واقع‌نگری؛ عامل اعتلای سینمای ایران در جهان
گروه هنرــ یک فیلمساز و مدرس سینمای جهان گفت: واقع‌نگری در سینمای ایران تنها عاملی است که سبب شده آثار ایرانی به جایگاه ویژه‌ای در جهان دست یابند.
به گزارش خبرنگار ایکنا؛ نشست جایگاه جهانی سینمای ایران در چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی با حضور پروفسور جان هیل، پروفسور تیاگو دولوکا و رضا اویلوم روز شنبه، 31 فروردین‌ماه در پردیس سینمایی چهارسو برگزار شد. این جلسه یکی از سلسله نشست‌های سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر است. در ابتدای نشست نادر طالب‌زاده به عنوان مجری در سخنانی اظهار کرد: انقلاب اسلامی فرصتی به سینمای ایران داد که به صورت فراگیر در دنیا مطرح شود، امروز سینمای ایران را به عنوان هنری انسانی می‌شناسند که در آن اخلاقیات جایگاه ویژه‌ای دارد و در هر جشنواره‌ای فیلم‌های ایرانی رونق بخش محافل‌اند.
در ادامه این نشست رضا اویلوم، فیلمساز ترکیه‌ای، در سخنانی تصریح کرد: همزمان با چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی کتابی را آماده نشر کرده‌ام که در آن به سینمای ایران و تأثیراتی که انقلاب اسلامی بر هنر هفتم داشته است پرداخته‌ام.
وی افزود: مردم ترکیه در دهه هشتاد با فیلم «بدون دخترم هرگز» سینمای ایران را شناختند، و در آن زمان به واسطه تبلیغات همه جانبه غرب امکان آشنایی با فیلم‌های ایرانی فراهم نبود اما به مرور زمان این نگاه تصحیح شد. تأثیر اندیشه‌های غربی در سینمای ترکیه سدی شد که اجازه نمی‌داد مردم با فیلم‌های ایرانی آشنا شوند اما خوشبختانه با فراگیر شدن وسایل ارتباط جمعی مخاطبان با سینمای ایران آشنا شدند و همین عامل سبب تعامل فرهنگی میان ایران و ترکیه شد.
این فیلمساز با بیان اینکه مردم و سینماگران ترکیه سینمای ایران را با عباس کیارستمی می‌شناسند گفت: عباس کیارستمی، نامی آشنا در سینمای جهان است. او فرهنگ غنی ایرانیان را به جهان معرفی کرد در ادامه فیلمسازانی نظیر مجید مجیدی راه کیارستمی را ادامه دادند. آثار این دو سینماگر با استقبال فراوان مخاطبان در ترکیه روبرو شد و فیلم‌های ایرانی بدین وسیله به مردم ترکیه شناسانده شدند.
وی تأکید کرد: در ادامه اصغر فرهادی و جعفر پناهی علاقه‌مندان به سینمای ایران را شیفته خود کردند و باعث شدند اشتراکات فرهنگی دو کشور بیشتر شود. همین اتفاق سبب شد که جشنواره‌های ترکیه هر ساله تعداد زیادی از فیلم ایرانی را به نمایش درآورند.
او درباره اکران فیلم‌های ایرانی افزود: در ترکیه چند سالی است فیلم‌های ایرانی اکران می‌شود، برای مثال در سال 2016 دو فیلم، در سال 2017 دو فیلم، در سال 2018 یک فیلم و در سال 2019 تا به امروز دو فیلم ایرانی اکران عمومی شده‌اند. در ضمن جدیداً شبکه‌ای در ترکیه راه‌اندازی شده که فیلم‌های ایرانی را به نمایش در می‌آورد به نحویکه در یک ماهی که از راه‌اندازی این شبکه می‌گذرد، تاکنون 4 فیلم ایرانی را نمایش داده است.
