آزادی به معنای رهایی، بزرگ‌ترین دروغ است/ تقدم حیا بر حجاب
گروه اجتماعی ــ استاد مؤسسه بینش مطهر در پاسخ به این سؤال که آیا تعبیر «حجاب اجباری» در جامعه اسلامی و دانشگاه‌ها با آزادی فکر و اندیشه زن تناقض ندارد؟ گفت: آزادی به معنای مطلق و رهایی محض نیست بلکه آزادی فکر و اندیشه و... در چارچوب قانون معنا پیدا می‌کند یعنی آزادی به معنای رهایی، بزرگ‌ترین دروغ تاریخی است؛ لذا تعبیر حجاب اجباری، تعبیر غلطی است.
حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی عنایت‌زاده، استاد مؤسسه بینش مطهر در گفت‌وگو با ایکنا از قم، بیان کرد: نکته‌ای که در مورد حجاب مورد غفلت قرار می‌گیرد مقدم بودن مسئله عفت و حیا بر حجاب است یعنی افراد توصیه‌کننده به حجاب به اولین موضوعی که توجه می‌کنند چادر یا مانتوی بلند است در حالی‌که پیش از توصیه به چادر باید روی حیا، عفاف و اصل حجاب تأکید کنند.
وی افزود: افزایش عفت و حیا در یک شخص در نوع پوشش او جلوه‌گری می‌کند؛ لذا حجاب ظاهری مقدم بر حجاب باطنی نیست بلکه حجاب باطنی یعنی حیا و عفاف اصل و اساس به شمار می‌رود و لازم است بر حجاب ظاهری مقدم باشد، ممکن است شخصی چادری باشد اما عفت و حیای کافی نداشته باشد.
زن چادری با آرایش غلیظ، عفیف نیست
عنایت‌زاده با اشاره به اینکه ممکن است فردی عفیف نباشد اما چادر سر کند، ادامه داد: متأسفانه در قم این موارد را مشاهده می‌کنیم که شخصی چادر سر می‌کند اما دستانش را لاک می‌زند یا آرایش غلیظ بر چهره دارد؛ خداوند متعال در قرآن کریم در مورد عفت و حیا به زن و مرد دستور مشترک می‌دهد و حجاب فقط مختص به زنان نیست.
وی با اشاره به اینکه اگر هیج دینی حتی اسلام به حجاب توصیه نمی‌کرد، خاصیت ذاتی افراد این است که خود را از دیگران بپوشانند زیرا این امری عقلی و با فطرت انسان سازگار است، گفت: حجاب برای مرد و زن بر مسئله حفظ امنیت تأکید دارد؛ لذا اگر حکومت اسلامی یا غیراسلامی حجاب ظاهری را اجبار نکند مرد و زن برای حفظ امنیت جانی و شخصیتی خویش، ضرورتاً و به لحاظ عقلی نیازمند به چادر و حجاب است.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: نگاه روان‍شناسان غربی به انسان یک نگاه تک بعدی است برای مثال یکی از کارشناسان غربی قائل به زن ذاتی است یعنی طبیعت زن یک امر آزادی است به گونه‌ای که زن به هر شکلی خود را در منحصه ظهور قرار دهد و جلوه‌گری کند اما نکته اساسی فرق بین تمدن غربی با تمدن انسانی مبارک اسلامی این است که انسان دارای دو بعد حیوانی و انسانی است؛ لذا تک بعدی نیست که فقط بعد حیوانی او را در نظر بگیریم.
عضو بنیاد ملی نخبگان ادامه داد: فطرت زن حس جلوه‌گری دارد اما به صورت محدود و مشروط، نه به این معنا که برای هرکسی و در هرمکانی خودش را جلوه کند و فرق بین نگاه اندیشه غرب و اسلام در این نکته نهفته‌است.
تفاوت اندیشه غربی و اسلامی در نوع نگاه به انسان
عنایت‌زاده با اشاره به اینکه تعریف آزادی در اندیشه غربی به معنای «liberty؛ آزادی بی قید و شرط» است، افزود: اما دین اسلام آزادی را برای پیشرفت انسانی می‌داند؛ لذا طبیعت زن را به معنای آزادی تلقی می‌کنیم اما نه آزادی به معنای رهایی مطلق بلکه آن را برای رشد و تعالی انسان در نظر می‌گیریم پس علاوه بر تفاوت در معنای آزادی در اندیشه غربی و اسلامی نوع نگاه به انسان نیز متفاوت است.
مدرس حوزه و دانشگاه گفت: پاشنه آشیل مباحث اندیشه سیاسی، اجتماعی و روان‌شناسی و.. بر مسئله آزادی است، اگر تعریف ما از آزادی درست معنا شود بسیاری از دغدغه‌ها برطرف می‌شود اینکه برای مثال تندیس آزادی که توسط فرانسه به آمریکا هدیه داده شده، نماد اُمانیسم به معنای انسان منقطع از وحی است.
