از تولد در کعبه تا همراهی پیامبر(ص) در غار حرا

حجت‌السلام علی مراد کیانی، فعال فرهنگی در گفت‌و‌گو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: امام على(ع) در روز جمعه 13 رجب سال سى‌‏ام عام الفيل ده سال قبل از بعثت پیامبر (ص) در درون کعبه متولد شد.

وی افزود: پدر ایشان حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب فرزند هاشم و مادرش هم فاطمه دختر اسد فرزند هاشم بود، فاطمه بنت اسد دختر عموی حضرت ابوطالب بود به عبارتی امام على(ع) از هر دو طرف هاشمى نسب است.

کیانی ادامه داد: کنیه‌های آن حضرت ابو‌الائمه، ابوالحسن، ابوتراب، ابوالسبطین و ... و القاب ایشان اسدالله، حیدر، مرتضی، امیر المومنین، یعسوب الدین، جان‌رسول الله، تقسیم کننده اهل بهشت و جهنم، برادر رسول الله، همسر زهرای بتول و...است.

این فعال فرهنگی ابراز کرد: عمر گرانبهای ایشان 63 سال، مدت امامت 30 سال و تاریخ شهادتشان در 21 ماه مبارک رمضان سال چهلم قمری است که قبر مطهر ایشان شهر نجف اشرف در کشور عراق محل دارالشفا شیعیان و مسلمانان است.

وی با بیان اینکه دوران زندگی حضرت علی (ع) را می‌توان به پنج دوره تقسیم نمود عنوان کرد: دوران ولادت تا بعثت پیامبر که این دوره ده سال طول کشید، دوران بعثت پیامبر تا هجرت از مکه به مدینه نیز به مدت سیزده سال به طول انجامید.

کیانی عنوان کرد: دوران هجرت پیامبر از مکه به مدینه تا رحلت حضرت رسول(ص) به مدت 10 سال، از رحلت پیامبر(ص) تا زمان به حکومت رسیدن حضرت امیر به مدت دوره بیست و پنج سال نیز دو دوره دیگر از زندگی حضرت علی(ع) است.

این مدرس حوزه ابراز کرد: دوره حکومت آن حضرت تا شهادتش که تقریبا پنج سال طول کشید که به عنوان آخرین دوره زندگی ایشان است.

وی ضمن اشاره به دوران اول زندگی امام علی(ع) گفت:مادرش فاطمه بنت اسد، خداپرست بوده و با دين حنيف ابراهيم زندگى می‌كرد او هیچگاه مشرک به خدا نشد، وی در حالي كه هنگام تولد فرزندش فرا رسيده بود برای طواف کعبه وارد مسجدالحرام شد.

کیانی ادامه داد: ناگهان درد زایمان بر وی عارض شد رو به خانه خدا عرضه داشت:«خدايا من به تو و به آن چه از رسولان و كتاب‌ها از جانب تو آمده‏اند ايمان دارم و سخن جدم ابراهيم خليل را تصديق می‌كنم و اوست كه اين بيت عتيق را بنا نهاده است به حق آن كه اين خانه را ساخته و به حق مولودى كه در شكم من است ولادت او را بر من آسان گردان».

این فعال سیاسی اظهار کرد: در آن هنگام به فرمان خدا، ديوار كعبه در کنار رکن یمانی شكافت و فاطمه بنت اسد وارد کعبه شد و شکاف ديوار مثل اول بسته شد.

وی افزود: فاطمه پس از سه روز بيرون آمد و در حالی كه اميرالمؤمنين(ع) را در بغل داشت، گفت من به خانه خدا وارد شدم و از ميوه‏هاى بهشتى و بار و برگ آنها خوردم و چون خواستم بيرون آيم هاتفى ندا كرد: «اى فاطمه نام او را على بگذار كه او على است و خداوند على الاعلى می‌فرمايد من نام او را از نام خود گرفتم و ...».

مقایسه تولد علی(ع) با حضرت عیسی(ع)

این مدرس دانشگاه ادامه داد: یکی از فضائل امیر‌المومنین(ع) تولدش در پاک‌ترین و مقدس‌ترین مکان روی زمین یعنی درون خانه کعبه است که این افتخار تنها نصیب او شده است.

 وی گفت: در مقایسه‌ای بین مکان تولد حضرت امیر با مکان تولد حضرت مسیح و تفضل الهی به امیرالمومنین(ع) می‌توان چنین بیان کرد که زمانی حضرت مریم قدیسه، معصومه و خادمه بیت المقدس هنگام وضع حمل صاحب فرزندی شود که نوزاد به مقام نبوت برسد آنهم از پیامبران الوالعزم.

کیانی ادامه داد: قرآن در این باره می‌فرماید:«(عیسی)گفت منم بنده خدا به من كتاب داده و مرا پيامبر قرار داده است» این کلام حضرت مسیح زمانی بیان شد که در گهواره و روزهای اول تولدش بود.

