به گزارش خبرنگار ایکنا؛ سیدمحمدرضا بهشتی، عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه تهران، در مراسم بزرگداشت حجتالاسلاموالمسلمین احمد احمدی که شب گذشته، ۲۷ آذرماه، در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، به ایراد سخن پرداخت و با اشاره به دوران آشنایی خود با حجتالاسلاموالمسلمین احمد احمدی بیان کرد: اولین آشنایی با مرحوم احمدی به ۴۵ سال قبل برمیگردد که بنده دانشآموز بودم و ایشان از قم به منزل پدری آمد. ایشان نسخه خطی کتابی را که بعدها با عنوان «تأملات دکارت» چاپ شد آورده بود و با ترجمهای که از آن کتاب داشت مقابله میکرد.
بهشتی افزود: ایشان سؤالاتی در مورد متن داشت و برای من که دانشآموز بودم این چهره، نحوه برخورد و تلاش ایشان برایم جالب بود؛ همچنین کاری که ایشان فکر میکرد مفید است و در عرصه اندیشه و در سطح کتابی مانند دکارت ارائه دهد، قابل توجه بود. از آن زمان به بعد، در کلاسهای درس در دانشگاه تهران مکرر خدمت ایشان بودیم و خاطرات متعددی از آن دوران به یاد دارم. بعدها نیز در گروه فلسفه دانشگاه تهران یا در مراکز دیگر مانند دانشگاه تربیت مدرس در زمینه پایاننامههایی که انجام میشد خدمتشان میرسیدم و درباره کاری که با سمت در زمینه ترجمه و تألیف داشتم نیز با مرحوم احمدی ارتباط برقرار میکردم. علاقه و اهتمام ایشان هم بسیار جالب توجه بود که این اندازه فردی برای کاری که فکر میکند درست است دست به کوشش و تلاش بزند.
این عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه تهران در ادامه بیان کرد: در مورد علم و فضل ایشان باید بگویم که آنچه بنده از ایشان در قالب چهرهای که در زندگی برایم گیرا و جالب بوده به خاطر سپردم، بیش از دانش و فضل، سلامتی و صداقت ایشان بوده است. چیزی که در این روزگار به تدریج حکم کیمیا را پیدا کرده و آن سلامتی که در وجود ایشان وجود داشت برای بنده بسیار قابل توجه بود. او بیشائبه بود و برای اینکه جایگاه خود و دانشش را به رخ دیگران بکشد و بخواهد با دیگران از موضع یک عالِم دینی صاحب معلومات در حوزههای مختلف صحبت کند و از موضعی غیر از تواضع برخورد کند، هیچگونه تلاشی نداشت و این ویژگیها به یاد بنده مانده است.
صمیمیت و صداقت
بهشتی بیان کرد: شاید یکی از دلایلی که برای حضور در مراسم ایشان نیاز به فراخوان نباشد همین است که افرادی که با ایشان ارتباط داشتهاند این صمیمیت و صداقت را از مرحوم احمدی به یاد دارند و همین مسئله جاذبه دارد که افراد را به اینجا و مراسم دیگری که برای ایشان برگزار میشود میکشاند.
این عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه تهران در ادامه با تأکید بر خلوص مرحوم احمدی در دینداری تصریح کرد: مرحوم احمدی در دینداریاش خلوص داشت و بیش از همه این خلوص در ذهنم باقی است. آن طور زندگی میکرد که از یک انسان متدین توقع میرود که چنین زندگی کند. یک زندگی هدفدار و مسیری مشخص برای مدت طولانی، آن هم با سختکوشی و اهتمام که بارها با ایشان در مورد دوران کودکی و دشواریهایی که داشت صحبت کرده بودم.
وی در ادامه افزود: مرحوم احمدی روستازاده بود و برای اینکه اولین قدمها را برای علم بردارد با کمترین امکانات مجبور بود کنار بیابد، حتی زندگی ایشان طوری بود که برای تأمین معاش خانواده مجبور بود که کارهایی را نیز انجام دهد و این مسئله تحصیل مرحوم احمدی را دشوار میکرد.
عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه تهران بیان کرد: حاصل این زحمات دکتر احمدی بود که سختکوشی فراوان و بلندهمتی در موارد متعدد برای همه به یاد ماندنی است. کسی که به کار اعتقاد داشت و با اهتمام دنبال کار بود. فداکاری میکرد، وقت میگذاشت و با دغدغه کار را دنبال میکرد.
بهشتی در ادامه تصریح کرد: ایشان کارها را در عرصههای علمی و اجرایی به صورت دقیق دنبال میکرد و همهجا دغدغه دینی و دینداری را در ایشان میدیدم، آن هم بیشائبه. این است آن چیزی که روی من اثر گذاشت. سلامت و صداقت مرحوم احمدی در حدی بود که وقتی روبروی ایشان مینشستید، احساس میکردید ایشان فردی است که در پی یک هدف است. خیرخواه دیگران است و میکوشد آنان را در مسیر درست یاری کند و این نگرانی که آیا توانسته این وظیفه را انجام دهد یا خیر در وی وجود داشت. در امور زندگی نیز قانع و به ابعاد اقتصادی زندگی حساس بود.
