اصغر منتظرالقائم، عضو هیئتعلمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، درباره شیخ بهایی اظهار کرد: شیخ بهایی دانشمند، زباندان، شاعر، فقیه، متخصص و عارف بود که علوم را به صورت سیستمی در تمدن اسلامی دنبال میکرد.
وی افزود: شیخ بهایی در دوران زندگیاش منشأ تحولات عظیمی بود، وی در رشتههای ریاضی، فقه و عرفان، ریاضی و نجوم تبحر و مطالعه زیادی داشت. به همین دلیل میتوان گفت وی، علم و عمل را با هم ادغام کرد.
عضو هیئتعلمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان با اشاره به تأثیر شیخ بهایی در جامعه زمان خود، بیان کرد: شیخ بهایی در جامعه زمان خود به لحاظ فرهنگی و سیاسی شخصیتی تاثیرگذار بود. وی در راه مسیر علم و توسعه کشور و در زمینه توسعه علوم دینی گامهای مؤثری برداشت.
وی افزود: شیخ بهایی به شاهان صفوی رهنمودهایی میکرد و شاهان صفوی نیز به آن رهنمودها عمل میکردند، درواقع وی، شاهان صفوی را تربیت کرد تا در مسیر تمدنسازی حرکت کنند، برهمین اساس میتوان گفت وی یک تمدن نوین در دوران صفویه ایجاد کرد. از سوی دیگر عالمان زمان خود را به عرصههای علمی سوق میداد تا بتوانند علم و دانش را پیش ببرند. این موضوع در دایرةالمعارف بریتانیکا اشاره شده است.
منتظرالقائم بیان کرد: شیخ بهایی به عنوان یک حکیم، همه علوم را با هم میبیند، ولی در عرصه رشتههای ریاضی و نجوم نسبت به دیگر علوم غالبتر است و حرف اول را میزند، همچنین وی کتابهای اصولی را نگارش کرد و در عرصه ادبیات توانایی داشت و رمانهایی نظیر موش و گربه را به رشته تحریر درآورد.
انتهای پیام