به گزارش ایکنا از چهارمحال و بختیاری، نسب امامزاده با ۸ واسطه به امام موسی الکاظم(ع) میرسد که به این شرح است: سید بهاء الدین محمد بن علی بهاء الدین بن علی بن ابی علی حسین بن ابی محمد اسحاق بن ابی جعفرموسی بن اسحاق العالم بن حسین الصورانی بن حسن الصورانی بن اسحاق الامیر بن امام موسی کاظم علیه السلام.
وی سیدی جلیل القدر، عظیم الشان و بسیار بزرگوار بود. تمام اجداد وی از بزرگان سادات شیراز، مرو، مدینه و اهواز به شمار میرفتند.
سید حسن صورانی که جد پنجم امامزاده سید بهاء الدین محمد است در سال ۲۵۰ هجری قمری به همراه فرزندش ابو جعفر محمد صورانی در شیراز به قتل رسیده و اینک آرامگاه این دو امامزاده بزرگوار از مزارات مشهور شهر شیراز است.
سیدعلی بهاء الدین در سال ۵۳۶ در مرو به دست خوارزم شاه به قتل رسید و فرزند او سید بهاء الدین محمد به منطقه جبل مهاجرت کرد. او سیدی زاهد، عالمی متقی و از بزرگان سادات موسوی بود. وفات وی را در اواخر قرن ششم هجری نوشته اند .
بنای امامزاده سیدبهاءالدین محمد (ع) متعلق به دوره صفویه و شامل گنبد، ایوان، گلدسته، حرم، صحن و زائر سرا است.
ایوان بقعه رو به جانب شمال دارد و در جانبین آن دو مناره به ارتفاع ۱۲ متر تعبیه شده که سراسر با کاشیهای نرهای تزیین یافته است .
در طرفین مدخل، دو اتاق جهت کفشداری تعبیه شده و بقعه به اندازه پنج پلکان از سطح صحن مرکزی ارتفاع دارد. این بنا در سال ۱۳۸۲ توسعه یافته و طرح جامع آن تهیه شده است.
پس از عبور از مدخل به شبستان بقعه راه مییابد و دور تا دور اتاق مرقد را فرا گرفته است. ابعاد شبستان ۲۲ در ۲۲ متر است و سراسر با کاشیهای خشتی تزیین یافته است.
مرقد به صورت ۸ ضلعی به ابعاد هر ضلع دو متر بوده که زاویههای آن را به ایجاد گوشواره به دایره تبدیل کرده و در نتیجه بنا مدور و گنبدی عظیم بر آن استوار شده است. گنبد به شکل کلاه خود و به قطر ۸ و ارتفاع ۳ متر از داخل و ۱۰ متر از خارج است.
در وسط بقعه ضریح بسیار عالی از جنس طلا و آب نقره نصب است از محل نزورات مردم در سال ۱۴۱۱ هجری قمری مصادف با ۱۳۶۹ همجری شمسی ساخته شده است.
انتهای پیام