بهزاد فراهانی، بازیگر سینما و تلویزیون، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا درباره تجربه حضور خود در مجموعه «دلدار» اظهار کرد: برای حضور در این اثر تمام فیلمنامه را نخواندم، بلکه خلاصهای از سناریو را مطالعه کردم، اما بدون هیچ درنگی بازی در آن را پذیرفتم، زیرا در تجربه همکاری اولم که در سریال «سایهبان» با برادران محمودی داشتم، احساس کردم با انسانهای بسیار شریفی در ارتباطم و شیوه فعالیت این دو فیلمساز افغان با سایر فیلمسازان متفاوت است. جدا از پاکسرشتی آنها که من به شدت به آن علاقهمندم، طی فعالیتم با این دو فیلمساز هرگز شاهد بیاحترامی آنها به هیچ یک از عوامل نبودم.
وی درباره حضورش در مجموعههای ماه رمضان گفت: جز چند اثر، دیگر مجموعههایی که از من در ایام ماه مبارک پخش شده به مناسبت این ماه عزیز تولید نشده است، بلکه فقط در این ایام روی آنتن رفتهاند. برای همین نباید آثاری را که فقط در ماه مبارک رمضان پخش میشود آثاری رمضانی دانست. نکته بعد اینکه تلویزیون ایران از نگاه من قادر نیست که برای ۸۰ میلیون ایرانی برنامه تولید کند. تلویزیون ایران به واقع خصوصی است و در عین حال ادعای ملی دارد، والا ماه رمضان هیچ تفاوتی با محرم، صفر و دیگر ایام سال ندارد. پس اگر قرار است تدارکی دیده شود تلویزیون باید برای همه ایام سال برنامهریزی کند.
این بازیگر در پاسخ به این سؤال که آیا سریالی که قرار است بلافاصله بعد از افطار روی آنتن رود نباید به لحاظ فرم و معنا تا حدی با این ماه مطابقت داشته باشد؟ تصریح کرد: به نظرم خانواده روزهدار ایرانی نیاز چندانی به تلویزیون ندارد، چون حال و هوایی که در بین خودشان وجود دارد، گرمتر از برنامههایی است که از رسانه ملی مشاهده میکنند. اگر قرار است اثری با محوریت ماه رمضان تولید شود آن مجموعه باید درخور این ماه باشد، در غیر این صورت بهتر است با این موضوع مجموعهای تولید نشود.
سریالهای جدید قابل قیاس با کارهای دهه 60 نیستند
بازیگر «امام علی (ع)» ادامه داد: مجموعههایی که امروز تولید میشوند بههیچوجه به لحاظ کیفی قابل مقایسه با «گرگها»، «رعنا» یا «هزاردستان» نیستند. این مسئله نشان میدهد بعد از چند دهه نه تنها پیشرفتی نداشتهایم، بلکه پسرفت هم کردهایم. نبود مدیریت و دخالت نیروهای سیاسی در امر تولید یکی از دلایل مهم این معضل است. نکته تأسفآور اینکه ضعف موجود در برنامهسازی سبب ریزش مخاطبان رسانه ملی و گرایش آنها به برنامههای مبتذل ماهوارهها شده است.
حمایت پرستویی از «برادر جان» منطقی نیست
فراهانی درباره دلدار و اینکه از نتیجه حضورش در این مجموعه راضی است نیز چنین توضیح داد: مخاطب تلویزیون نیستم، اما اثری را که در آن حضور داشته باشم میبینم. پس از نتیجه کارم راضیام و این رضایت را در اظهارنظرهای مردم هم احساس کردهام. این ابراز رضایت فقط در یک قشر و سلیقه خاص خلاصه نمیشود، بلکه تمام آدمهایی که در زندگی روزمره با آن روبهرو هستم نیز چنین نظری دارند. برخی نظرسنجیها اعلام کردهاند که مجموعه «برادر جان» بهترین سریال از منظر مخاطبان است. البته باید بگویم که این قبیل ارزیابیها چندان مورد قبول من نیست، چون آن را حاصل اظهارنظرهایی میدانم که برخی چهرههای معروف نظیر پرویز پرستویی درباره این کار بیان کردهاند. البته به نظر من افرادی که از شهرتشان استفاده میکنند تا از اثری حمایت و اثر دیگری را نقد کنند شیوه خردمندانهای را انتخاب نکردهاند.
این بازیگر درباره حضور پیشکسوتان در سریالهای تلویزیونی گفت: گفتوگو با مخاطبان سبب میشود دریابیم حضور بازیگران با تجربه برایشان جذاب است. برای مثال بازی علی نصیریان در برادر جان مورد اقبال عموم است و بینندگان از آن به نیکی یاد میکنند، ولی درباره دلدار باید بگویم تلاش کردهام که بهترین بازیام را در این اثر ارائه دهم و این را وظیفه خود میدانم و انتظار ندارم کسی از این بابت از من تشکر کند.
وی با بیان دلخوریاش از رسانه ملی اظهار کرد: دو سال پیش در اثری مناسبتی به نام «عقیق» بازی کردم، ولی متأسفانه محمدرضا شفیعی، تهیهکننده این مجموعه، هنوز دستمزدمان را پرداخت نکرده است و این اقدامات به دلیل وجود مافیایی است که در رسانه ملی وجود دارد. برای مثال میگویند ترک کار کردم و به گرجستان رفتهام، درصورتیکه بیش از قراردادم در این اثر حضور داشتم، اما درنهایت تهیهکننده با توجه به پشتوانههایی که دارد دستمزد را نپرداخته است.
این بازیگر بیان کرد: برای اینکه بتوانم به حقوق مادیام دست یابم، فقط دو راه پیش پایم است؛ یکی اینکه به صداوسیما شکایت کنیم که بعید میدانم به نتیجهای برسد و راه دوم مصاحبههای پیدرپی درباره این موضوعات است که از نظر اخلاقی برایم خوشایند نیست.
فراهانی در خاتمه تصریح کرد: جالب است بدانید که علاوه بر اینکه شفیعی دستمزدمان را پرداخت نمیکند، به واسطه ارتباطاتی که دارد قلدری میکند. شاید این سؤال برای شما ایجاد شود که با این شرایط چرا همچنان در تلویزیون فعالیت میکنم و در پاسخ به این سؤال باید گفت که بازیگری شغل من است و چاره دیگری جز این ندارم.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام