عنوان «رسوله» نتیجه عبودیت خاص پیامبر(ص) بود

آیت‌الله توکل، نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری، در گفت‌وگو با ایکنا از مازندران، با اشاره به موضوع تشهد در نماز یومیه، گفت: تشهد اول نماز، شهادت به اینکه معبود ما فقط اوست و در کنار او کسی نیست و شهادت دوم که «عبده» بر «رسوله» تقدم شد باید از خودمان بپرسیم که این تقدم بر چه معناست.

تقدم و تأخر کلمات الهی حکمت دارد
وی با بیان اینکه، نماز دارای چارچوب خاصی است و تقدم و تأخر کلمات الهی حکمتی دارد، افزود: «عبده» در تشهد نماز، علت «رسوله» است و به این معنا است که چون او را عبدالله یافتیم، پیغمبر خود قرار دادیم.
نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: امام و پیغمبر شدن یک عنوان مقدس است که یک رتبه خاص می‌خواهد و ما این عنوان را نداریم چون آن رتبه را نداریم او را عبدالله دیدند بعد رسول‌الله کردند.
وی با بیان اینکه همه انبیا و اولیاء انسان‌های خوبی بودند، افزود: برای عبدالله شدن نیاز به کارزار داریم و هوای نفس غلبه یافتن و تقدم خواست الهی بر خواست خود شعارش آسان است اما اینکه انسان جانش را مرکز فرمان حق تعالی قرار دهد و از خواسته نفس بگذرد، مرد میدان عمل می‌خواهد.

«عبدالله» شدن علت و «رسوله» معلول است
توکل با بیان اینکه، «عبدالله» شدن علت و «رسوله» معلول است و همه جا علت بر معلوم تقدم دارد، اظهار کرد: خداوند در بخش تشهد نماز به ما می‌فهماند، اگر مقامات خاص همچون، «رسوله» به پیامبر اسلام دادیم به جهت عبودیت خاص بود و ما باید تلاش کنیم تا عبدالهی باشیم نه عبد هوای نفس، تا بتوانیم وجودمان را در مسیر مقامات قرار دهیم.
انتهای پیام