دوستی‎های ناصحیح؛ ریشه بسیاری از گمراهی‎ها

حجت‌الاسلام محمد سوری‎خرم‎‌آبادی، از نویسندگان لرستانی در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان، با بیان این‌که نیاز هر یک از قشرهای اجتماعی به رفیق و دوست همدل و همراه یک امر بدیهی و روشن است، اظهارکرد: از قدیم‌الایام گفته‌اند: «نخست یار نیکویی بجوی آن‌گاه پای در راه بگذار» بنابراین به‌خاطر نیاز روحی انسان، کسب موفقیت‌های مختلف در جامعه در گرو انتخاب دوستانی شایسته است.
وی با اشاره به این حدیث علوی که «جلب دوستی نیمی از خرد است»، افزود: دوستی‎ها ممکن است براساس منافع مادی و خواهش‌های نفسانی در اغراض و احساسات باشد و یا براساس یک انگیزه صحیح، دوستی صحیح، محبت، علاقه، ارتباط روحی، حُسن معاشرت و گفت‌وگو میان دو خرد و یا بین افراد جامعه با ملاک صحیح و انگیزه‌ای الهی به‌طوری‌که دوستان براساس آن نتوانند نیازهای فردی و احتیاجات دنیوی و اخروی را تامین کنند.

دوستی حقیقی مخصوص مؤمنان واقعی است
این نویسنده لرستانی دوستی حقیقی را مخصوص مؤمنان واقعی دانست و اضافه کرد: مؤمنان واقعی تمام ارادت و انس و محبت خود را نسبت به خداوند متعال و اهل‌بیت(ع) صرف نموده‌اند.درواقع می‎توان گفت: اینان نخبگان عالم و کسانی هستند که لذت دوستی خداوند را با هیچ چیز عوض نمی‎کنند.
حجت‌الاسلام سوری با بیان این‌که هر علاقه و محبتی که انسان به غیر از خداوند متعال و ائمه معصومین دارد، دوستی مجازی است، اضافه کرد: اگر این دوستی برخاسته از خواهش‌های نفسانی و شر و فساد باشد رهزن آدمی است و انسان را به منجلاب فساد می‎کشد و اصولاً چنین دوستی‎هایی پایدار خواهد بود اما اگر این دوستی، دارای معیار صحیح بوده و از انگیزه الهی و فطرت انسانی نشئت گرفته باشد ضمن آن‌که پایدار نمی‎ماند سرانجام انسان را به سعادت رهنمون خواهد شد.
معیارهای دوست خوب
این کارشناس مذهبی در بیان معیارهای دوست خوب به حدیثی از امام جعفرصادق(ع) اشاره کرد و گفت: دوستی و رفاقت حدودی دارد و کسی‎که واجد تمام آن حدود نیست دوست کامل نیست و آن کسی‌که دارای هیچ‌یک از آن حدود نباشد.اساساً دوست نیست.
وی ادامه داد: بنا براین حدیث امام صادق(ع) ظاهر و باطن رفیق باید نسبت به تو یکسان باشد، زیبایی و آبروی تو را برای خود ببیند و نازیبایی تو را نازیبایی خود بداند، دست یافتن به مال و یا رسیدن به مقام، روش دوستانه او را نسبت به تو تغییر ندهد و در زمینه رفاقت از آن‌چه و هرچه در اختیار دارد نسبت به تو مضایقه نکند و تو را در موقع آلام و مصائب ترک نگوید.
این مؤلف لرستانی در رابطه‌با این‌که رفقای صمیمی چه کسانی هستند، گفت: کسی‌که مانند غذا از لوازم ضروری زندگی به حساب می‎آید و آدمی در همه حالات به وی نیازمند است که او رفیق عاقل است.کسی‎که وجود او برای انسان به‌منزله یک بیماری رنج‌آور است چنین شخصی نمی‎تواند رفیق خوبی باشد.
نقش دوست در زندگی
سوری خرم‎آبادی در رابطه‌با نقش دوست در زندگی با بیان این‌که انسان خواه‌ناخواه از دیگران تاثیر می‎پذیرد و بخش مهمی از افکار و صفات اخلاقی خود را از طریق دوستانش کسب می‎کند، ادامه داد: نقش دوست در زندگی به‌قدری زیاد و برجسته است که امام علی(ع) می‎فرمایند: «هرگاه وضع کسی برای شما نامعلوم بود و یا او را نشناختند به دوستانش نظر کنید پس اگر آن‌ها اهل دین و آیین خدا باشند او نیز پیرو آیین خداست و اگر بر آیین خدا نباشد، او نیز بهره‌ای از آیین حق ندارد.
این مؤلف لرستانی در رابطه با ضرورت انتخاب دوست، گفت: با توجه به اجتماعی بودن انسان و نقش دوست در زندگی انتخاب دوست به‌عنوان یک نیاز روحی و جسمی ضرورت دارد کمااینکه امام محمدباقر(ع) در این رابطه فرموده است: «ای جابر خداوند تبارک و تعالی همه برادران ایمانی را از یک روح و از یک ریشه آفریده است.آنان را نسبت به هم برادر گردانید و از جهت روحی و معنوی چنان ارتباطی نیرومند در میان‌شان ایجاد نمود که هرگاه یکی‌از آنان در شهری غمگین شود، برادران دیگرش در اثر ناراحتی او در هر جا که باشند دچار غم و اندوه می‎شوند».
حجت‌الاسلام سوری دوستی‎های ناصحیح را ریشه بسیاری از گمراهی‌ها دانست و ادامه داد: حواریون از حضرت عیسی(ع) سؤال کردند با که معاشرت کنیم؟ آن حضرت فرمود: با کسانی‌که نگاه کردن به آن‌ها شما را یاد خدا بیاندازد و سخن گفتن آن‌ها دانش شما را بیافزاید و کردار آن‌ها رغبت شما را به آخرت زیادتر کند».
وی با بیان این‌که ازجمله سرمایه‌های زندگی و عوامل خوشبختی، دوست شایسته است، اضافه کرد: امام علی(ع) ضمن توصیه به مردم برای استحکام پیوند برادری، دوست را بهترین ذخیره در دنیا و آخرت دانسته و فرموده است: «بر شما لازم است که برای خود دوستانی برگزینید؛ زیرا دوستان، ذخائر دنیا و آخرت هستند؛ مگر نشنیده‌اید سخن خدا را درباره گمراهان که در روز قیامت نگرانند و می‎گویند: در این روز، نه شفیعی داریم که از ما شفاعت کند و نه دوستی که در کارهایمان همت گمارد».
سوری با یادآوری این‌که نقش سازنده دوست خوب، در ارتباط با گروهی خاص از مردم مطرح نیست و همه گروه‌های سنی، در تمام دوره‌های زندگی می‎توانند از ثمرات آن بهره‌مند گردند، ادامه داد: باید توجه داشت که این موضوع در مورد نسل جوان که در آستانه ورود به زندگی اجتماعی قرار گرفته است از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا شخصیت انسان بیشتر در سنین نوجوانی و جوانی شکل می‎گیرد، از این‌رو حساسیت این دوره‌ها بیشتر است.
این کارشناس مذهبی گفت: نسل نو و جوان ما می‎تواند با بهره‌گیری از تجربیات و هنر و خُلق و خوی دوستان شایسته و مهارت‌ها و امکانات موجود در وجود خود و محیط زندگی، استعدادهای اجتماعی خود را شکوفا کرده و مجموع نیروها و توان خود را برای آینده روشن و فردایی بهتر به‌کار گیرد.

انتهای پیام