وی عنوان کرد: اما علیرغم این مقام با عظمت حضرت مریم و خود حضرت، اما خداوند اجازه نمی‌دهد حضرت مریم در بیت‌المقدس وضع حمل کند چون آنجا مکان مقدس و محل عبادت است در این بین او را به کنار نخل خرمایی برای وضع حمل هدایت می‌فرماید. 

این فعال فرهنگی ابراز کرد: خداوند برای تغذیه حضرت مریم(س) علیرغم آنکه وقتی در مسجد بود از مائده آسمانی که از جانب خدا برای او نازل می‌شد تناول می‌نمود اما هنگام زایمان مامور شد از خرمای نخل خشکیده تغذیه نماید.

وی بیان کرد: این در حالی است زمانی که فاطمه بنت اسد در داخل مسجدالحرام درد زایمان می‌گیرد خداوند او را به داخل خانه مقدس کعبه دعوت می‌کند و دیوار آن را می‌شکافد تا در به روی او باز شده و داخل شود و در مدت سه روز که دوران زایمان به طول می‌انجامد فاطمه بنت اسد از غذا‌های آسمانی تناول کند پس از از سه روز آنجا را ترک کند که این یکی از فضایل مهم و ویژه حضرت علی (ع) است.

تربیت در کنار پیامبر (ص)

وی ادامه داد: زمانی كه على(ع) به سن شش سالگی رسید قحطى بزرگی مکه را فرا گرفت و از آنجا که ابوطالب صاحب چند فرزند دیگر نیز بود و تأمین هزينه يك خانواده پر جمعيت در سال قحطى سنگین بود لذا پيغمبر(ص) با عمو‌هایش مشورت نمود تا هر کدام، یک نفر از فرزندان ابوطالب را پیش خود ببرند تا بخشی از هزینه زندگی وی کاهش یابد.

کیانی افزود: عباس عموی پیامبر طالب را نزد خود برد، حضرت حمزه سید الشهداء متکفل جعفر طیار شد و پیامبر(ص)، على (ع) را بدين بهانه پیش خود برد تا تحت نظر خود تربيت نماید در این میان پيامبر(ص) و همسرش خديجه(س) نيز براى على(ع) بمنزله پدر و مادر مهربان شدند. 

وی گفت: بدین سان علی(ع) در دامن پیامبر و حضرت خدیجه بزرگ و تربیت شد، چهار سال به همین منوال گذشت پیامبر(ص) برخی اوقات برای عبادت به دور از چشمان مشرکان مکه به کوه حرا می‌رفت و شب‌ها را در درون غار به عبادت می‌پرداخت به ویژه در ماه مبارک رمضان این کناره‌گیری و عبادت در کوه‌های مکه برای حُنَفا و برخی یکتاپرستان قبل از پیامبر (ص) نیز وجود داشته است. 

این مدرس حوزه ابراز کرد: گویند عبدالمطلب، جد بزرگوار پیامبر(ص) پایه‌گذار این رسم بوده است، او به هنگام ماه رمضان برای خلوت و عبادت به کوه می‌رفت و مستمندانی را که از آنجا می‌گذشتند، اطعام می‌نمود، در این میان پیامبر بیشتر اوقات علی(ع) را بهمراه خود به کوه حرا برده و او هم از همان کودکی در کنار رسول خدا به عبادت مشغول و درس بندگی می‌آموخت.

کیانی اظهار کرد: در سال چهلم عام‌الفیل یعنی زمانی که حضرت محمد(ص) چهل ساله شده و امیر المومنین ده ساله، آن حضرت به همراه علی(ع) طبق رسم خویش چند روزی بود که برای عبادت و تفکر به غار حرا آمده بودند، در روز بیست و هفتم ماه رجب بود که جبرئیل بر ایشان نازل شد و فرمود: ای محمد بخوان...

وی ادامه داد: پیامبر فرمود: چه بخوانم؟ جبرئیل آیات آغازین سوره علق را از جانب خداوند بر وی نازل نمود: و فرمود: «به نام خداوند بخشنده مهربان. بخوان به نام پروردگارت که بیافرید. آدمی را از علق بیافرید بخوان و پروردگار تو ارجمندترین است، خدایی که به‌وسیله قلم آموزش داد و به آدمی آنچه را که نمی‌دانست، آموخت.

این فعال سیاسی بیان کرد: در آغاز بعثت پیامبر(ص) حوادثی بزرگ اتفاق افتاد که می‌توان به شنیده شدن صدای ناله‌ شیطان اشاره نمود، حضرت علی (ع) در این باره می‌فرماید: «صدای ناله شیطان را در هنگام نزول اولین وحی به آن حضرت شنیدم. عرضه داشتم: یا رسول الله این ناله چیست؟ فرمود: این شیطان است که از اطاعت شدن مأیوس و ناامید شده و چنین به ناله در آمده است، سپس پیامبر(ص) فرمود: تو می‌شنوی آنچه را من می‌شنوم و می‌بینی آنچه را که من می‌بینم الا اینکه تو مقام نبوت نداری و فقط وزیر من هستی و از راه خیر جدا نمی‌شوی.

انتهای پیام