محمدعلی اسفنانی، نماینده سابق مجلس در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، با اشاره به نامگذاری سال 1398 با عنوان رونق تولید، اظهار کرد: هر کشوری برای اینکه در اقتصاد جهانی جایگاهی به دست آورد، باید اقتصادی مقاوم و آسیبناپذیر داشته باشد و طبیعی است که با رونق تولید میتواند به این جایگاه دست پیدا کند. منظور از رونق تولید، تمام کالاهای تولید داخل نیست، بلکه اگر بتوانیم در تولید چند قلم از کالاها به نحوی رونق ایجاد کنیم که هم وابستگی به واردات آن کالا نداشته باشیم و هم بتوانیم آن را در سطح بینالمللی معرفی کنیم، یکی از مزایای کار تولیدی و اقتصادی محسوب میشود.
وی ادامه داد: با توجه به فشارها و مشکلاتی که دشمنان برای کشور ایجاد کرده و به اخلال در نظام اقتصادی کشور و دامنزدن به نارضایتیهای داخلی امید بستهاند، مقام معظم رهبری بر این باورند که از رهگذر رونق تولید میتوان بر این فشارها و مشکلات فائق آمد.
بدست آوردن بازارهای بینالمللی برای تولیدات داخلی
این نماینده سابق مجلس با بیان اینکه امروز اقتصاد صرفاً برای تأمین کالای مورد نیاز یک کشور نیست، گفت: همه کشورها به دنبال یافتن بازارهای بینالمللی برای تولیدات خود هستند تا این تولید مستمر، هم هزینهها را کاهش داده و منفعت بیشتری عایدشان کند و هم نام و نشان آن کشور و کالای تولیدیاش در دنیا مطرح شود؛ این امر جز با رونق تولید امکانپذیر نیست، یعنی باید تمام موانع موجود بر سر راه تولید را برطرف ساخت تا به معنای واقعی رونق بگیرد. افزایش تولید به معنای رونق آن نیست، چون ممکن است تولید یک کالای بیکیفیت نیز افزایش یابد.
اسفنانی خاطرنشان کرد: رونق تولید یعنی شرایط و موانعی که باعث میشود تولید به نحو صحیح و دقیق انجام نشود، برداشته شود و شرایط مساعدی به وجود بیاید که کمیت و کیفیت کالاها حفظ شده، بازار فروش آنها وجود داشته و از حیث رقابتی در سطح بینالمللی حرفی برای گفتن داشته باشند و سایر رقبا را از گردونه خارج کنند؛ در این شرایط است که تولید به مفهوم کامل و اخص کلمه شکل میگیرد.
هزینه تولید در اقتصاد ایران بالا است
وی با بیان اینکه مهمترین نکته در رابطه با رونق تولید، اصلاح وضعیت نظام بانکی کشور است، افزود: در نظام بانکی کشور با مشکلات متعددی مواجهیم که یکی از آنها، عدم توجه به مقررات مربوط به امور مالی و پولی است. نپرداختن بانکها به این مقررات و ورود به مباحث اقتصادی و بنگاهداری، تبدیل به آفت شده و با توجه به اینکه سود سپردهها کنترل شده نیست و اعطای تسهیلات در کشور به طور منطقی انجام نمیشود، هزینه تولید بسیار افزایش یافته است؛ به همین دلیل میبینیم کالایی که در خارج از کشور تولید شده و تعرفه گمرکی نیز به آن تعلق گرفته، ارزانتر از تولید داخلی در بازار عرضه میشود، در واقع کشورهای دیگر با رفع موانع توانستهاند هزینههای تولید را کاهش دهند؛ ولی در کشور ما هزینههای تولید بسیار بالا است که بخشی از آن به نظام بانکی کشور برمیگردد.
این نماینده سابق مجلس اضافه کرد: اشکال بسیار جدی دیگری که به عنوان یکی از موانع رونق تولید مطرح میشود، بوروکراسی است. متأسفانه در سیستم اداری کشور از بدو درخواست انجام یک کار تولیدی و صنعتی تا به نتیجه رساندن آن، پروسهای بسیار طولانی با نوعی بوروکراسی پیچیده غیر منطقی وجود دارد که باید تسهیل شده و صدور مجوزها، تأییدیهها و اعطای پروانههای فعالیت در کمترین زمان ممکن انجام شود، ولی متأسفانه چنین شرایطی در حال حاضر وجود ندارد. از طرف دیگر، نگرش مراکز قانونگذاری نسبت به این موضوع، نگرش جزیرهای و موردی است، مثلا نمایندگان یک استان یا شهرستان تمام توان خود را صرف این میکنند که یک فعالیت اقتصادی در حوزه انتخابیه خودشان پا بگیرد که متأسفانه بعضا بر تصمیمات کلان مجلس تأثیرگذار است و هزینه تولید را نیز افزایش میدهد. علاوه بر این، بحث تخصصی شدن کالاها، نیاز جامعه امروز کشور و دنیا و استفاده از توانمندی افراد توانمند در رونق تولید تأثیرگذار است.
وی بیان کرد: تولید و رونق آن الزاماً به سرمایهگذاری خارجی نیاز ندارد، ولی به این مفهوم نیست که هیچ نیازی به سرمایهگذاری خارجی وجود ندارد. طبیعتاً همه کشورها به دنبال جذب و بهکارگیری سرمایههای پراکنده در نقاط مختلف دنیا هستند. در واقع به صورت مطلق نمیتوان راجع به تأثیرگذاری یا بیتأثیر بودن سرمایهگذاری خارجی در رونق تولید قضاوت کرد. به نظر من، وجود سرمایهگذاری خارجی به رونق تولید کمک خواهد کرد، ولی عدم وجود آن مانع قطعی برای رونق تولید نخواهد بود.
انتهای پیام