شورای هماهنگی اقوام تشیع افغانستان تأسیس شد

به گزارش ایکنا به نقل از خبرگزاری «دید» افغانستان؛ نخستین کنگره شورای هماهنگی اقوام تشیع افغانستان طی روز گذشته 24 خرداد (14 ژوئن) با حضور صدها نفر از شهروندان این کشور برگزار و در آن به مسائل صلح، امنیت و جایگاه اقوام پرداخته شد.

سیروف علاف، از برگزار کنندگان این کنگره گفت: دیگر اجازه نمی‌دهیم کسی به ‌جای ما تصمیم بگیرد و ما را به چشم بانک رأی ببینند.

شرکت‌کنندگان این کنگره، اوضاع افغانستان را نگران کننده توصیف و تأکید کردند که باید برای برقراری صلح در افغانستان عدالت اجتماعی در کشور تأمین شود.

بنا بر بیانیه صادر شده در این شورا، چهل سال جنگ تحمیلی و نیابتی، ساختارهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور را ویران کرده است و این جنگ خانمان‌سوز بافت اجتماعی کشور را نیز به سبب خشونت‌های گسترده، بی‌عدالتی‌های پیوسته و حاکم بودن فرهنگ معافیت فرو پاشیده است.

در این بیانیه آمده است: با درک این مصائب و برای نجات از این بحران، شورای هماهنگی اقوام تشیع افغانستان تأسیس شد. این اقدام برای شکوفایی کشور و ایجاد فضای بهتر درک و یکدیگر‌پذیری اقوام در زیر چتر سبز اسلامی و ارزش‌های ملی صورت گرفته است.

اعضای شورا بر این باور هستند که جنگ‌های خانمان‌سوز چهار دهه گذشته میزان تلفات، مظلومیت، محرومیت و بی‌پناهی اقلیت‌های قومی، مذهبی و زبانی را بالا برده است. مصیبت جنگ، تاراج دارایی‌های عامه و حاکم شدن فرهنگ معافیت، سبب اصلی از هم پاشیدن درونی جامعه و نابسامانی‌های ملی شده است.

در این بیانیه می‌خوانیم: شورا با این هدف که نباید شکوه و جلال گذشته را قربانی نفرت و انزجار کنونی در کشور کرد، تأسیس شده است. شورا باور دارد ملت ما و شهروندان با هم برادر هستند و مستحق سرنوشتی به مراتب بهتر از مصیبت کنونی ا‌ست که با آن دست به گریبان هستند. از همین رو شورا با آرمان و اهداف مشخص در کنگره تاریخی خویش در ۲۴ خرداد سال ۱۳۹۸ دائر شده است.

گفتنی است، این شورا پس از تأسیس اهدافی چون رسیدن به حقوق مشروع، مشارکت فعال، ترویج همدیگرپذیری، رسیدن به جامعه قانون‌مدار، انسجام تشیع و گسترش تفکر اجتماعی که در آن صلح، برابری، توسعه متوازن و همزیستی برادرانه تأمین شود را تعقیب خواهد کرد.

این شورا با اهداف ذیل تأسیس شده است؛

1 ـ رسیدن به حقوق مشروع، مشارکت فعال در نظام مبتنی بر ارزش‌های دینی و ملی، ترویج همدیگرپذیری و دست یافتن افراد شایسته به جایگاه مناسب

2 ـ رسیدن به جامعه قانونمدار

3 ـ سهم‌گیری قانونمند و شایسته جامعه تشیع در ساختارهای اجتماعی و سیاسی

4 ـ انسجام و یکپارچگی جامعه تشیع برای ایجاد یک تشکل واحد و غیروابسته و تشریک مساعی با سایر اقوام

5 ـ ایجاد زمینه‌های تأمین حقوق مدنی و سیاسی جامعه تشیع افغانستان

6 ـ ایجاد امکانات لازم برای رشد علمی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، اقوام تشیع افغانستان

7 ـ تلاش در راستای گسترش تفکر اجتماعی که در آن صلح، برابری، توسعه متوازن و همزیستی برادرانه تأمین شود

8 ـ تلاش در راستای تحقق وحدت ملی، برابری، برادری و همدیگر تمامی اقوام .

انتهای پیام