محرومیت از درمان؛ ناشی از فقدان توازن در توزیع پزشکان

کامیار اژدری، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، در گفت‌وگو با ایکنا؛ با بیان اینکه تمام افرادی که توانایی کمک به دیگران را دارند باید وارد امور خیر شوند، اظهار کرد: این خدمت می‌تواند از هر نوعی و در هر لباسی باشد. مهم این است که بتوان آرامش را به نیازمندان هدیه کرد.

وی افزود: وقتی بیمار با وضعیتی خاص به پزشک مراجعه می‌کند و هم نیاز مالی و هم نیاز به خدمتی مانند جراحی دارد، تمام تلاش پزشک باید این باشد که وضعیت او را بهبود دهد و کمک کند تا او و خانواده‌اش به آرامش برسند. جراحی کردن، تأمین هزینه و سفارش کردن به سایر همکاران از جمله راه‌هایی هستند که می‌توان به این بیمار کمک کرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران با اشاره به لزوم همکاری تمامی جامعه پزشکی برای رفع مشکلات پزشکی و درمانی ساکنان مناطق محروم کشور اظهار کرد: بسیاری از پزشکان در زمینه فعالیت‌های خیرخواهانه فعال هستند اما گمنام مانده‌امد. چنین عملکردهایی در فرهنگ ایرانیان وجود دارد، اما بازخورد چندانی در رسانه‌ها ندارد. باید راهی باشد تا پزشکان را با گروه‌های خیریه مرتبط کرد و از این ظرفیت برای کاهش بار بیماری‌ در مناطق محروم و کم‌برخوردار استفاده کرد.

اژدری بیان کرد: مؤسسه ملی مرهم در حال تلاش برای هموار کردن مسیر همکاری بیشتر جامعه پزشکی به منظور فعالیت در مناطق محروم است؛ وظیفه اصلی در این زمینه برعهده نهادهای دولتی برای گسترش خدمات بهداشتی و درمانی در سراسر کشور است تا نیاز به فعالیت گروه‌های غیردولتی و خیریه به حداقل برسد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه باید ظرفیت پذیرش برخی رشته‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی برای پوشش تمامی مناطق کشور افزایش پیدا کند، گفت: رشته‌ای مانند جراحی پلاستیک در همه کشور وجود ندارد، در حالی که کودکان و افراد زیادی به این جراحی نیاز پیدا می‌کنند، اما خدمت لازم را در دسترس ندارند. ظرفیت دانشگاه‌های علوم پزشکی برای تربیت متخصصان و جراحان در این گونه رشته‌ها باید افزایش پیدا کند تا بتوان این عدم دسترسی را رفع کرد؛ البته طی سال‌های اخیر ظرفیت رشته‌ای مانند جراحی پلاستیک افزایش پیدا کرده است؛ در زمانی تمامی دانشگاه‌ها مجاز به پذیرش چهار نفر بودند اما در حال حاضر 28 نفر را جذب می‌کنند.

وی ادامه داد: در حال حاضر حدود 360 جراح پلاستیک در کشور وجود دارند و دانشگاه‌های علوم پزشکی باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند تا این پزشکان در سراسر کشور به طور مطلوبی توزیع شوند و انگیزه‌ مهاجرت به شهرهای بزرگ را در آنان از بین ببرند.

عضو هیئت مدیره مؤسسه ملی مرهم در ادامه با انتقاد از افرادی که پزشکان خیر فعال در مناطق محروم را به فعالیت‌های رابین‌هودگونه متهم می‌کنند، گفت: رشته‌ای مانند جراحی پلاستیک چند نوع است؛ بخشی مرتبط با اعمال زیبایی است که خدمات آن مشمول بیمه نیست. بخش دیگر ترمیم است که خدمات آن رایگان یا تحت حمایت بیمه‌هاست. بسیاری از خدماتی که انجام می‌دهیم ذیل بخش دوم قرار می‌گیرد و هزینه‌ای از بیمار نمی‌گیریم تا آن را در مناطق محروم صرف کنیم. باید این دید را اصلاح کرد؛ اگر واقعاً پزشکی توانایی خدمت در مناطق محروم را دارد نباید از طعنه‌ها بترسد.

انتهای پیام