عضو هیات علمی دانشگاه علوم قرآنی مشهد:
روش گفت‌وگویی حضرت زهرا(س) زبان استدلال و منطق بود
گروه معارف - عضو هیات علمی دانشگاه علوم قرآنی مشهد گفت: شیوه گفت‌وگویی و مناظراتی حضرت زهرا(س) استفاده از زبان استدلال و منطق با تمام مردم بود.
محسن دیمه کار در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی خاطرنشان کرد: حضرت زهرا(س) روشی برای گفت‌وگوی خود با مردم انتخاب کرده بودند که آن استفاده از زبان حقایق و استدلالی بود. ایشان از این زبان برای همه مردم استفاده می‌کردند و سعی داشتند حقایق را به همه مردم بازگو کنند. در واقع زبان حضرت، زبان استدلال و منطق بود و از قرآن، پیامبر(ص) و روایات استدلال می‌آوردند و بر هیمن اساس بود که مخاطبان ایشان هیچگاه نتوانستند او را محکوم کنند.وی عنوان کرد: مخالفان هیچگاه نتوانستند مقابل زبان گویای حقیقت ایشان قد علم کنند و به همین دلیل به عنصر زور روی آوردند که در نهایت هم منجر به شهادت ایشان شد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم قرآنی مشهد گفت: اهل بیت(ع) با هر یک از مخالفان و موافقان خود شیوه گفت‌وگویی و مناظراتی متفاوتی داشتند و حضرت زهرا(س) نیز از سایرین معصومین(ع) مستثنی نبودند.
آفریده شدن مخلوقات در سایه خلق اهل بیت(ع)
دیمه کار خاطرنشان کرد: حضرت زهرا(س) و سایر ائمه معصوم(ع) انسان‌های کاملی بودند به گونه‌ای که می‌توان گفت که خداوند نیز سایر مخلوقات را به موجب وجود این بزرگواران خلق کرده است و اگر این اشخاص نبودند، زمین و آسمان هم شاید خلق نمی‌شد. خداوند هم پیش از آنکه حضرت آدم را خلق کند، نور اهل بیت(ع) را خلق کرده بود. بر همین اساس در زیارت جامعه کبیره از ناحیه امام هادی(ع) به خلقت نوری اهل بیت(ع) اشاره شده است.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو در خصوص مقام کشف و شهودی این بانوی بزرگوار اظهار کرد: برای اهل بیت(ع) از این اصطلاح استفاده نمی‌شود اما می‌دانیم حضرت زهرا(س) با عالم ملکوت در ارتباط بودند و همه این امور نشان از مقام والای ایشان است.
مستجاب الدعوه بودن حضرت زهرا(س)
دیمه کار عنوان کرد: آیات بسیار زیادی در قرآن نازل شده که در آن به مقام علمی ایشان اشاره شده است. در این میان می‌توان از آیه مباهله که در آیه مبارکه 61 سوره آل عمران آمده است، یاد کرد که در این آیه نکات بسیار ناب کلامی و اعتقادی آمده است.
وی ادامه داد: در واقع می‌توان از این آیه اینگونه برداشت کرد که حضرت علی(ع) نفس پیامبر(ص) بودند و هیچکس مانند ایشان وجود نداشت چرا که حضرت امیرالمومنین(ع) تمام مقامات، جایگاه‌ها، علوم و معارف را مانند پیامبر(ص) را به جز نبوت که مقوله خاتمیت حضرت محمد(ص) را بازگو می‌کند را دارا بودند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم قرآنی مشهد تاکید کرد: در واقع این آیه طی جریاناتی که در آن زمان روی داده است، به موضوع مستجاب الدعوه بودن و برتری داشتن حضرت زهرا(س) نسبت به زنان دیگر نیز اشاره می‌کند.
دیمه کار افزود: همچنین در این میان می‌توان به آیات سوره مبارکه دهر که در آن به بحث انفاق، روزی حسنه، بحث اخلاص حقیقی و انفاق خالصانه امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) اشاره دارد، توجه کرد؛ این آیات این موضوع را بیان می‌کند که این دو بزرگوار امت اسلامی علی رغم اینکه محتاج آذوقه خود بودند اما بازهم همان مقدار را به نیازمندان می‌بخشیدند؛ در واقع این آیه را می‌توان نشان اخلاص و ایثارگری در این خاندان دانست. البته علاوه بر این آیات نیز آیات بسیار دیگری وجود دارد که برتری این بانوی بزرگوار را نشان می‌دهد.
وی با اشاره به اهتمام حضرت زهرا(س) در خصوص حضور زنان در جامعه نیز خاطرنشان کرد: بنا به روایاتی که در دست است، حضرت رسول اکرم(ع) پس از ازدواج دخترشان تقسیم کاری بین ایشان و حضرت امیرالمومنین(ع) می‌کنند و حضرت زهرا(س) از اینکه مامور شدند تا امور مربوط به درون خانه را انجام دهند، بسیار خرسند بوده چرا که مجبور نبود برای انجام برخی از کارها با مردان شهر معاشرت داشته باشند و بر این معتقد بودند که یکی از بهترین اموری که می‌تواند به نفع زنان باشد، این است که امور داخل خانه را انجام دهند.
دیمه کار عنوان ادامه داد: اما پس از رحلت پیامبر که عقاید مردم متفاوت شد و مسیر دیگری را انتخاب کردند، هنگامی که حضرت زهرا(س) در این شرایط امام علی(ع) را تنها دیدند و متوجه این موضوع شدند که تدبیر نبوی که بر عهده حضرت امیر(ع) بود، وظیفه اصلی خود دانستند تا وارد میدان شده و دست به اقداماتی زدند و برای اینکه مردم را در مسیر درست قرار دهند، شبانه با مردم پای صحبت می‌نشستند و با آن‌ها گفت‌وگو می‌کردند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم قرآنی مشهد با بیان اینکه ایشان تلاش داشتند تا حجت را برای همه مردم تمام کرده که در این مسیر زبان گویایی برای بیان حقیقت و اتمام حجت بر تمام مردم داشتند، خاطرنشان کرد: بنابراین در این مسیر و در جهت اثبات ولایت حضرت امیر(ع)، امامت ایشان و تلاش در جهت بازگشت حق غصب شده به اهل بیت(ع) به شهادت رسیدند.
انتهای پیام
