تقریری بر آیات سوره حمد

به گزارش ایکنا؛ جلسه تفسیر قرآن حجت‌الاسلام سیدحسین مومنی، چهارشنبه، 22 اسفند، در خیابان پیروزی، جنب ایستگاه مترو پیروزی، خیابان شهید پورمند، خیابان شهید نجار محمودی پلاک ۳۲۶، برگزار شد.
وی در این مراسم به ارائه نکات تفسیری پیرامون سوره حمد پرداخت و بیان کرد: سوره حمد، اسماء مختلفی دارد؛ در این سوره ارتباط بین مخلوق و خالق و برخی اذکار و ... بیان توسط خدا بیان شده است و به همین دلیل امتیاز بالایی دارد و سوره شاخصی محسوب می‌شود. وقتی در این سوره با خدا سخن می‌گوییم غایت عجز به محضر خدا ابراز می‌شود که نهایت عبودیت و بندگی است. آیه آیه این سوره اینچنین است که انسان، خضوع و خشوع خود را در مقابل خداوند ابراز می‌کند.
مؤمنی در ادامه افزود: سوره حمد مکی است و به تعبیر فخر رازی، این سوره هفت آیه دارد که شواهد قرآنی و روایی نیز برای این مسئله وجود دارد. این سوره مبارکه کلماتش عشق‌بازی بین مخلوق و خالق است و ارتباط خاصی به وجود می‌آورد. در ابتدا فرمود حمد و ستایش فقط برای خدا است.
این کارشناس دینی با اشاره به روایتی از پیامبر(ص) گفت: شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا، روایتی را نقل کرده‌اند که رسول خدا(ص) فرمودند، خدا می‌فرماید که فاتحه الکتاب را بین خود و بنده‌ام تقسیم کرده‌‌ام. نیمی را برای خود و نیمی را برای بنده‌ام و حق او است هرآنچه بخواهد. از این مطلب استفاده می‌کنم برای اینکه قبل از دعا سوره حمد بخوانید. وارد منزل می‌شوید سوره حمد را بخوانید. بسیار اثر دارد. در ادامه روایت است که اگر عبد بگوید بسم الله الرحمن الرحیم، خدا می‌گوید بنده‌‌ام آغاز کرد و سزاوار است که امور او را به نفع او به نتیجه برسانم و به او برکت عنایت کنم.
مومنی بیان کرد: روایتی است که روز قیامت پرونده را به دست چپ انسان می‌دهند، اما او با بسم الله الرحمن الرحیم نامه عمل را می‌خواند، بعد می‌بیند که پرونده سفید شده است و خداوند می‌فرماید من حیا می‌کنم کسی را که من را به رحمانیت و رحیمیتم صدا می‌زند وارد دوزخ کنم.
وی در ادامه افزود: هرآنچه به ما برسد از طرف خداوند است. یک آقای سیدی برنج به من داده بود که تقسیم کنم. بسیار هم ایشان اعصابش ضعیف بود و اگر باد عبا به ایشان می‌خورد همه را فحش می‌داد. یک روز در یکی از خیابان‌های قم رد می‌شدیم و یک مقدار از برنج باقی مانده بود و برنج را خدمتشان بردم. وقتی رسیدم خدمتشان خیلی آرام این برنج را لب تخت گذاشتم و گفت بگذار اینجا و برو. ما نیز آمدیم برویم با لهجه قمی گفت بایست، رویت را زیاد نکن! برنجم تمام شده بود و این حواله عمه جانم است. ظاهر مطلب عوامانه است اما ممکن است یک مطلبی پر مغز با ادبیات سخیف صادر شود اما بسیار پر محتوا است. حمد و ستایش برای او است و در ادامه روایت است که اگر عبد بگوید «الحمد لله رب العالمین» خدا می‌گوید بنده‌ام من را ستایش کرد و یقین دارد که همه نعمت‌ها از جانب من است و بلاهایی که دفع می‌کنم نیز به فضل من است و ای ملائک شما نیز گواه باشید که نعمت‌های آخرت را نیز به او نصیب می‌کنم و بلاهای آخرت را نیز از انسان دفع می‌کنم.
مومنی گفت: حضرت رسول(ص) فرمود در گرفتاری‌ها بگویید «الحمدلله علی کل حال». هر چه از خدا برسد زیبا است. اگر بنده بگوید «الرحمن الرحیم»، خدا می‌گوید بنده‌ام به رحمانیت من گواهی داد، ای فرشتگان از رحمتم بهره‌اش را فراوان می‌کنم. اگر بنده بگوید «مالک یوم الدین» خدا می‌گوید ای ملائک، بنده من به مالکیتم در روز حساب گواهی داد و به همین دلیل حسابش را در آن روز آسان می‌کنم و از بدی‌هایش گذر خواهم کرد.
این کارشناس دینی تصریح کرد: مالک همه چیز خدا است. هرچه در دست من است برای خدا است و تعلق به او دارد. مورد دیگر این است که اگر عبد بگوید «ایاک نعبد» خدا می‌گوید بنده‌ام راست گفت، ای فرشتگان گواه باشید در بندگی‌اش چنان پاداش دهم که مخالف بندگی، افسوس و غبطه او را بخورد. همچنین اگر بنده‌ام بگوید «ایاک نستعین» خدا می‌گوید بنده‌ام فقط از من کمک خواست، ای ملائک گواه باشید که مددکار اویم و در سختی‌ها به دادش می‌رسم و در همه گرفتاری‌ها دست او را می‌گیرم و آخرین مورد این است که اگر بنده بگوید «اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و لا الضالین»، خدا می‌گوید این بنده من است و برای او است آنچه که بخواهد. ما در این فقره هدایت به راه راست را می‌خواهیم. راه راستی که به آنها نعمت داده شده است. لذا در این قسمت راه راست را می‌خواهیم و راه راست و کسانی که به آنها نعمت داده شده است نیز پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) هستند.
انتهای پیام