به گزارش ایکنا؛ نهمین جلسه تفسیر قرآن کریم آیتالله مدرسی شامگاه روز گذشته در دفتر ایشان در تهران برگزار شد. وی سخنان خود را با تلاوت آیات ۱۷ تا ۲۰ سوره انسان آغاز کرد: «وَیُسْقَوْنَ فِیهَا کَأْسًا کَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِیلًا عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْکًا کَبِیرًا؛ و در آنجا از جامى که آمیزه زنجبیل دارد به آنان مىنوشانند از چشمهاى در آنجا که سلسبیل نامیده مىشود و بر گرد آنان پسرانى جاودانى مىگردند، چون آنها را ببینى گویى که مرواریدهایى پراکندهاند و، چون بدانجا نگرى [سرزمینى از]نعمت و کشورى پهناور مىبینى».
مؤمن و لذتهای دنیا
وی اظهار کرد: لذتها و نعمتهای بشر در این دنیا مراتبی دارد. اگر کسی بتواند از لذتها و نعمتهای الهی استفاده بهینه کند از لذتها و شهوتهای دیگر مستغنی میشود. افرادی که دنبال لذتهای غیر مشروع هستند، چه افرادی که در فساد اخلاقی و یا به مواد مخدر مبتلا میشوند، اینها مشکل اساسیشان این است که از لذات مشروع استفاده بهینه نکردهاند و راه و روش غلطی برگزیدند؛ لذا در این راه اشتباهی که آن را انتخاب کردند به نتیجه مطلوب نخواهند رسید. به عکس، مؤمنی که از راه صحیح حرکت کرد و در راه مشروع گام برداشت بیش از بقیه لذت میبرد و بیش از بقیه از نعمتهای الهی بهرهمند است.
آیتالله مدرسی افزود: خداوند متعال میفرماید: «زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ؛ دوستى خواستنیها [ى گوناگون]از زنان و پسران و اموال فراوان از زر و سیم و اسبهاى نشاندار و دامها و کشتزار [ها]براى مردم آراسته شده [لیکن]این جمله مایه تمتع زندگى دنیاست و [حال آنکه]فرجام نیکو نزد خداست» (آلعمران/۱۴). خداوند در این آیه میفرمایند این نعمات دنیا «متاع» است. «متاع» یعنی لذت. معنای دیگر «متاع» ابزار است.
مراتب لذات
وی ادامه داد: باید این مراتب لذات را طی کنیم و اشکالی ندارد. باید بین دنیا و آخرت یک تعادلی برقرار کنیم. کسانی که میگویند دنیا را نمیخواهیم و فقط به دنبال آخرت میروند به مشکلاتی مبتلا میشوند. مثلاً این صومعهنشینان و کشیشها به مشکلات زیادی مبتلا شدهاند. یک نفر در زمان پیامبر (ص) فرزندش فوت کرد. گفت میخواهم به دنبال آخرت بروم و دنیا را رها کنم. پیامبر (ص) به او گفت: تو بر سنت من هستی یا نه؟ من ازدواج کردم. یک روز روزه میگیرم، یک روز روزه نمیگیریم و... این تعادل خیلی مهم است. باید دقت کنیم که از لذتها استفاده بهینه بکنیم؛ یعنی مثلاً اگر آبی مینوشیم آداب آن را رعایت کنیم. انسان باید سعی کند به بهترین وجه از این دنیا لذت ببرد.
مفسر قرآن کریم افزود: انسان باید از اینکه عافیت دارد لذت ببرد. در روایات ما به این نکته اشاره شده است. ایشان فرمودند نگاهت در مسائل دنیا به پایین باشد و در مسائل آخرت به بالا نگاه کنید. مثلا اگر نماز شب میخوانید به این فکر کنید که دیگران بیشتر از شما به تهجد پرداخته باشند. از طرف دیگر در مسائل دنیا به این نگاه کنید که چقدر از مردم مریض هستند، مشکلات دارند و. این خودش یک لذت است. به همین دلیل بخشی از یک روایت از امام صادق (ع) را برایتان نقل میکنم مبنی بر اینکه یکی از لذتهای اهل بهشت این است که خداوند به آنها خطاب میکند بیایید خانههایی که در جهنم داشتید، اما به آن نرفتهاید ببینید. به اهل جهنم هم گفته میشود بیایید خانههایی که در بهشت داشتید، اما از دست دادید را ببینید.
مهمترین لذت بشر
آیتالله مدرسی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) گفت: حضرت میفرمایند: خداوند هر بشری را خلق کرد در بهشت جایی برای او مقرر کرد، همچنین در جهنم جایی برایش مقرر کرد، وقتی بهشتیان به بهشت رفتند و جهنمیان به جهنم رفتند، یک مادی خطاب میکند، ای اهل بهشت تماشا کنید، اینها میآیند جایی که اهل جهنم مشخص هستند. جاهایی که در آتش جهنم برایشان مقرر شده بود به آنها نشان داده میشود و گفته میشود: این جاهایی است که اگر شما معصیت میکردید اینجا بودید. حضرت در ادامه فرمودند: اینقدر اینها خوشحال میشوند که اگر مرگی بود حتما اینها از فرط لذت میمردند که خداوند این آتش را از آنها دور کرده است. سپس منادی به دوزخیان میگوید: منازل خود را در بهشت نگاه کنید. بعد گفته میشود: اگر شما اطاعت خدا را میکردید اینجا بودید. بعد به اهل بهشت گفته میشود جای دوزخیان در بهشت خالی است شما بروید آنها را بگیرید. به جهنمیان نیز گفته میشود جای اهل بهشت در جهنم خالی است شما بروید آنها را بگیرید.
وی در پایان با بیان اینکه لذت ما در دنیا و آخرت این است که میبینیم چه مشکلات و بدیهایی گریبان دیگران را گرفته، ولی خداوند ما را از آن نجات داده است، گفت: به همین دلیل همواره باید خدا را شکر کنیم. یکی دیگر از لذتها این است که ما وقتی در دنیا از همه چیز فارغ شویم و بدنمان از تمام نعمات استفاده کند یک احساس پوچی به ما دست میدهد. به همین خاطر آیه قرآن میفرماید: «إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى؛ در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست» (علق/۸). این رضای الهی مهمترین لذت بشر است. در زندگی خودمان لحظه ارتباط با خدا را درک کردهایم، ولی فراموش کردیم. مثلاً کسانی که به حج مشرف میشوند در یک لحظه از لحظات حج مقداری قرب الهی را چشیده است. به همین دلیل همواره دوست دارد دوباره به حج مشرف شود.
انتهای پیام