سیل‌زدگان بی‌خانمان روستای «دُم رود» رنگ آرامش می‌بینند
این روزها به همت مردم، خانه‌های پل‌دختر از گل‌ولای پاک و زندگی جاری می‌شود. اما سیل‌زدگان بی‌خانمان چه می‌شوند؟ این روزها جمعی از جوانان نیکوکار مشهدی در حال ساخت اقامتگاهی با همه امکانات برای تعدادی از سیل‌زدگان آواره هستند.
به گزارش ایکنا، فارس نوشت: فیلم طغیان رودخانه کشکان در استان لرستان و خانه‌هایی که تخریب شد و آب با خود برد یادتان هست؟ صدای شیون صاحبان خانه که از آن‌سوی رودخانه شاهد به یغما رفتن همه زندگی‌شان بودند را به خاطر دارید؟
سیل در پل‌دختر تمام شد؛ اما سیل‌زدگان بی‌خانمان این روزها در چه وضعیتی زندگی می‌کنند؟ نیروهای جهادی و مردمی با تمام توان مشغول تخلیه گل‌ولای و تمیز کردن خانه‌های سیل‌زدگان هستند، اما حالا بی‌خانمان‌ها چه می‌کنند؟
تا تب‌وتاب سیل بخوابد و وعده مسئولان برای ساخت خانه‌های تخریب‌شده عملی شود چطور زندگی می‌کنند؟
این روزها خیریه «مهر سپهر» از اصفهان با همکاری گروه جهادی «میثاق» از مشهد کاری کردند کارستان و با اتحاد و همدلی در حال ساخت اقامتگاهی موقت با همه امکانات برای تعدادی از سیل‌زدگان بی‌خانمان هستند.
ما همه باهم هستیم
ایده راه‌اندازی کمپ موقت را اعضای خیریه مهر سپهر داده‌اند، طلبه‌های گروه جهادی میثاق هم اجرای ایده را بر عهده گرفتند؛ این اتحاد و همدلی در میان انبوهی از اتفاقات تلخ، کام همه را شیرین می‌کند. حالا تپه‌های اطراف روستای «دُم رود» معمولان، میزبان صحنه‌هایی ناب است. همه پای‌کار آمدند تا سروسامان روستاییان بی‌خانمان شوند.
سقف مهربانی بر سر آوارگان
تخصص اعضای خیریه مهر سپهر، مدیریت بحران است. از کوهنورد و پزشک گرفته تا روانشناس و مددکار و فعال اجتماعی که بعد از حوادثی مثل سیل و زلزله همه هم‌وغمشان مدیریت بحران است. آن‌ها این بار آستین همت را با همکاری طلبه‌ها برای سیل‌زدگان لرستان بالا زده‌اند. مسئول خیریه می‌گوید: «43 نفر بودیم که بعد از سیل وارد معمولان شدیم. در گروه ما داوطلبان با تخصص‌های مختلف حضور داشتند. آفرودبازها و کوهنوردان گروه برای رساندن مواد غذایی به روستاهای سیل‌زده دست‌به‌کار شدند، پزشکان و روانشناسان و مشاوران هرکدام در روستاهای و بخش‌های مختلف کار خودشان را شروع کردند تا اوضاع کمی آرام شد. در این مرحله نیازسنجی را آغاز کردیم. دوستان جهادی مشغول خالی کردن خانه‌ها از گل‌ولای بودند و ما باید روی بخش دیگری از نیازهای سیل‌زدگان متمرکز می‌شدیم. در شهر گشتیم تا از وضعیت افرادی که خانه‌هایشان کاملاً تخریب‌شده بود باخبر شویم. در حال حاضر عده‌ای کنار خیابان، عده‌ای کنار رودخانه، عده‌ای در حیاط همسایه‌هایشان چادر زده‌اند و بدون هیچ امکاناتی زندگی می‌کنند. تصمیم گرفتیم با کمک‌های مردمی، شهرکی با همه امکانات را برای اسکان تعدادی از این سیل‌زدگان، راه‌اندازی کنیم.»
طلبه‌ها و آفرودبازها و کوهنوردان دوشادوش هم اقامتگاه می‌سازند
هرروز به همت نیروهای جهادی و مردمی ده‌ها خانه از گل‌ولای پاک می‌شود، فرش‌های شسته شده با صلوات و لبخند سیل‌زدگان در خانه‌ها پهن می‌شود و زندگی دوباره آغاز می‌شود، اما این روایت برای کسانی که از نتیجه سال‌ها زندگی، حتی یک قاشق هم برایشان باقی نمانده و سیل، همه‌چیز را با خود برده طور دیگری رقم می‌خورد. غم، ترس از آوارگی و نگرانی از همه روزهای سختی که در انتظارشان است هرروز بیشتر آن‌ها را آزار می‌دهد، «لیلا شمایلی» می‌گوید: «ما از روستای دُم رود شروع کردیم. در این روستا از ۱۹۷ خانواده، خانه ۱۲۳ خانوار از 20 درصد تا ۱۰۰ درصد، آسیب‌دیده و تخریب‌شده است. با بخشداری و منابع طبیعی استان لرستان رایزنی کردیم تا مکانی امن و دور از بستر رودخانه را برای راه‌اندازی اقامتگاه به ما معرفی کنند. همزمان از روستاییانی که خانه‌هایشان تخریب‌شده ثبت‌نام کردیم. بنا را بر این گذاشتیم تا اولویت برای اسکان در کمپ را به خانواده‌هایی بدهیم که خانه‌هایشان صد درصد تخریب‌شده است و در اطرافشان اقوام درجه‌یکی هم ندارند که بتوانند برای مدتی کنار آن‌ها زندگی کنند. خیران کمک کرده بودند و منابع مالی داشتیم اما توانایی راه‌اندازی کمپ را نداشتیم، به نیروهای جهادی حاضر در آن منطقه فراخوان زدیم و گروه میثاق برای ساختن اقامتگاه اعلام آمادگی کرد.»
