ولیالله نصیری، استادیار معارف اسلامی دانشگاه شهرکرد در گفتوگو با ایکنا از چهارمحالوبختیاری، در رابطه با تکریم پدر و مادر بیان کرد: پدر و مادر نه تنها در قرآن بلکه در همه ادیان جایگاه ویژه و خاصی دارند آموزهها و آیینهای بسیاری از قبل از اسلام وجود دارد که به جایگاه پدر و مادر اشاره میکند از جمله آیین «کنفوسیوس» که یکی از مهمترین اصولشان احترام به پدر و مادر است.
وی با بیان اینکه در دین اسلام و کتاب مقدس قرآن نیز آیات بسیاری در رابطه با اهمیت و جایگاه پدر و مادر بیان شده است، افزود: یکی از مهمترین آیاتی که به این موضوع پرداخته آیه 23 سوره اسراء است که خداوند در این آیه شریفه میفرماید: «وَ قَضي رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً»، (پروردگارت چنین حکم رانده که کسی جزء او را پرستش نکنی و به پدر و مادرت احترام بگذاری) که اهمیت شکرگزاری پدر و مادر نیز از همین آیه مشخص میشود. زمانی که خداوند مقام و جایگاه خود را در آیهای مشخص میکند و در رابطه با آن به مؤمنان دستور میدهد که فقط او را بپرستند و بعد بلافاصله میگوید به پدر و مادر خود نیز نیکی کنید در واقع جایگاه شکرگزاری از پدر و مادر را با شکرگزاری از خود را در یک ردیف و همتراز باهم آورده است. یعنی اگر کسی مرا بپرستد اما به پدر و مادر خود نیکی نکند پرستیدن او زیبا نخواهد بود.
نصیری با اشاره به آیه 8 سوره عنکبوت، ادامه داد: در این آیه خداوند میفرماید:(ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند) زمانی که بر روی یکی از آموزههای دینی تأکید میشود یعنی اینکه اهمیت این موضوع نسبت به سایر دستورات بیشتر است لذا زمانی که چندین بار در آیات بر احترام به پدر ومادر، نماز خواندن، امربه معروف و زکات تأکید شده یعنی اینکه این موارد بیشتر باید مورد توجه و دقت قرار گیرند.
احترام به پدر و مادر جزء اصول اخلاقی جامعه
این استادیار دانشگاه اظهار کرد: احترام به پدر و مادر جزء اصول اخلاقی جامعه محسوب میشود و از آنجایی که خداوند به اطاعت و شکرگزاری ما احتیاج ندارد و این ما هستیم که به خدا نیاز داریم لذا رعایت دستورات دینی بر کم و زیاد شدن قدرت و شأن خداوند دخالتی ندارند و اگر این احترامات به پدر و مادر، استقامتها و کارهای نیک در جامعه صورت نگیرد جامعه دچار رکورد خواهد شد و از سطح اخلاقیات جامعه کم میشود.
نصیری در ادامه در رابطه با مقدار نمود شکرگزاریها در جامعه کنونی گفت: سیاهنمایی در جامعه درست نیست بلکه باید از دو بعد و منظر به این قضیه نگاه کنیم. نکته اول این است که از زمانی که زندگیها صنعتی و ماشینی شد انسان تلاش کرد تا خود را با این زندگی وفق دهد اما باز هم احساس خلع کرد. لذا این نوع رفتار و سبک زندگی سبب شد تا انسان به سمت مادیات و زندگیها به سمت صنعتی شدن پیش روند و این نوع زندگی انسانها را به دو دسته تقسیم کرد در دسته اول احترام کامل از بین رفت وهمه درگیر زندگی ماشینی شدند و در دسته دوم احترام مانند قبل باقی ماند اما غلفت از خانواده سبب شد تا دید و بازدیدها کم شود. اما در بعد دیگر قضیه خانوادههای سنتی وجود دارند که به سمت صنعت و ماشینی شدن نرفتند و همچنان اخلاق و رفتار گذشته در زندگیهایشان موج میزند.
وظایف پدر و مادر در قبال فرزندان
این مدرس دانشگاه به وظایف پدر و مادر در قبال فرزندان اشاره کرد و افزود: همه جامعه شناسان اعتقاد دارند که اگر اساس و بنیان خانواده متزلزل شود سبب متزلزل شدن جامعه میشود لذا حفظ شأن و جایگاه خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است زیراکه هرچه این احترام و اخلاق پسندیده در خانواده بیشتر باشد این رفتار از سوی فرزندان به جامعه کشیده میشود و در تربیت جامعه نیز اثرگذار خواهند بود.
وی با بیان اینکه در آموزههای دینی حقوق و وظایفی برای زن و مرد و حقوقی نیز به صورت مشترک برای پدر و مادر تعریف شده است، بیان کرد: یکی از این حقوق مشترک تربیت صحیح فرزندان است که اگر فرزند در خانواده با رفتار و روش صحیح تربیت شود زمانی که وارد جامعه شد مورد تشویق دیگران قرار میگیرد و هم از آنها در جامعه الگوگیری میشود. پس این جمله که تربیت فرزندان برعهده مادر است تأبیری غلط است زیراکه پدر و مادر هر دو بر یک میزان در تربیت و نفقه فرزندان مشترک هستند.
نصیری نگاهی بر رشد فرزندان در خانواده داشت و گفت: فرزند در هفت سال اول عمر در خانواده یک حاکم است، هفت سال دوم باید به فرزند امر و نهی کرد و در هفت سال سوم او یک وزیر است یعنی باید از او مشورت بگیریم و به او یاد دهیم که چگونه باید در زندگی رفتار کند و فرزند تربیت کند لذا پدر و مادر در این سه مرحله نقش بسزایی دارند.
وظایف فرزندان در قبال پدر ومادر
وی به وظایف فرزندان در قبال پدر ومادر اشاره و افزود: همان میزان که مادر در دوران بارداری و تربیت فرزند و پدر در همه مراحل زندگی بر فرزندان حق دارند فرزندان نیز روزی باید این زحمات را جبران کنند. زمانی که پدر و مادر به سن 60 سالگی میرسند نقش فرزندان در کمک و احترام به پدر و مادر پررنگتر میشود و فرزندان با این رفتار پسندیده استرس و نگرانیها را از پدر و مادرشان دور میکنند.
این مدرس دانشگاه در پایان در رابطه با عاق والدین بیان کرد: هیچ پدر و مادری نمیتواند فرزندش را عاق کند. پدر و مادری که خداوند میفرماید به آنها حتی «اف» هم نگویید اگر فرزندی را نفرین کند دنیای آن تیره و تار خواهد شد و بسیار خطرناک است. اما زیبنده نیست در رابطه با افعال منفی مخصوصاً این موضوع که آنقدر سخت است که بازگو کردن آن نیز بر اذهان عمومی اثر میگذار سخن گفت.
انتهای پیام