لزوم توجه توأمان به عمل‌گرایی و نظریه‌پردازی در آموزش عالی هنرهای سنتی
گروه هنر ــ بسیاری از عرصه‌های هنری که خاستگاه بومی و ایرانی دارند در خدمت نشر مفاهیم ارزشی و قرآنی کاربرد داشته اما با بازاری کم‌رونق و کم‌فروغ مواجهند و در نتیجه برای تسلط هنرمندان بر مراودات داد و ستدی چنین عرصه‌ای لازم است که آن‌ها در جریان آموزش، به مهارت‌های اجرایی هنری نیز مسلح شوند.
سلیمان سعیدآبادی؛ هنرمند عرصه نگارگری در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا گفت: به منظور پرداختن به عرصه‌های هنری همچون نگارگری به‌عنوان هنری سنتی که خاستگاهی کاملاً بومی داشته و دارد و حوزه‌هایی همچون تذهیب را نیز دربرمی‌گیرد و به همین جهت این هنر در خدمت نشر مفاهیم ارزشی، دینی و قرآنی است و در این زمینه باید عمل‌گرایی و نظریه‌پردازی را به یک اندازه و به صورت متعادل پیش برد.
وی گفت: شخصاً سابقه بیش از دو دهه تدریس هنری در دانشگاه سوره دارم و بر این اساس باید بگویم که آنچه اکنون به‌عنوان خروجی اغلب دانشگاه‌های هنری مطرح است فاقد کیفیت لازم بود چرا که در اغلب آن‌ها بیشتر تکیه بر دانش نظری و ارائه مجموعه دانسته‌هایی است که به شکل تئوریک در اختیار دانشجویان قرار می‌گیرد و نتیجه اینکه دانشجویان پس از فارغ‌التحصیلی مهارت لازم به منظور اشتغال به کار هنری را پیدا نمی‌کنند.
سعیدآبادی تصریح کرد: برخی از دانشگاه‌ها که رشته‌های هنری را در سطوح تحصیلات تکمیلی ارائه می‌کنند نیز پژوهش‌محوری را ملاک عمل خود قرار داده‌اند در حالیکه اتفاقاً باید در این سطح از آموزش عالی مبنا کار عملی و تقویت مهارت‌های هنری دانشجویان و کشف و هدایت استعدادهای آن‌ها در مسیری خاص از رهگذر مجموعه فعالیت‌های کارگاهی هنری باشد.
این مدرس دانشگاه افزود: تکیه صرف بر پژوهش هنری در شرایطی که شاید توجیهی نیز برای آن وجود داشته باشد و مثلاً گفته شود که ما در حوزه کارهای پژوهشی با ضعف فاحشی مواجهیم چندان به صلاح نیست مضافاً بر اینکه اگر قرار بر تمرکز بر مباحث پژوهشی در عرصه هنری باشد که رشته‌ای به نام پژوهش هنر به ویژه در سطح تحصیلات تکمیلی و دکترا داریم.
وی ادامه داد: برای جلوگیری از کمرنگ شدن و از بین رفتن بسیاری از هنرهای سنتی ایرانی که ریشه در باور و عقاید بومی دارد که البته جایگزین آن‌ها محصولات هنری نامتجانس غربی و بی‌هویت است و یا با نمونه‌هایی از آثار تقلبی و بی‌کیفیت با شکل و شمایل محصولات هنری ایرانی از برخی از کشورها روبرو هستیم، هیچ راهی جز ارتقای سطح مهارت‌های هنری و عملی هنرمندان شاغل در این عرصه نداریم.
سعیدآبادی در پایان تأکید کرد: دانشگاه‌های هنری در نخستین گام به منظور تحقق این مهم باید صرفنظر از ارائه کارگاه‌های عملی در راستای شرح درس مقاطع مختلف دانشگاهی نسبت به ایجاد کارگاه‌های اشتغالزایی در محیط‌های دانشگاهی که دانشجو با مشغول به کار شدن در آن‌ها این تصور را داشته باشد که هنری که در حال آموختن آن است دارای هویت است و می‌تواند آن را به منظور مواردی همچون کسب درآمد، عرضه و به فروش برساند اقدام کنند تا به این واسطه به مرور شاهد هدفمند شدن آموزش‌های هنری در دانشگاه‌ها و رونق بازار داخلی محصولات هنری باشیم.
انتهای پیام
