محمد بن درویش بن جمیل، حافظ کل قرآن و نماینده کشور عمان در سیوششمین دوره مسابقات بینالمللی قرآن در بخش بزرگسالان، در گفتوگو با ایکنا درباره حفظ چگونگی حفظ قرآن بیان کرد: «حفظ قرآن را از سال 2011 و با شرکت در دوره آموزشی یک مربی قرآن بحرینیالاصل آغاز کردم».
وی افزود: «در آن زمان امام جماعت و فقط یک جزء از قرآن را حفظ بودم و از این مسئله ناراحت بودم، زیرا برای من به عنوان امام مسجد جالب نبود که نمازگزارن سورههای بیشتری را حفظ باشند و من که امام مسجد بودم فقط یک جزء حفظ باشم. دلیل دیگر اینکه نمازگزارن از اینکه امام فقط برخی آیات را بخواند خسته میشدند».
استادان قرآنی
این حافظ قرآن در مورد استادان قرآنی خود گفت: در زمینه آموزش قرآن دو استاد برجسته داشتم که شیخ عبدالله بن سالم و حمد بن سعود المعشری بودند.
همچنین، وی درباره تجربه خود در شرکت در سایر مسابقات بینالمللی و ملی قرآن اظهار کرد: تاکنون در بسیاری از مسابقات ملی قرآن در عمان و در مسابقات بینالمللی قرآن مسکو نیز شرکت کردهام و امسال نیز به یاری خداوند موفق به شرکت در سیوششمین دوره مسابقات بینالمللی قرآن ایران شدم.
محمد بن درویش بن جمیل در زمینه چگونگی راهیابی به این دوره از مسابقات گفت: از طریق وزارت اوقاف عمان به این مسابقات دعوت شدم. ابتدا به همراه چند نفر دیگر برای حضور در این مسابقات کاندید شدم. سپس از من آزمونی گرفته شد و پس از قبولی به این مرحله راه یافتم.
سطح مسابقات
این حافظ قرآن عمانی درباره سطح این دوره از مسابقات تأکید کرد: در حقیقت، این دوره از رقابتها از بهترین مسابقات قرآنی محسوب میشود که وجه امتیاز آن هم کمیته داوران این مسابقه بود، چراکه شیوه داوری این دوره از مسابقات بینالمللی قرآن ایران بینظیر، ممتاز و عادلانه بود.
وی گفت: در مسابقات ایران قاری خیلی راحت میتواند قرآن را تلاوت کند، زیرا کمیته داوران در سالن مسابقات حضور ندارند، چراکه اگر کمیته داوران در هنگام قرائت حضور داشته باشند، ممکن است قاری دچار استرس شود و راحت نتواند قرآن را تلاوت کند، اما کمیته داوران در ایران در مرحله نیمهنهایی و نهایی حضور نداشتند و نام قاری را نمیدانستند و او را نمیدیدند و نمیدانستند که از کدام کشور آمده است و به این روش داوری بسیار منصفانه و دقیق بود، زیرا اگر کمیته داوران نام قاری یا کشورش را بداند، ممکن است در نوع داوری تأثیرگذار باشد.
تدبر در قرآن
وی در پاسخ به این پرسش که چرا از نظر شما در مسابقات به مسئله تدبر در قرآن توجه نمیشود، اظهار کرد: این نکته بسیار دقیق و ظریفی است که به ذهن من هم خطور کرده و همیشه به آن فکر میکنم و میبینم که همه مسابقات در دو محور حفظ و قرائت انجام میشود و هیچ مسابقهای با محوریت تدبر در قرآن و فهم آن نیست. شاید یک دلیلش این باشد که کتب تفسیر مختلف هستند و همه مسلمانان نمیتوانند از یک کتاب تفسیر واحد استفاده کنند. به همین خاطر مسابقاتی ویژه تدبر، فهم و تفسیر قرآن در این سطح وجود ندارد.
حفظ قرآن در عمان
محمد بن جمیل درباره آموزش قرآن در کشور عمان گفت: در عمان مدارس، مراکز و آموزشگاههای قرآنی زیادی وجود دارد که آموزش قرآن و تربیت حافظان قرآن را برعهده دارند، اما بیشتر کلاسهای آموزش حفظ قرآن در مساجد کشور برگزار میشود. در عمان یک انجمن قرآنی داریم که در سراسر کشور به مسئله حفظ و آموزش قرآن میپردازد و همه مدارس و حلقههای قرآنی زیر نظر آن فعالیت میکنند و این انجمن وابسته به وزارت اوقاف است.
شبکههای اجتماعی
این حافظ قرآن عمانی در پاسخ به این پرسش که برخی معتقدند از طریق شبکههای اجتماعی نمیتوان افراد شاخص قرآنی تربیت کرد، گفت: نه، کاملاً مخالفم، زیرا جهان امروز، دنیای الکترونیک و فناوری است و در این عصر با امکانات این دنیای مدرن راحتتر میتوان آموزش داد. مثلاً میتوان از طریق یوتیوب، تلگرام، اینستاگرام، توئیتر و استادان حاضر در این شبکهها قرآن را به افراد مختلف آموزش داد. این امکانات کار را برای افراد کشورهای مختلف آسان میکند، برای مثال بسیاری از قاریان عمانی از طریق همین شبکههای اجتماعی قرآن را از کشورهای دیگر یاد میگیرند.
ویژگیهای اخلاقی
محمد بن جمیل در پایان درباره ویژگیهای اخلاقیای که یک حافظ، قاری یا فعال قرآنی باید بدان آراسته باشد، گفت: طبیعتاً اخلاق و صفات فردی که حامل و حافظ و قاری قرآن است، باید قرآنی باشد. اخلاق پیامبر(ص) قرآنی بود و انگار قرآنی بود که روی زمین راه میرفت. در قرآن نیز اخلاق پیامبر(ص) ستوده شده است، همانطور که آیه 4 سوره قلم میفرماید: «وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ: و راستى كه تو را خويى والاست». گاهی میبینیم که شخص قرآنخوان است اما مرتکب اعمال ناشایست میشود و بسیار تعجب میکنم که چطور یک حافظ یا قاری قرآن مرتکب گناه یا عمل ناپسندی میشود.
گفتوگو از سعیده بیرجندی
انتهای پیام