بهشت آنجاست…

به گزارش ایکنا از خوزستان، یکی از افتخارات استان خوزستان در کنار پروژه‌های بازسازی و توسعه حرم‌های مطهر، اعزام نیرو به منظور انجام امور موردنیاز توسعه این حرم‌ها در عراق و سوریه است. این نیروها به صورت تبرعی در این مأموریت‌های معنوی حضور یافته و آن را توفیقی الهی برای خود می‌دانند. 

از جمله پروژه‌های استان خوزستان که در آن نیروهای بومی به کار گرفته شد، مرمت ایوان طلای حرم مطهر حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام، بازسازی گنبد و نصب قاطع های درون حرم است. متن زیر گفت و گو با سه تن از این خدام حرم مطهر علوی است که روزها و ماه ها در حرم امین الله خدمت کرده اند.  

رسول مهنایی، در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان گفت: امسال بار هفتمم بود که به نجف مشرف می‌شدم، اما این بار برای خدمتگزاری. به عنوان تهویه‌کار برای انجام کارهای برودتی حرم به نجف اعزام شدم اما آنجا چون جوشکار استیل نداشتیم، کارهای مربوط به جوشکاری قاب‌ها و ستون‌هایی را که در قاطع‌های حرم تعبیه شده بود، انجام دادم.

نجف مثل خانه انسان است. آنجا هیچ احساس دلتنگی نداری. حتی اگر تمام غم و اندوه دنیا روی سرت باشد، وقتی به حرم امام علی(ع) می‌‌رسی همه آنها می‌روند. تو می‌مانی و حرم و یک دل مشتاق. گنبد طلا را که از دور می‌بینی حال و هوای آدم عوض می‌شود. همیشه گفته‌ام وقتی نجف می‌روم انگار خانه خودم رفتم. احساس امنیت و شور و شعف دارم، وقت زود می‌گذرد. پایت که به نجف برسد اشتیاق زیارت‌های دیگر تا آخر عمر همراهت خواهد بود.

توفیق بیراتی، دیگر خادم حرم مطهر امام علی(ع) نیز گفت: در اسفند سال 96 من 26 در حرم مطهر امام علی علیه السلام خدمت کردم. به دلیل تسلط به زبان عربی کارهای رایزنی و هماهنگی در آنجا به عهده من بود. این سعادتی بود که نصیب ما شد.

حال و هوای آنجا طوری است که وقتی وارد آن می‌شوی از دنیای مادی کنده می‌شوی. هر درد و المی هم داشته باشی، وقتی وارد حرم می‌شدم همه آنها فراموش می‌شد. بهشت آنجاست. چون در آنجا هیچ گزندی به شما نمی‌رسید. اربعین سال 92 بود که به کربلا مشرف شدم و خیلی دوست داشتم در اعتاب مقدس خدمت کنم. وقتی از اربعین برگشتم یکی از دوستانم مرا به سردار یازع مسئول ستاد بازسازی عتبات عالیات در آبادان معرفی کرد و در حرم‌های مختلف در عراق و سوریه خدمت کردم. توفیق خدمت در حرم حضرت امیر مؤمنان علیه السلام در شعبان سال 96 نصیب من شد.

امیر بغلانی به عنوان داربست‌بند در حرم حضرت امیر(ع) به مدت یکسال مشغول به کار بوده است. او گفت: «تبرعی رفتم و در قراردادی که بستم به مدت یکسال در نجف ماندم. آنجا کارهای متعددی انجام دادم مثل پرس‌کاری، طلاکاری خشت ها و آجرهای حرم.»

آنجا حال و هوای خاصی دارد و معنویتش بیشتر است. من جاهای مختلفی بودم سامرا، کربلا، سوریه حرم حضرت زینب(س)، حرم آقا ابوالفضل(ع). حاجتی گرفتم که حیف خصوصی است وگرنه می‌گفتم.

آنجا که می‌روی هیچی هم که نصیبت نشود حداقل باید اخلاق و معرفت را یاد بگیریم.» 

انتهای پیام