به گزارش ایکنا، جهان اقتصاد نوشت: الگوی اصلی اتخاذ سیاستهای متفاوت رسانهای را میتوان در عملکرد دولتهای مختلف مشاهده کرد و به تبع آن بخشهای دیگر نیز همین الگوهای رفتاری را مورد استفاده قرار میدهند که از جمله آن میتوان به اتاقهای بازرگانی، اصناف و تعاون اشاره کرد.
اتاقهای سه گانه که به عنوان سه تشکل عالی اقتصادی بخش غیردولتی، هریک بخشی از اقتصاد کشور را نمایندگی میکنند و برخلاف آنچه مدعی هستند، بسیاری از رفتارهای ایشان چون بخش دولتی دچار سیاستزدگی و بیثباتی است.
نوع و نحوه ارتباط با رسانهها به عنوان یکی از بیثباتترین سیساتهای اتاقهای سه گانه است که با تغییر مدیران ارشد و یا حتی میانی دستخوش تغییراتی جدی میشود تا جاییکه بعضا رفتار یک دوره نسبت به دوره قبلی کاملا متضاد بوده و هیچ الگوی رفتاری توانایی توجیه این همه تضاد را ندارد.
اتاق بازرگانی که از آن بهعنوان پارلمان بخش خصوصی یاد میشود و داعیه رهبری بخش غیردولتی اقتصاد کشور و همچنین نمایندگی همه بخش خصوصی در نهادهای مشورتی با دولت را دارد، متاسفانه یکی از بخشهایی است که تلاطم و تغییر سیاستهای رسانهای آن قابل نقد است.
نمونه آنرا میتوان در دو دوره اخیر انتخابات این مجموعه مشاهده کرد چنان که از یک سال پیش از برگزاری انتخابات هشتم در اسفندماه ۱۳۹۳، افراد و گروهها ذینفع در انتخابات ارتباط با رسانهها را در دستور کار قرار داده و این دوره از انتخابات نمونهای قابل تحسین از مشارکت رکن چهارم دموکراسی در انتخابات بود، در حالیکه دوره بعد یعنی نهمین دوره انتخابات اتاقهای بازرگانی که اسفندماه سال گذشته برگزارشد، درست نقطه مقابل دوره قبل، به مصداقی برای رسانهگریزی جریانهای حاضر در انتخابات تبدیل شد.
رفتاری که موجب شد تا در چند هفته آخر بسیاری از رسانهها این دیوار مقاومت را شکسته و به جریان انتخابات ورود کنند اما با رفتاری متفاوت که در نهایت به شکسته شدن بسیاری از حرمتها و فروریختن اعتبار بسیاری از افراد و گروهها منتهی شد.
اما متاسفانه این رفتار رسانهگریزی همچنان ادامه دارد و در حالیکه کمتر از ۲۰ روز دیگر باید هیأت رئیسه اتاق بازرگانی ایران انتخاب شود، همچنان سکوت رسانهای بر یکی از مهمترین انتخاباتهای کشور حاکم است.
اما سؤالی که اینجا باید از سوی اهالی اتاق بازرگانی پاسخ داده شود، این است که ایشان فاصله گرفتن از رسانهها را به هر دلیل منطقی یا غیرمنطقی در دستور کار قرار دادهاند یا اینکه افکار عمومی و چندین هزار نفر مخاطب مستقیم این مجموعه یعنی دارندگان کارتهای بازرگانی مورد کم لطفی و تحریم اطلاعرسانی از سوی نمایندگان خود در اتاق بازرگانی قرار گرفتهاند.
بیشک اهالی اتاق بازرگانی باید پاسخگوی این سؤال باشند، اما سیاست ایشان هرچه هست قطعا نتیجه خوبه به دنبال ندارد، چراکه هرچه دورتر شده عالیترین نهاد بخش خصوصی از رسانهها به معنی جایگزین شدن منابع اطلاعاتی و خبری غیرموثق به جای ایشان است و به واقع اهالی اتاق بازرگانی خواسته یا ناخواسته با حذف رکن چهارم دموکراسی در مسیری پیش میروند که اخبار نادرست و گمانهزنیهای دور از واقعیت جای، حقیقت و واقعیت را بگیرد و قطعا این رفتار و نتیجه آن مورد تأیید و اقبال ایشان و مخاطبان اتاقهای بازرگانی و حتی رسانهها نیست.