائل بودن برای مسائل و مشکلات بود. ممکلت مسائل و مشکلات زیادی دارد، مثلا آموزش و پرورشی که ایشان در آن جلسات دنبال طراحی نظام آموزشی‌اش بود، مانند اقیانوسی که در آن این همه ماهی هست، مشکلاتی نیز داشت اما روش مرحوم احمدی این بود که به اولیت‌ها بپردازد. خلائی که امروز در مدیریت کشور نیز وجود دارد. ما همه مسائل را نمی‌توانیم حل کنیم، مهم این است که با این منابع محدود به کدام اولیت‌ها بپردازیم.
فانی بیان کرد: ویژگی پنجم ایشان این بود که به عوامل موثر در هر پدیده وزن می‌داد. وقتی با یک پدیده‌ای مواجه می‌شوید، یک عواملی ذیل آن مطرح می‌شود و ایشان دنبال این بود که به این‌ها وزن بدهد. ششم جلوگیری وی از ورود بحث به امور حاشیه‌ای است. در جلسات زیادی شرکت کرده‌ایم و خیلی اوقات جلسات به حاشیه می‌رود، اما ایشات فرمان را در دست داشت و هر زمانی که جلسه به حاشیه می‌رفت، این جلسه را به ریل اصلی می‌آورد
این استاد دانشگاه با اشاره به هشتمین اصل از اصول مدیریتی مرحوم احمدی تصریح کرد: مور دیگر داشتن ذهنیتی منطقی بود، بنده در رشته مهندسی تحصیل کرده بودم و بعد به علوم انسانی آمدم، لذا ذهن بنده مهندسی است و ایشان نیز ذهن مهندسی داشت. ذهنی که شاید حاصل فلسفه‌ای بود که ایشان خوانده است.
فانی بیان کرد: هشتمین مورد رعایت وجوه شرعی و در عین حال استفاده از دستاوردهای بشری است. ایشان در جلسات در عین حال که به وجوه شرعی عنایت داشت، می‌گفت نباید از دستاوردهای بشری محروم شویم و جمع کردن میان اینها نیز از ویژگی‌های ایشان بود. آقای دکتر احمدی اجازه نمی‌داد که بدون دستور جلسه، بحث جدید مطرح شود و می‌گفت قبلا باید هر کسی پیشنهادش را به دبیرخانه بدهد و در دستور بیاید و از قبل نیز این پیشنهاد در اختیار اعضا قرار گیرد که یکی از ویژگی‌های بارز ایشان محسوب می‌شد.
این استاد دانشگاه در ادامه تصریح کرد: مرحوم احمدی واقع‌بین بود تا ایده‌آلگرا، به دفعات ایشان با توجه به شرایط و محدودیت‌ها و مشکلات، تصمیم می‌گرفتند و این عبارت را برای او انتخاب کرده‌ام که واقع‌بین بود تا ایده‌آل‌گرا. حساسیت بالا نسبت به بیت‌المال داشت که همیشه ایشان را مثال می‌زدیم. در سامان سمت که سال‌ها قائم مقام ایشان بودم و از نزدیک با یکدیگر بحث نیز داشتیم، اما ایشان خیلی نسبت به بیت‌المال حساسیت بالایی داشت.
وی در انتهای سخنان خود بیان کرد: از دیگر ویژگی‌های مرحوم احمدی می‌توان به دفاع از محرومین اشاره کرد. در جای‌جای جلساتی که با ایشان داشتیم، همیشه می‌گفت که یک کاری کنید تا حقوق کارمندان و ... اضافه شود و می‌گفت من خجالت می‌کشم از اینها و یک زمانی که حقوق اساتید دانشگاه افزایش پیدا کرد، می‌گفت که وقتی وارد دانشگاه می‌شود از نگهبان دم در خجالت می‌کشد که چرا حقوق من اضافه شده اما حقوق آن نگبهان خیر.

برای مشاهده گزارش تصویری اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام