تجلیل از ابراهیمی دینانی، ثبوت، عالم‌زاده و مرادی
مراسم تجلیل از غلامحسین ابراهیمی دینانی، اکبر ثبوت، هادی عالم‌زاده و نورالله مرادی برگزار شد.
به گزارش ایکنا؛ ایسنا نوشت: به گزارش ایسنا بر اساس خبر رسیده، هفتمین نشست «یکشنبه‌های کتابخانه ملی» ظهر یکشنبه ۲۳ دی در تالار خوارزمی (نسخ خطی) سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار شد.
تبحر هادی عالم‌زاده در تاریخ
در این مراسم غلامحسین ابراهیمی دینانی درباره هادی عالم‌زاده گفت: او نه تنها زاده خاندان علماست، خودش هم عالم است. او از بهترین استادان تاریخ اسلام است و دقیق‌ترین نظرات را درباره آن دارد، او در تاریخ تبحر دارد.
این استاد فلسفه ادامه داد: باید بدانیم تاریخ چیست و فرق آن با زمان در چیست. ما بدون تاریخ، هیچ نیستیم.پاسخ اینکه آیا تاریخ را انسان‌ها می‌سازند، مثبت است زیرا انسان تنها موجودی است که تاریخ را می‌فهمد و می‌سازد. اما جواب این سوالات که آیا ما تاریخ را می‌سازیم یا در تاریخ ساخته می‌شویم، آیا ما وقایع گذشت را به حال می‌آوریم یا ما به گذشته برمی‌گردیم، این است که ما در شط زمان شناوریم و تاریخ را به وجود می‌آوریم. آیا ما در در این شط زمان، شناوریم یا غرق شده‌ایم واضح است، ما غرقیم اما شنا هم می‌کنیم و با شناوری خودمان در شط زمان، تاریخ را می‌سازیم.
دینانی سپس اظهار کرد: متاسفانه آشنایی‌مان با تاریخ کم است و اگر آن را نشناسیم و در آن شنا نکنیم، غرق می‌شویم. مارسل پروست رمانی دارد به نام «در جست‌وجوی زمانِ از دست‌رفته»؛ اگر به تاریخ آشنا نباشیم و آن را ندانیم، می‌شود زمانِ از دست‌رفته. فقط کافی است به تاریخ توجه کنیم و وقایع آن را بخوانیم. همه چیز در تاریخ آمده و در دل آن نهفته است. تاریخ ما را می‌سازد و ما هم باید تاریخ را بسازیم و در این شط شناور غرق نشویم.
دقت خاص در فهم دشواری‌های تاریخ
سپس سیدصادق سجادی، درباره عالم‌زاده با بیان‌این‌که بیش از ۳۰ سال است که با این استاد تاریخ، به واسطه تصحیح مقالات و کلاس درس آشنایی دارد، گفت: او دقت خاصی در فهم تاریخ به‌خصوص برخی دشواری‌های تاریخ دارد که گاهی اسباب تعجب است. او حتی گاهی در کلاس‌های دکتری دانشکده الهیات دانشگاه تهران، درباره یک استنباط تاریخی چند جلسه صحبت می‌کرد.
این استاد تاریخ اسلامدر ادامه بیان کرد: در اسلام‌شناسی، به‌‍طور عموم وامدار راهنمایی‌ها و دقت‌های خاص او بوده و هنوز هم هستیم. عالم‌زاده از نادر کسانی است که درباره تاریخ اسلام صاحب‌نظر و اهل دقت است و حتی در این روزگارِ فاجعه پایان‌نامه‌ها، رساله‌های تحت راهنمایی او، خواندنی است و همه در زمره بهترین رساله‌ها هستند.
هادی عالِم‌زاده نیز در سخنان کوتاهی، از بذل لطف استادان و همچنین سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران قدردانی کرد.
افتخار علامه طباطبایی به ابراهیمی دینانی
در ادامه مراسم، سیدمحمود دعایی درخصوص غلامحسین ابراهیمی دینانی اظهار کرد: من بیش از نیم قرن است که استاد دینانی را می‌شناسم. وقتی طلبه‌ای بودم و از کرمان به قم آمدم، به دنبال شخصیت‌های برجسته‌ای که به او تأسی کنم، بودم. در همین مسیر در مدرسه آقای بروجردی با استاد دینانی آشنا شدم که حجره‌هایمان نزدیک هم بود و افتخار هم‌لباسی داشتم.
مدیرمسئول روزنامه اطلاعات سپس گفت: من از همان زمان، در او تواضع و معرفت دیدم و بعدها به درجات علمی و مقامات معنوی‌اش واقف شدم. او از همان موقع، شهره به شجاعت و صلابت بود و ابایی از تخطئه نظریه‌ای که آن را نادرست می‌دانست، نداشت. او با وجود فروتنی، با آن نظریه نامطلوب برخورد می‌کرد و انعطاف‌ناپذیر بود. روایت شده که مرحوم علامه طباطبایی به تعداد معدودی از شاگردان خود از جمله شهید مطهری، آیت‌الله جوادی آملی و دکتر ابراهیمی دینانی افتخار می‌کرد.
مرادی هیچ‌گاه نمی‌گوید همه‌چیز را می‌دانم
در بخش دیگری از مراسم ابراهیم افشار زنجانی درباره نورالله مرادی گفت: اولین‌بار که او را در سال ۱۳۵۶ دیدم، دانشجوی دوره کارشناسی ارشد بودم. در آن دوران استادان همیشه اقتدارگرا بود اما یکی از نکاتی که از مرادی آموختم همین موضوع بود که در عین سادگی و و برخوردهای دوستان ارتباط بسیار خوبی با شاگردانش داشت.
او اضافه کرد: درس دیگری که از او می‌توان آموخت این است که هیچ‌گاه نمی‌گوید همه‌چیز را می‌دانم. مرادی با استادان بزرگی مانند دریابندری، مصاحب، زریاب خویی و... فعالیت داشت.
افشار زنجانی خاطرنشان کرد: صحبت‌های مرادی همیشه با طنز همراه بود که این موضوع نشان از روحیه بالای او دارد. کتاب‌ها و مقالات مرادی همیشه با نوشتار روان و جذاب همراه است.
در تمام عمر حرفه‌ای کتابدار بودم و به آن افتخار می‌کنم
سپس نورالله مرادی با تشکر از سازمان اسناد و کتابخانه ملی برای برگزاری چنین نشست‌هایی گفت: برخی می‌گویند یک استاد زمانی موفق است که دانشجوهایش از او پیشی بگیرند و من امروز افتخار می‌کنم که بگویم دانشجویان فراوانی دارم که امروز از من بالاتر هستند پس من هم استاد موفقی بوده‌ام.
این استاد کتابداری و آرشیو ایران اظهار کرد: از سال ۱۳۳۹ تا سال گذشته نزدیک به ۵۷ سال در صداوسیما و سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و... فعالیت کردم. در تمام عمر حرفه‌ای خود کتابدار بودم و به آن افتخار می کنم.
او تاکید کرد: کتابداران میانجیان فرهنگی هستند که در دنیای امروز این نقش بسیار اهمیت دارد. کتابداران بین نسل‌های گذشته و آینده و کشورها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
مرادی در ادامه گفت: کتابداری امروز ارج واقعی خود را ندارد که این نقص ابتدا از سیستم آموزشی کشور و سپس از نارسایی سیستم تحقیقاتی است.
دریای علم ثبوت
سخنران بعد، حسن طارمی‌راد بود که درباره اکبر ثبوت گفت: کتاب‌های ثبوت همیشه آموزنده بوده است و من از این کتاب‌ها آموخته‌ام.
او با بیان اینکه ثبوت از بزرگان اجازه نقل حدیث داشته است، گفت: ثبوت با بزرگان زیادی ارتباط داشته و این دریای علمی که دارد از این ارتباطات نشات می‌گیرد.
طارمی‌راد اظهار کرد: ثبوت استادان بزرگی همچون شیخ آقا بزرگ، شیخ محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، میرزا محمود شهابی خراسانی، شیخ عبدالعزیز جوادی و... داشته است.
او افزود: در گذشته به جهت احترام رسم بود که نویسنده یک مطلب ابتدای نوشته خود ابتدا نام پدر را می‌آورد. در یک نوشته از ثبوت این نکته را دیدم که نام پدر خود را پیش از خود آورده است و این موضوع نشان از احترام او به پدرش است.
ثبوت: تهمت‌های ناروایی به من زده شد
در ادامه نشست اکبر ثبوت، استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ و فلسفه اسلامی درباره فعالیت‌های خود گفت: در دنیا چیزی ندارم به جز اینکه نعمت بزرگ حضور در محضر بسیاری از استادان بزرگ را درک کرده‌ام. یکی از کارهایی که در نیمه دوم دهه ۴۰ انجام دادم این بود که پولی به دست می‌آوردم تا بتوانم مدتی به شهرستان‌های دورافتاده و یا نجف بروم و در محضر بزرگان باشم.
او افزود: من در محضر بزرگانی همچون مرحوم محقق، محمدعلی حبیب آبادی، شیخ حسن حلی، میرزا باقر زنجانی، دکتر غلامحسین صدیقی و... بوده‌ام. هر کجا بزرگان سخنرانی داشتند من آن جا حضور می‌یافتم.
این پژوهشگر تاریخ و فلسفه اسلامی با اشاره به دوران دانشجویی خود گفت: یکی از آرزوهایم این بود که از حق مظلوم دفاع کنم، برهمین اساس هم راه خود را انتخاب کردم. در زمان انتخاب رشته تحصیلی به همین دلیل حقوق را انتخاب کردم. پس از مدت‌ها متوجه شدم که مظلوم‌تر از مردم، تاریخ و فرهنگ این مردم و مملکت است؛ بنابراین سعی کردم به آن خدمت کنم.
او افزود: در برهه‌ای از دهه ۵۰ هم حس کردم تشیع مظلوم است و برهمین اساس هم چهار مجلد از ۲۲ مجلد الغدیر را ترجمه کردم.
ثبوت در ادامه اظهار کرد: تهمت‌های ناروایی در برخی دوران به من زده شد. اما وجدان من آسوده است زیرا من هر کجا که بودم و هر فعالیتی که داشتم با نیت دفاع از فرهنگ، مذهب و آیین بود.
در سلسله نشست «یکشنبه‌های کتابخانه ملی» که از تیرماه آغاز شده، در آخرین یکشنبه هرماه، از مفاخر متولدِ آن ماه تجلیل می‌شود.
انتهای پیام