وقتی دکترای فلسفه بنّا می‌شود
حالا چند روزی است که اعضای گروه جهادی میثاق که بیشتر آن‌ها طلبه‌اند، شبانه‌روز در حال کار کردن هستند تا سیل‌زدگان بی‌پناه را سروسامان دهند، از دکترای فلسفه و دانشجوی مبلغ تا طلبه نخبه همه پای‌کار آمدند. دست‌هایشان تاول‌زده اما به روی خودشان نمی‌آورند. «مرتضی اسماعیل‌آبادی»، مسئول گروه جهادی می‌گوید: «بچه‌ها خسته شده‌اند، اما دست از کار نمی‌کشند و یک‌لحظه هم آرام و قرار ندارند، چون سیل‌زدگان بی‌پناه و آواره‌ای که جایی برای ماندن ندارند مدام جلوی چشمانشان هستند. این اقامتگاه روی ۵۰ سکو برای ۵۰ خانواده در حال آماده شدن است. نقشه جانمایی با همکاری و همفکری خیریه مهر سپهر تهیه‌شده است. سکوها از سطح زمین فاصله‌دارند تا در صورت آمدن باران، زمین زیر پای مردم خیس نشود. با تلاش شبانه‌روزی بچه‌ها سکوها آماده‌شده است.»
قرار است در این کمپ آسوده زندگی کنید
تجربه زلزله کرمانشاه نشان داد اقامتگاه موقت کسانی که خانه‌هایشان تخریب‌شده باید آن‌قدر مقاوم و اصولی باشد که حداقل تا یک سال بتوانند با کمترین دغدغه در آن‌ها زندگی کنند. برای همین بود که طراحان کمپ موقت تصمیم گرفتند پای همه امکانات را به این اقامتگاه باز کنند و به ساخت سکو بسنده نکنند. مسئول خیریه مهر سپهر می‌گوید: «در مرحله دوم با کمک جهادگران گروه میثاق لوله‌کشی آب، برق‌کشی، ساخت حمام و سرویس بهداشتی را شروع کرده‌ایم. محوطه اطراف اقامتگاه‌ها حصارکشی می‌شود تا امنیت در محل زندگی سیل‌زدگان برقرار شود. خیریه مهر سپهر حتی منابع مالی برای راه‌اندازی زمین‌بازی کودکان در اقامتگاه را هم در نظر گرفته است و بعد از تجهیز اقامتگاه به حمام و سرویس بهداشتی، وسایل زمین‌بازی آورده می‌شود.» شمایلی ادامه می‌دهد: «ساخت انبار آذوقه هم یکی از برنامه‌های این کمپ است که برای نظم دهی به توزیع اقلام خوراکی در اولویت ما قرار دارد. در حال حاضر یکی از آسیب‌ها در مناطق سیل‌زده این است که توزیع مواد غذایی آن‌طور که باید منظم نیست. در یک روز یک خانواده سیل‌زده هیچ مواد غذایی دریافت نمی‌کند اما ممکن است در همان روز خانواده‌ای چندین بار مواد غذایی دریافت کند. ساخت انبار و دپوی اقلام موردنیاز به منظم شدن توزیع کمک می‌کند.»
سایه این اتحاد کم نشود از سر ما
مسئول گروه جهادی میثاق هم می‌گوید: «امیدواریم با تلاش شبانه‌روزی طلبه‌های گروه میثاق مشهد و خیران مهر سپهر اصفهان در کوتاه‌ترین زمان، اقامتگاه سیل‌زدگان روستای دُم کوه شهرستان معمولان ساخته شود و سیل‌زدگانی که خانه‌هایشان تخریب‌شده بعد از روزهای پرتلاطم روی آرامش را ببینند. این اتحاد و همدلی برای ما در این روزهای سخت غنیمت بزرگی است. سیل تمام شد و بالاخره دولت و سپاه و ارتش و مردم در کنار هم خانه‌ها و روستاهای ویران‌شده را دوباره می‌سازند و امیدوارم این همدلی و اتحاد سایه‌اش را از سر اقشار مختلف مردم کم نکند.»
انتهای پیام
