جمال قربانی، کارشناس ارشد معماری داخلی در گفتوگو با ایکنا از استان مرکزی، در پاسخ به این سوال که چند درصد معماری حال حاضر ما اسلامی است؟ گفت: در حال حاضر معماریهای طراحی شده رنگ و بوی اسلامی ندارند و خیلی کم معماران به این نکته توجه دارند. سبک موجود در معماری امروز هیچ ریشهای ندارد و سبک حال حاضر ایران سبک وارداتی از سوی امریکا و اروپاست و در واقع معلوم نیست چه سبکی است.
وی در خصوص ارائه راهکار برای ترویج فرهنگ استفاده از معماری اسلامی تصریح کرد: اگر قصد داریم معماری اسلامی را گسترش دهیم باید در حوزه تبلیغات سطح کلان جامعه بسیار قوی ورود پیدا کنیم باید از معماران و اساتید برجسته درخواست شود مسابقات و سمینارهایی در خصوص معماری اسلامی قرار دهند تا بتوانیم رویکرد سبک غربی را به سبک اسلامی ایرانی تغییر دهیم.
قربانی با اشاره به اینکه شاید بتوان گفت صفر درصد از معماری امروز ما سبک اسلامی دارد، اظهار کرد: امروز اصلا در سطح کشور معماری به سبک و سیاق اسلامی به مفهومی که قبلا داشته است را شاهد نیستیم، معماری کنونی از سنتی بودن به سمت مدرنیته بودن در حال تغییر است امروز در دوران گذار قرار داریم و نمیدانیم باید از چه سبکی استفاده کنیم و از اصل معماری سنتی، ایرانی و اسلامی خیلی فاصله گرفتیم.
وی ادامه داد: اگر قصد داریم رویکرد از مدرنیته و غربی بودن به سمت اسلامی بودن تغییر مسیر دهد برنامهریزان مسابقاتی را برگزار کرده و در فراخوان اعلام کنند علاقمندان و هنرمندان هنر معماری بنا، مبلمان شهری و خیابانهایی را با رویکرد ایرانی اسلامی طراحی کنند. در صورتیکه معماری کنونی به معماری شهرداریساز معروف است و باکسی بدون سبک وجود دارد که تنها چهاردیواری بالا آمده و داخل آن پارتیشنبندی شده است.
قربانی در رابطه با استقبال مردم از سبکهای ایرانی اسلامی هم گفت: با توجه به اینکه معماری ایرانی اسلامی چشمنواز بوده و روح و روان افراد را تحت تأثیرقرار میدهد و حسهای خوب را منتقل میکند قطعا مردم استقبال میکنند. همانطور که مردم از بازدید بناهای تاریخی لذت میبرند اگر همان سبکها دوباره احیا شود مورد پذیرش اکثریت قرار میگیرد.
این کارشناس ارشد معماری داخلی در پایان در پاسخ به سؤال برگزاری استارتاپهای قرآنی و مذهبی چه میزان در ترویج سبک معماری اسلامی نقش دارد؟ اظهار کرد: استارتاپهای دینی و قرآنی جرقهای است تا معماریها و در مجموع هنرهای ایرانی اسلامی به صورت اپیدمی و همهگیر درآید. در همین استارتاپهای دینی مکن است اثری خلق شود و سیستمهای گروهی آن را پرورش دهند.
انتهای پیام