حساسیت بالا روی بیتالمال
وی با تأکید بر حساسیت مرحوم احمدی در استفاده از بیتالمال گفت: در بیتالمال حساس و دقیق و در عین حال فردی بود که قدر افراد را نیز میدانست. همچنین وقتی کار افراد را میدانست و برایش روشن میشد که در یک زمینهای هزینهای لازم است تا انجام شود، باکی نداشت. از آن طرف نیز در اینکه کاری را درست انجام دهد واقعاً دقیق بود. چند سال در یک طرحی کار مشترکی داشتیم و چند بار ایشان را میدیدم که رانندگی میکرد و پیگیر کار بود و این طور اهتمام به مسئولیت داشت.
این عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه تهران در ادامه تصریح کرد: وی دنبال این بود که خدمت و کار مثبتی برای کشور انجام دهد و در این جهت ایشان را کمنظیر دیدم. نه فقط در این عرصهها که دقت ایشان نسبت به تکلیفش در همه جا مشهود بود، تا آنجا که درس دانشگاهی را به اندازه دو ساعت و پنج دقیقه درس میداد و در این اندازه به وقت و تعهد خود پایبند بود. در عرصه اجتماعی نیز در این چند سال اخیر از ایشان مراتب تعهدی را دیدم و بعد هم ایشان را فردی اهل صداقت و راستی و تلاش یافتم که برای اینکه اگر میتواند، کاری کند که نقش مثبت داشته باشد و این نقشآفرینی نیز در عرصه آرمانهای دینی و جامعه بود که وی آنها را دنبال میکرد.
استفاده حداکثری از تمام ظرفیتها
بهشتی در انتهای بیان کرد: در فتوحات مکیه این جمله را دیدم و متعجب شدم، ابن عربی میپرسد که «و ما انت و جواب الوقت»، فهمیدم که شریفه «حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ» یعنی همین وقت و ما هستیم و یک فرصت کوتاه؛ این فرصت میقات ما است. به آقای احمدی غبطه میخوردم که در حد و ظرفیت خودش، همان طور که همه ظرفیت خود را داریم، انصافاً در این فرصت و وقت به نظر میرسد بهره بالایی را از عمر خود گرفت و توانست به دیگران نیز بهره برساند.
حجتالاسلام والمسلمین سیدطه مرقاتی نیز در این مراسم با اشاره به نحوه برگزاری این بزرگداشت بیان کرد: با این آیه بحث خود را شروع میکنم که خداوند میفرماید «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ»، به راستی که دکتر احمدی یکی از مصادیق این آیه است که با زیور ایمان، دانش، معرفت و فرزانگی خود را آراست. این برنامه حاصل یک عشق و ارادت است که بودجه فراوانی برای آن تدارک دیده نشده و هنر برگزارکنندگان این بود که سراغ کسانی رفتند که از نزدیک خلوص دکتر احمدی را دیده بودند.
قصور کلام از وصف تمام ویژگیها
وی در ادامه تصریح کرد: در این کتاب «دکتر احمد احمدی و علوم انسانی» در واقع درایت آمده است نه روایت و آنچه بیان شده به صورت مبالغه نبوده است. شاید در مواردی کلام و بیان قاصر از نمایاندن واقعیتها باشد. جمعی از ارادتمندان استاد دور یکدیگر جمع شدند، سیاستگذاری کردند و خانه اندیشمندان علوم انسانی نیز مخلصانه در این راه گام پیش نهاد. اصحاب سمت نیز به میدان آمدند و درسِ آموخته از استاد را با دقت و بدون استفاده از بیتالمال پس دادند، آستین همت بالا زدند و به مرادشان ادای دین کردند.
مرقاتی بیان کرد: در ستاد بزرگداشت مقرر شد که به جهت رسالت خانه اندیشمندان علوم انسانی، به نقش استاد احمدی در ارتقای علوم انسانی پرداخته شود. از اهتمام ایشان در نهادسازی تا توسعه رشتههای کمتر پرداخته شده علوم انسانی در دانشگاهها، فعالیت چند دهه در شورای عالی انقلاب فرهنگی، حضور در نظام آموزشی قبل از دانشگاه و تلاش در وحدت عملی بین حوزه و دانشگاه و بیان نوآوریهای وی در حوزه در دهه 50 با حضور در موسسه در راه حق و مکتب اسلام مورد توجه بود.
خدمات استاد مستند شد
وی در انتهای سخنان خود گفت: در حد همت بلند اساتید، سفارش مقالات انجام شد و همه بزگواران دست به قلم بردند و مقاله را آماده کردند. بر این باور هستم که با نگارش این آثار خدمات استاد احمدی مستند شد و در تاریخ ماند. این کار در مدت کوتاهی سامان یافت و اگر وقت بیشتری در اختیار بود، میشد که به صورت گستردهتر، استاد را معرفی کنیم و بنده از همه عوامل تأثیرگذار در برگزاری این بزرگداشت تشکر میکنم.
برای مشاهده گزارش تصویری اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام