آرزوی شهید مصطفی چه بود
کد خبر: 3783354
تاریخ انتشار : ۰۲ بهمن ۱۳۹۷ - ۰۹:۵۱
تولدت مبارک‌ ای شهید/ ۱۸

آرزوی شهید مصطفی چه بود

گروه اجتماعی ـ در وصیتنامه شهید ‌مصطفی بدری آمده است: «پدر و مادر و خواهران و برادرانم؛ می‌خواهم برایم گریه نکنید و اگر هم اشکی ریختید، اشک شوق باشد؛ اشک سپاسگزاری از خداوند باشد؛ چراکه این هدیه‌ی ناقابل شما را پذیرفت و من به آرزویم رسیدم؛ آرزویی که انتظار آن را می‌کشیدم».

آرزوی شهید مصطفی چه بود؟!

به گزارش ایکنا از قزوین، تکریم و تعظیم شهیدان، این اسوه‌های ایثار و شهامت شکر نعمت به شمار می‌رود چراکه شهدا حق بزرگی بر گردن یکایک ما دارند. در سال جاری استان قزوین میزبان بزرگ‌ترین رخداد فرهنگی یعنی برگزاری «کنگره ملی ۳ هزار شهید استان قزوین» بود. در این راستا ایکنا قزوین به معرفی شهدای استان که سالروز تولدشان است می‌پردازد تا به این بهانه ره‌توشه‌ای از باغ معرفت و بصیرت شهدا را برای خود به ارمغان آوریم.

«مصطفی بدری» شهید متولد امروز
شهید «مصطفی بدری» فرزند عزیزالله، دوم بهمن ۱۳۳۷، در روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش عزیزالله، کشاورز بود و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگر کارخانه بود. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به پاها، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش شریف‌آباد واقع است.

فرزندانم را علی‌گونه و فاطمه‌گونه تربیت کنید
شهید مصطفی بدری در وصیت‌نامه خود چنین نوشت:
«سلام و درود به رهبر عظیم‌الشأن، امام خمینی و سلام و درود بر امت شهیدپرور ایران؛ امتی که از هیچ کمکی دریغ نمی‌کنند، حتی با دست خود فرزندان خویش را به کربلای ایران روانه می‌سازند و شهادت آنان را افتخار و سعادت می‌دانند.
باری؛ پدر جان، تو باید افتخار کنی که عزیز خود را برای اسلام فدا نموده‌ای. ...و عزیزان، اگر سعادت نصیبم شد و کشته شدم دعا کنید که خداوند مرا در زمره‌ی شهیدان درگاهش قرار دهد و در ضمن مرا غسل نکنید و کفن ننمایید و با همان لباس رزمی خون‌آلودم دفن کنید؛ چون سرور شهیدان، رهبرم حسین(ع) نه کفن داشت و نه آن را غسل دادند و من نیز می‌خواهم حسین‌گونه بمیرم و حسین‌گونه دفن شوم؛ ان‌شاء‌الله
پدر و مادر و خواهران و برادرانم؛ می‌خواهم برایم گریه نکنید و اگر هم اشکی ریختید، اشک شوق باشد؛ اشک سپاسگزاری از خداوند باشد؛ چرا که این هدیه‌ی ناقابل شما را پذیرفت و من به آرزویم رسیدم؛ آرزویی که انتظار آن را می‌کشیدم. ...
و اما شما امت شهیدپرور، به سخنان امام امت گوش دهید و به خدا توکل کنید و با خوش‌رویی و مهربانی با یکدیگر رفتار کنید و گذشت و ایثار داشته باشید و از خانواده‌های شهدا و مجروحین و جانبازان عیادت کنید و در تربیت عزیزانتان کوشا باشید. ...
و شما مادران و خواهران، وظیفه‌ی خطیری به عهده دارید. شما باید تلاش کنید تا فاطمه گونه باشید و در تربیت فرزندانتان کوشا و در آیین همسرداری و ازدواج و اخلاق و حیا و پاک‌دامنی از فاطمه زهرا(س) درس بگیرید.
از شما پدر عزیزم و مادر مهربانم، می‌خواهم که مرا به بزرگی خودتان ببخشید و از شما نیز تقاضا دارم که فرزندانم را علی‌گونه و فاطمه‌گونه تربیت کنید. ...و از شما ملت شهیدپرور شریف‌آباد می‌خواهم که حلالم کنید و مرا ببخشید».
روحش شاد و راهش پر رهرو
انتهای پیام

captcha