فرهنگ و مهارت گفت‌وگو در جامعه ضعیف است
گروه اجتماعی- یک جامعه شناس گفت: گفت‌وگو در جامعه‌ای امکان پذیر است که فرهنگ سیاسی و اجتماعی کلان کشور بر مبنای گفت‌وگو و مدارا طراحی شده باشد، اما اکنون فرهنگ گفت‌وگو در جامعه ضعیف است.
یاسر رستگار، در گفت‌وگو با ایکنا اصفهان، در رابطه با فرهنگ گفت‌وگو و دیالوگ در جامعه اظهار کرد: گفت‌وگو نوعی مهارت است که نیاز به آموزش دارد، در جامعه ما چون در دوران کودکی آموزش‌هایی که بتواند فرد را برای زندگی در یک جامعه صلح‌آمیز آماده کند وجود ندارد، برهمین اساس گفت‌وگو نیز جایگاه چندانی پیدا نکرده است.
وی با بیان اینکه آموزش در کشور ما مبتنی بر داده‌های علمی است، ادامه داد: مدرسه و دانشگاه تمایل دارند به جای مهارت‌های زندگی، اطلاعات علمی را به کودکان بیاموزند و چون ما مهارت‌های زندگی را به صورت ویژه در کودکی نمی‌آموزیم، توانایی استفاده از آنها را در جامعه نیز نداریم. پس چون در جامعه ما مردم مهارت گفت‌وگو ندارند، در مواقع بحرانی هم تمایلی به گفت‌وگو نشان نمی‌دهند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان افزود: مثال ساده این مسئله زمانی است که دو ماشین بر سر جای پارک یا دو نفر در صف نانوایی با هم بحث‌شان می‌شود و نمی‌توانند در مورد مشکل‌شان گفت‌وگو کنند و به جای آن به پرخاشگری می‌پردازند که همین پرخاشگری پیامدهای بدی به دنبال دارد.
رستگار خاطرنشان کرد: گفت‌وگو در جامعه‌ای امکان پذیر است که فرهنگ سیاسی و اجتماعی کلان کشور بر مبنای گفت‌وگو و مدارا طراحی شده باشد. با نگاه به ساختار سیاسی و اجتماعی می‌بینیم که معمولا اصحاب قدرت در حوزه‌های مختلف فرصت چندانی برای گفت‌وگو در اختیار مردم نمی‌گذارند و در بسیاری از برنامه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور نگاهی از بالا به پایین و اصطلاحا رویکرد تجویزی دارند.
وی گفت: تا زمانی که سیاست‌گذاری‌ها اینگونه از بالا به پایین، تجویزی و دستوری باشد و مشارکت گروه‌های اقلیت و دگراندیش نادیده گرفته شود، امکان گفت‌وگو نیز فراهم نمی‌شود. امکان گفت‌وگو زمانی فراهم می‌شود که به همه گروه‌ها و اقشار مردم با همه عقاید، باورها و تعلقات خاطرشان احترام بگذاریم.
رستگار تصریح کرد: زمانی که در سیاست‌گذاری‌ها گفت‌وگو میان نهاد دولت و مردم اتفاق نمی‌افتد نمی‌توان انتظار داشت که مردم نیز میان خود شرایط گفت‌وگو را فراهم کنند، چرا که تا زمانی که این گفت‌وگو در سطح کلان و حاکمیت کشور وجود نداشته باشد، در سطح جزء نیز وجود نخواهد داشت.
این عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان ادامه داد: مثلا در مسائل و بحران‌های سیاسی، تقابل‌هایی میان مسئولان کشور اتفاق می‌افتد، یعنی مثلا یک مسئول یک اظهار نظر می‌کند و مسئول دیگر چیز متفاوتی می‌گوید. خیلی کم پیش می‌آید که اینها کنار هم نشسته و با هم گفت‌وگو کنند. پس امکان گفت‌وگو با بازنگری سیاست‌گذاری‌ها فراهم می‌شود.
انتهای پیام
