معاون اسقف مارسی:
جرأت نوآوری در تربیت دینی را داشته باشیم
گروه معارف - ژان مارک آولین با بیان اینکه باید جرأت این کار را داشته باشیم که نوآوری‌هایی در تربیت دینی ایجاد کنیم، تأکید کرد: در فرهنگی زنده زندگی می‌کنیم که لازمه زنده بودن نیز، نو بودن است.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، ژان مارک آولین، معاون اسقف مارسی، دیروز، ۲۰ دی‌ماه، در نشست تخصصی تربیت دینی در ادیان ابراهیمی که در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، در خصوص محوریت انتقال ایمان و عقیده از طریق شعر و موسیقی عنوان کرد: باید توجه داشت که نگاه غنی و متنوعی در موضوع اختلافات فرهنگی میان ما و شما وجود دارد اما این اختلافات موجود، ما و شما را از یکدیگر جدا نمی‌کند چرا که فضای حرم مطهر و این مکان مقدس انسان را به انجام پروژه‌های الهی و دینی ترغیب می‌کند.رئیس شورای روابط بین ادیان و جریان‌های مذهبی جدید ادامه داد: ما محققین باید در راستای عمل به علوم انسانی و در عین حال برای جست‌وجوی پروردگار خود گام‌هایی برداریم. هنگامی که انسانی وحی الهی را دریافت می‌کند، باید وظیفه خود را در مقابل آن نیز که همان پرداختن به امر وحی است، عملی سازد.
معاون اسقف مارسی خاطرنشان کرد: باید جرأت این کار را داشته باشیم که نوآوری‌هایی را در تربیت دینی ایجاد کنیم به این دلیل که در فرهنگی زنده زندگی می‌کنیم و لازمه زنده بودن نیز، نو بودن است.
پیچدگی را بپذیریم
آولین عنوان کرد: ما نباید به دنبال سادگی باشیم بلکه باید پیچدگی را بپذیریم چرا که امروز در شرایط سختی قرار گرفته‌ایم. لازم است آموزه‌هایمان را به فرزندان خود منتقل کنیم و تنها معرفی‌گر یک سیستم ارزشی و اخلاقی نباشیم بلکه باید فرزندان خود را برای رسیدن به معارف عرفانی و فلسفی یاری کنیم. ما مؤمنین در این مرحله باید این جرات را بیابیم که در برابر علوم انسانی قرار گیریم و در این مسیر حرکت کنیم.
رئیس شورای روابط بین ادیان و جریان‌های مذهبی جدید تصریح کرد: همواره باید اندیشه انسانی را نوسازی کنیم؛ بنابراین و بر مبنای این رویکرد بهترین واژه‌ها برای تعلیم و تربیت نیز «آموختن» و «چگونه آموختن و اندیشیدن» است.
معاون اسقف مارسی ادامه داد: مسلمانان و مسیحیان به دنبال مبارزه‌طلبی هستند که بالطبع برای این کار باید به دنبال راهکارهای تربیتی باشیم. بنابراین باید آموزش‌های لازم در این مسیر داده شود تا سنت‌های قرآن، انجیل و تورات حفظ شود و مورد احترام قرار گیرد.
نمی‌خواهیم افراد را دانشمند کنیم
در ادامه کاردینال هانری دیلهوگ، مدیر مرکز تعالیم دینی پاریس طی سخنانی گفت: ما نمی‌خواهیم افراد را دانشمند کنیم؛ گرچه که دانشمند بودن امر بسیار مهمی است اما آن‌ها باید در ابتدا عارف باشند.
کاردینال هانری دولهوگ عنوان کرد: در نظر داریم افرادی در جامعه حضور یابند که در ابتدا با معارف عرفانی و دینی آشنا، ساده‌زیست و در دسترس باشند و همچنین دغدغه نیازمندان را درک کنند.
وی ادامه داد: ما وارد حوزه علمیه نمی‌شویم مگر اینکه خداوند این نیاز را در وجود ما نهادینه کرده باشد. در همین خصوص راه حلی وجود دارد و آن، این است که ما خود این احساس را درون خود داشته باشیم که به طلبگی بپیوندیم و گاهاً هم افرادی به ما تلنگرهایی می‌زنند که چرا شما کشیش نشده‌اید و این حس تبلور در ما ایجاد می‌شود.
تعلیم و تربیت در حوزه پدران دینی
تعلیم و تربیت در حوزه پدران دینی
مدیر مرکز تعالیم دینی پاریس عنوان کرد: تعلیم و تربیت در حوزه پدران دینی یک بحث نظری و فکری نیست بلکه دارای 4 مرحله است که می‌توان به حوزه مطالعات انسانی، تربیت و تعلیم عرفانی، حوزه مطالعات که این امر به بحث نظری، فلسفی و... می‌پردازد و همچنین حوزه علوم و آن دست از رفتارهای مردمی که مربوط به امور صنفی و جایگاه روحانیت است، اشاره کرد.
دولهوگ به مراحلی که یک فرد می‌تواند طی کند تا در مسیحیت به مقام کشیش و روحانی برسد، اشاره کرد و افزود: در کلیسای یونانی سنتی کاتولیک افرادی کشیش می‌شوند که مجرد باشند. این افراد متعهد می‌شوند تا ابعاد خود را عرفانی و تمام وقت خود در صرف این موضوع کنند و به جز بعد عرفانی به موضوع دیگری مانند خانواده توجه نکنند چرا که اگر آن‌ها متاهل باشند، نمی‌توانند اینگونه خود را در خدمت عرفان قرار دهند. اغلب افرادی که به این حوزه ورود پیدا می‌کنند، در سنین 20 تا 40 سال هستند و در حوزه‌های علمیه مستقر می‌شوند.
وی عنوان کرد: شیوه پذیرش آن‌ها در این مدارس علمی اینگونه است که ابتدا در یکی دو سال اولیه آموزش‌هایی به آن‌ها داده و نمازهای پنج‌گانه به آن‌ها واجب می‌شود. یک سال اولیه زندگی خود را به صورت منزوی به سلوک عرفانی می‌پردازند و سپس در طی این سال‌ها به کارهایی که به آن‌ها واجب می‌شود، می‌پردازند.
دولهوگ عنوان کرد: شیوه آن‌ها در این مدارس علمی بدین گونه است که ابتدا در یکی دو سال اولیه آموزش‌هایی به آن‌ها داده و نمازهای پنج‌گانه به آن‌ها واجب می‌شود. یک سال اولیه زندگی خود را به صورت منزوی به سلوک عرفانی می‌پردازند و سپس در طی این سال‌ها به کارهایی که به آن‌ها واجب می‌شود، می‌پردازند. پس از 6 سال از فرد تئوری‌هایی گرفته می‌شود تا مشاهده شود که آیا این فرد می‌تواند به حوزه وارد شود و به کار خود ادامه دهد و یا خیر. اگر فرد نتوانست در این حوزه ماندگار شود عدم حضور خود را اعلام می‌کند.
انتهای پیام
