مطالبه زنان، حذف نگاه جنسیتی نسبت به آن‌هاست

شهلا آکوچکیان در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، با اشاره به  8 مارس (17 اسفند) روز جهانی زنان، اظهار کرد: شرایط جامعه به گونه‌ای است که زنان فرصت بیشتری برای حضور اجتماعی و تحصیلات عالیه دارند، ولی با این حال چنین شرایطی را نمی‌توان نشانه فرهیختگی جامعه دانست.
وی افزود: من به عنوان یک زن تحصیل‌کرده که در فضاهای مختلفی کار کرده‌ام، یکی از مسائل و مشکلات زنان را نگاه جنسیتی نسبت به آنها می‌دانم که به شدت در جامعه ما حاکم است. من حتی نگاه فمینیستی به زنان را قبول ندارم، فمینیست‌ها نیز به نوعی زنان را فریب داده و عملا نگاه جنسیتی به آنها دارند، چون راحت‌تر می‌توانند از زنان در زمینه‌های مورد نظر خود که بهره‌وری مادی‌شان را افزایش می‌دهد، استفاده کنند.
این روانپزشک و استاد دانشگاه بیان کرد: انتظاری که از جامعه اسلامی خودمان داریم، این است که نگاه جنسیتی به زنان باید حذف شود، ولی متاسفانه سردمداران فرهنگی و آنهایی که تریبون در اختیار دارند، به شدت بر طبل تفاوت‌های جنسیتی می‌کوبند، یعنی به هر چیزی رنگ جنسیتی می‌دهند و به نظر من برای اینکه یک زن، آزاده و اندیشمند باشد، اولین لازمه‌اش این است که این نگاه جنسیتی حذف شود. معتقد نیستم که در واگذاری مسئولیت‌ها نباید تفاوت‌های جنسیتی را لحاظ کرد؛ اگر زنی می‌تواند مهندس معدن شود و در صد متر زیر زمین بر فعالیت کارگران نظارت کند، این کار را انجام دهد، ولی مسئله این نیست که به زن اجازه این کار را نمی‌دهند.

نگاه جنسیتی بیماری‌زا است
آکوچکیان اضافه کرد: وقتی شرایط برای رشد افراد فراهم باشد و آنها نیاز نداشته باشند که حضور و موجودیت خود را فریاد کنند، متناسب با توان خود شغلی را انتخاب می‌کنند، ولی اینکه تریبون‌داران به شدت رنگ جنسیتی به هر چیزی می‌دهند، اولین و جدی‌ترین مشکلی است که در جامعه با آن روبرو هستیم. من این نگاه را که به هر چیزی رنگ جنسیتی داده شود، نگاه بیماری می‌دانم. حجاب برای من به منزله این است که تفاوت جنسیتی را تا حد زیادی کمرنگ کند و وقتی در کنار همکار خود مشغول فعالیت هستم، مرا به عنوان همکار و نه یک زن در کنار خودش ببیند، همکاری که کاری شبیه یا مکمل کار او انجام می‌دهد، چنین ارتباطی است که می‌تواند سالم و صحیح باشد.
وی خاطرنشان کرد: اگر نگاه جنسیتی به همه چیز وجود داشته باشد، افراد نمی‌توانند به راحتی در کنار یکدیگر کار کرده و امنیت داشته باشند. اگر این نگاه اصلاح شود، زنان امنیت اجتماعی پیدا می‌کنند. قرار بود جامعه ما جامعه‌ای مهدوی باشد، یکی از ویژگی‌های جامعه مهدوی این است که زن می‌تواند بدون ترس از جن و انس نیمه شب در بیابان سفر کند، ولی در حال حاضر من نمی‌توانم با خیال راحت اجازه دهم که دخترم تنها پیاده‌روری کند، چون به همه چیز رنگ جنسیتی داده شده است.
این روانپزشک و استاد دانشگاه با تأکید بر اهمیت امنیت اقتصادی برای زنان گفت: من دنیای فمینیستی را قبول ندارم، در همین شرایط حال حاضر نیز در آمریکا، زنان حقوق کمتری نسبت به مردان دریافت می‌کنند، ولی در جامعه خودمان به گونه دیگری با این مسئله مواجهیم. درست است که مردان عائله‌مند هستند و باید حق عائله‌مندی دریافت کنند، ولی به نظر من کار مساوی باید پاداش مساوی داشته باشد.
وی اظهار کرد: یکی دیگر از مشکلات این است که نقش‌های ضروری زنان روز به روز در جامعه ما کمرنگ‌تر دیده می‌شود و مثلا با وجود تبلیغات ظاهری برای اهمیت ازدواج و تشکیل خانواده، عملا تسهیلاتی در این خصوص وجود ندارد. در کشوری مثل سوئد زمانی که زنی زایمان می‌کند، ده روز مرخصی اجباری به همسرش می‌دهند تا بتواند از وی مراقبت کند و اگر کارفرمای مرد این مرخصی را در نظر نگیرد، مؤاخذه می‌شود.
آکوچکیان افزود: در کشور ما پزشک زنی که می‌خواهد متخصص شود و متأهل و دارای فرزند است، هزار کیلومتر دورتر از محل زندگی خود و خانواده‌اش فرستاده می‌شود و اصلا اهمیتی ندارد که این زن صاحب خانواده است و در رابطه با آنها مسئولیت‌هایی بر عهده دارد؛ در نتیجه مردان از این دست زنان تحصیل‌کرده فرار کرده و می‌ترسند که برای ازدواج به آنها نزدیک شوند، چون این نگاه که مردی در زندگی موفق است که از همسر خود بالاتر باشد، هنوز در میان افراد جامعه و حتی تحصیل‌کرده‌ها حاکم است و به همین دلیل، بسیاری از دختران تحصیل‌کرده موفق به ازدواج خوب و مورد پسند خود نمی‌شوند. شاید فراوانی ازدواج در میان دخترانی که تحصیلات پایین‌تری دارند، بیشتر باشد.