این سینماگر ترک تأکید کرد: هفته نمایش فیلم‌های ایرانی دیگر برنامه‌ای است که در کشور ترکیه برگزار می‌شود و علاقه‌مندان به سینمای ایران را با آثار ایرانی آشنا می‌کند. چندی پیش یادداشتی را در یکی از سایت‌های پر طرفدار کشور ترکیه منتشر کردم که در آن سینمای دفاع مقدس معرفی شده بود، جالب است بدانید این یادداشت با استقبال زیادی مواجه شد زیرا تصویری که از سینمای جنگ در ذهن مردم ترکیه وجود داشت کاملاً با آن چیزی که در سینمای دفاع مقدس وجود دارد متفاوت بود. در سینمای دفاع مقدس جنگیدن بخشی از موضوع است اما امر مهم ایمان و اعتقادی است که در فرهنگ دفاع مقدس وجود دارد.
اویلوم تأکید کرد: در سینمای دفاع مقدس فرهنگ مقاومت هم به چشم می‌خورد، مقاومت همواره نزد هر گرایش فکری محبوب است به همین جهت مردم سراسر جهان با آن ارتباط برقرار می‌کنند، همچنین انسان محوری که در سینمای دفاع مقدس وجود دارد دلیلی برای پر اهمیت شمردن سینمای دفاع مقدس است.
در ادامه این نشست پروفسور جان هیل با ابراز خرسندی از حضور در ایران بیان کرد: برای اولین بار است که به ایران سفر می‌کنم و از این بابت بسیار خرسندم زیرا با مردمی آشنا شدم که فرهنگ پربار و ارزشمندی دارند. من در ایرلند به دنیا آمدم و در اسکاتلند بزرگ شدم و هم اکنون در انگلیس زندگی می‌کنم. همچنین دانش آموخته تئاترم و با فیلم سازانی چون اینْگْمار برگمان و آندری تارکوفسکی سینما را شناختم اما درباره آشنایی با سینمای ایران نیز باید بگویم از دهه 90 با فیلم‌های ایرانی آشنا شدم.
وی افزود: در دهه هشتاد دستیابی به فیلم‌های ایرانی کاری دشوار بود، ولی با گذشت زمان و فراگیر شدن وسایل ارتباط جمعی فیلم‌های ایرانی در دنیا معرفی شدند. فیلم ایرانی یک شاخصه روشن و واضح دارد که بسیار جذاب است و آن واقع‌بینی است که در سینمای ایران موج می‌زند، این واقع نگری به شدت برای کسانی که سینما را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند جذاب و دوست داشتنی است. برای مثال شب گذشته فیلم «مصائب شیرین» را تماشا کردم و لذت وافری بردم زیرا داستان این فیلم مبتنی بر واقعیت بود.
این مدرس سینما تأکید کرد: اگر سینمای ایران امروز توانسته با مردم جهان ارتباط برقرار کند به دلیل واقع نگری آثارش است و در بعد مسائل تکنیکی هنوز راه زیادی برای پیمودن وجود دارد و پرداختن به موضوعات انسانی وجه شاخص سینمای ایران است.
پرفسور تیاگو دولوکا آخرین سخنران این جلسه تأکید کرد: من اهل برزیلم و هم اکنون در انگلیس زندگی می‌کنم، سینمای آرام را سینمای جذاب می‌دانم و تارکوفسکی بهترین مثال برای این سینماست، این شکل از سینما که امروزه به عنوان یک سبک در دنیا شناخته می‌شود انسان را به تفکر وا می‌دارد و اندیشیدن ا به مخاطبان می‌آموزد.
وی ادامه داد: سینمای آرام جنبش ساختارمندی نبوده بلکه رویکردی ژورنالیستی است که اهل اندیشه در سینمای جهانی رقم زده‌اند. فیلم‌های این حوزه بیشتر در جشنواره‌های هنری به نمایش در می‌آیند.
وی پایان اظهار کرد: فیلمسازی نظیر عباس کیارستمی جزء مفاخر سینمای آرام است، او با آثارش انسان را به تفکر وامی‌دارد. کیارستمی در فیلم‌های «طعم گیلاس» و «باد ما را خواهد برد» انسان را متحیر می‌کند. من سینمای ایران را با عباس کیارستمی شناختم و عاشقانه آثارش را دوست دارم.
انتهای پیام
