مراد از امر در «وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ» امور عمومی مردم است/ توحید؛ هدف روزه‌داری

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سعید رهایی، عضو هیئت علمی دانشگاه مفید قم امروز 25 اردیبهشت‌ماه در جمع دانشجویان این دانشگاه با بیان اینکه صیام به معنای امساک و خودداری کردن است و کم کم به عنوان خودنگهداری خاصی استعمال شده است، گفت: اگر ماه مبارک طی شد و انسان تفاوتی نکرد، باید بدانیم روزه قبول نشده است؛ بنابراین تقوا ملاک حقیقی پذیرش روزه است؛ یعنی ممکن است از لحاظ فقهی، روزه قبول باشد، ولی پذیرش واقعی آن است که آثار بر آن مترتب باشد.

رهایی با بیان اینکه نماز هم دو بعد فقهی و پذیرش و قبولی واقعی دارد، بیان کرد: مزیت قرآن این است که قاعده کلی به انسان می‌دهد؛ قرآن کریم در آیه صیام هم با تعبیر«تطوع» معیار و قاعده کلی داده و فرموده است که در تمام شریعت هرگاه یک کار خوب را به جهت فرمانبری خدا و از روی عشق و عقل و ایمان انجام دهیم ثمره آن به خود انسان باز می‌گردد. تطوع یعنی چون خدا، خدا هست و مظهر نیکی‌ها و خالق نیکی‌ها است و چون ما توحید را می‌فهمیم و می‌دانیم خودمان هیچ نیستیم و خدا همه چیز ما هست در برابر او کرنش می‌کنیم.

استاد دانشگاه مفید افزود: به همین دلیل فرمود تنها علما در برابر خدا خشیت می‌کنند، زیرا انسان جاهل فهم و درک لازم را ندارد که کرنش کند؛ کسی که خدا را می‌شناسد، منتظر ماه رمضان است و دنبال فرصت می‌گردد؛ همانطور  که کسی که برای مادرش احترام قائل است به حرف او گوش می‌دهد یا مرید شمس تبریزی از عالم معمولی یک شهر تبدیل به عالمی می‌شود که جهانی است و شعرش انسان را احیاء می‌کند چون عاشقانه به دنبال مراد خود می‌رود؛ خود شمس می‌گوید من اگر به این مقام رسیدم چون علی بن ابیطالب(ع) را مقتدای خود قرار دادم.

رهایی بیان کرد: روزه و تقوا برای توحید است و اساسا دین برای توحید است و عبادات وسیله است؛ اگر روزه می‌توانی بگیری باید بگیری و اگر نمی‌توانی روزه‌دار باش؛ قدمت هر جایی نرود؛ هر چیزی را نشنوی و نگویی و تصمیم بگیریم که صیام واقعی داشته باشیم.

عضو هیئت علمی دانشگاه مفید بیان کرد: در روایت بیان شده است که باید یوم صوم با یوم فطر فرق داشته باشد یعنی اگر ایام روزه هم نبود، باید خودنگهدار باشیم ولی در ایام روزه بیشتر مراقب باشیم.

رهایی اظهار کرد: روایتی از امام صادق نقل شده است که اگر خواستی روزه بگیری، گوش خود را روزه کن و در مدت ایام روزه، تهمت و غیبت و تمسخر به دیگران را گوش نده؛ چشمت روزه باشد و مغزت به چیزی که نباید فکرکند، نکند وگرنه اینکه چند ساعتی چیزی نخوریم و بعد افطار کنیم و دوباره روز از نو و روزی از نو فایده ندارد؛ امام در ادامه فرمود پوست و دست و پایت را روزه کن.

استاد دانشگاه مفید اظهار کرد: روزهای باقیمانده ماه مبارک را مانند افراد غافل سپری نکنیم؛ اشتباهاتمان را شناسایی و اصلاح کنیم، زیرا اگر پارسا شدیم، روزه واقعی گرفته‌ایم. 

رهایی با تأکید بر اینکه افرادی که به هر دلیل روزه نمی‌گیرند، نباید حرمت ماه را بشکنند، تصریح کرد: خدا دوست ندارد حرمتش شکسته شود، همان طور که والدین دوست ندارند حرمتشان از سوی فرزندان شکسته شود؛ اینها را شوخی نباید بگیریم؛ خدا و قرآن و پیامبر، دست‌انداختنی نیست؛ این تعبیر که بگوئیم «اوستا کریم» و اینکه آیات قرآن را تکریم نکنیم، مطمئنا تاثیر منفی در زندگی ما خواهد داشت. 

عضو هیئت علمی دانشگاه مفید با اشاره به چند قاعده کلی از حقوق بشر در نگاه امام علی(ع) براساس خطبه 216 گفت: یکی ازاین حقوق، حق مردم و رعیت در برابر رهبر(حاکم) و رهبر در برابر مردم است؛ منظور از حق هم حقوق بشر است و نه حق در برابر باطل؛ امام در مرتبه اول فرموده واضع حق، خداست.

وی با بیان اینکه حق و تکلیف مجعول خداوند است تصریح کرد: حق حاکم و مردم بر یکدیگر به واسطه ولایت امر است یعنی حاکم باید در امور عمومی مردم ولایت داشته باشد، لذا وقتی فرموده که ای پیامبر در امور مردم با آنان مشورت کن، مراد مشورت در امور عمومی آنان است و نه خصوصی، زیرا پیامبر مبین امور خصوصی است، ولی بماهو نبی در امور خصوصی دخالت نمی‌کند، زیرا تجسس و تفحص در امور مردم می‌شود، ولی امور عمومی به دست پیامبر است و ایشان مکلف به مشاوره است.

وی تأکید کرد: در تعبیر «وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ»، امر را نمی‌توان به واسطه الف و لام آن به همه امور تعبیر کنیم؛ در این کلمه یکی تصدی و دیگری نفع کسانی که تصدی بر آنان صورت می‌گیرد، لذا در این کلمه مهربانی و نفع خوابیده و ولی نمی‌تواند نفع شخصی را دنبال کند.

انتهای پیام