زنان خواستار حضور اجتماعی مطابق با شأن و جایگاه خود هستند
وی تصریح کرد: خواست زنان این است که حضور اجتماعی مطابق با شأن و جایگاه خود داشته باشند، همان‌طور که شخصیت‌هایی نظیر حضرت خدیجه(س) و حضرت زینب(س) به تجارت می‌پرداختند. وقتی با من به عنوان زنی تحصیل‌کرده به گونه خاصی رفتار می‌شود و انتظار می‌رود که این طرز رفتار را بپذیرم، احساس می‌کنم که به عنوان زنی فرهیخته قابل احترام نیستم؛ بنابراین مهمترین نکته، عدالت اجتماعی است و من نیز معتقدم عدالت مساوی با مساوات نیست، ولی وقتی من کار برابر انجام می‌دهم، انتظار دارم مساوات برقرار شود.
مشاور رئیس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بیان کرد: من درگیر نگاه‌های فمینیستی نیستم، ولی شرایط باید به گونه‌ای باشد که به افراد جامعه اعم از زن و مرد به عنوان انسان نگاه شود، ولی اتفاق بدی که در جامعه ما رخ داده، این است که در مورد زن و مرد دائما جنسیت آنها تبلیغ می‌شود تا به آنجا می‌رسد که کوچک‌ترین فعالیت‌های اجتماعی آن‌قدر رنگ جنسیتی می‌گیرد که از سلامت خود خارج می‌شود. فضای جامعه قبلا به گونه‌ای بود که اگر زنان در مکانی حضور داشتند، مردان و حتی آنهایی که بی‌بندوبار بودند، از فحاشی و هتاکی خودداری می‌کردند، ولی متأسفانه در حال حاضر به راحتی فحش‌های رکیک جنسیتی رد‌وبدل می‌شود و باید پرسید چه اتفاقی در جامعه ما رخ داده که چنین وضعیتی پیش آمده است؟
وی گفت: در حال حاضر، آگاهی زنان راجع به حقوق و انتظاراتشان به دلیل وجود برنامه‌های مکرر در صدا و سیما افزایش یافته است. از طرف دیگر، علی‌رغم افزایش آگاهی زنان، ظرفیت‌های آنها متناسب با آگاهی‌شان ارتقا پیدا نکرده، یعنی به میزان آگاهی زنان از مطالبه حقوق خود، باید ظرفیت کسب این حقوق نیز به آنها داده شود. این مسئله به مباحث تربیتی برمی‌گردد که نقصان بسیار بزرگی در جامعه ما به‌شمار می‌رود. از طرف دیگر، توان مراقبت از خویش در میان نسل جوان جامعه ضعیف است و نمی‌توانند آگاهی‌های خود را به شعور تبدیل کرده و برای مراقبت از خود به‌کار بگیرند.
آکوچکیان خاطرنشان کرد: نقش‌های مادری و خانه‌داری بسیار محترم، بزرگ و با ارزش است، ولی ما نتوانسته‌ایم ارزشمندی آنها را نشان دهیم و علی‌رغم تبلیغ ظاهری مبنی بر ارزشمند بودن این نقش‌ها، نگاه‌هایی وجود دارد که آنها را سخیف نشان می‌دهد. آموزش و پرورش ما بسیار فرسوده و اصلا به نظر من، بیماری‌زا است و شاید تله‌ای باشد برای کشف استعدادهای برتر و المپیادی، ولی اینکه دانش‌آموزان توان زندگی کردن داشته باشند، ارزشمندی و نقش خود را شناخته و به آن احترام بگذارند، اهمیتی ندارد و مهم، رقابت، نمره و یادگیری است؛ در صورتی که چگونگی زندگی سالم، برقراری ارتباطات میان فردی و نحوه کنترل خشم باید در مدرسه آموزش داده شود.
انتهای پیام