آزادی به معنای رهایی از هرچیزی دروغ بزرگ است
استاد مؤسسه بینش مطهر در پاسخ به این سؤال که آیا تعبیر «حجاب اجباری» در جامعه اسلامی و دانشگاه‌ها با آزادی فکر و اندیشه زن تناقض ندارد؟ اظهار کرد: در ابتدا باید بدانیم که آیا آزادی به معنای مطلق است؟ مسلما نه؛ با مطالعه اندیشه‌های غربی نیز مشاهده کنیم آزادی مطلق هیچ‌گاه معنا پیدا نمی‌کند زیرا اگر آزادی به معنای مطلق باشد پس در غرب نباید هیچ قانونی وجود داشته باشد پس در نتیجه آزادی به معنای مطلق و رهایی محض نیست بلکه آزادی در چارچوب قانون معنا پیدا می‌کند.
وی با اشاره به اینکه هر بیان و قلم و.. باید در چارجوب قانون باشد؛ لذا اگر نگاه اسلامی هم نداشته باشیم آزادی صد در صدی در هیچ جای دنیا وجود ندارد، تصریح کرد: آزادی با قید و شرط و در محدوده‌ای که به جان انسان لطمه نزند معنا پیدا می‌کند و اگر این محدود را در نگاه غربی ببینیم آزادی به معنای رهایی است به این صورت که هر زنی خودفروشی بیشتر انجام دهد یا پسری در معرض فساد بیشتر قرار بگیرد در راستای آزادی حرکت کرده‌است زیرا آزادی در غرب به گونه‌ای معنا دارد که در راستای تمایلات جنسی و شهوانی انسان باشد.
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه برخی از اندیشه‌های غربی وجود دارد که انسان را دارای دو بعد روحانی و جسمانی می‌داند، گفت: در اسلام آزادی دو بعدی یعنی مرکب از بعد انسانیت و حیوانیت تعریف شده‌است که حیوانیت تحت نظر انسانیت قرار دارد به این معنا که آزادی در راستای لیبرالیسم، اُمانیسم، منقطع از ماورا و اندیشه‌های هگل و کانت نیست.
وی ادامه داد: انسان دارای دو بعد فردی و اجتماعی است، اگر انسان در بعد فردی دچار تزلزل شود کسی حق ندارد گریبان او را بگیرد مگر در روز قیامت اما در بعد اجتماعی حکومت باید عهده‌دار امنیت جامعه باشد؛ بنابراین عفاف و حجاب در مسئله امنیت جنسی و روانی جامعه تأکید دارد و حکومت باید این جنبه را تعیین کند.
عنایت‌زاده تأکید کرد: دفاع از امنیت روانی جامعه منجر به افزایش آمار ازدواج و کاهش آمار طلاق می‌شود و جمله «هر مقدار آزادی انسان در مسائل جنسی و اجتماعی به معنای رهایی باشد، قائل به رشد بیشتری خواهد بود» دروغ محض است؛ آزادی منفی و آزادی به معنای رهایی بزرگ‌ترین دروغ تاریخی است.
رد منطق ارسطویی در خصوص حجاب
وی اظهار کرد: متأسفانه حکومت و برخی از اقشار جامعه پیش از فرهنگ‌سازی یک مسئله مانند حجاب، مصرف آن را به جامعه تزریق می‌کند، پیش از وضع قانون برای حجاب یا چادر باید بر مسئله عفاف و حیای افراد تأکید کنیم که هر مقدار حیا بالاتر رود پوشش زن و مرد افزایش می‌یابد.
استاد و کارشناس مسائل دینی ادامه داد: یکی از مشکلاتی که در حال حاضر در خصوص حجاب با آن مواجه هستیم فرهنگ گفتمان ما با دیگران است که با منطق ارسطویی یعنی صفر و صدی به این موضوع نگاه می‌کنیم برای مثال ممکن است فردی 20 درصد محجبه باشد و با گفتار ما بعد از سه ماه حجاب او به 25 درصد ارتقا یابد که این رشد فرهنگ گفتمانی است.
عنایت‌زاده با تأکید بر اینکه اگر جامعه‌ای می‌خواهد موفق شود صرفاً نباید از بالا «ارکان دولتی» آغاز شود بلکه اصلاح باید از کف جامعه شروع شود، گفت: اختلاس و دزدی در همه مسئولین رایج نیست و این ضعف رسانه را می‌رساند که با بزرگ‌نمایی این‌گونه مسائل آسیب جدی‌تری را به جامعه وارد می‌کند.
برخورد یکسان با مجرمان
وی ادامه داد: ای کاش با اختلا‌س‌گر و دزدان دولتی همان‌گونه برخورد کنند که با یک دزد و مفسدی که به جایی وابسته نیست برخورد می‌شود، ای کاش همان‌گونه که بر مسائل حجاب و نوع پوشش تأکید داشتند بر دزدی، رانت‌خواری و آقازادگی هم تاکید بیشتری می‌شد.
وی افزود: تا زمانی که فرهنگ‌سازی در جامعه به دولت وابسته باشد به جایی راه نخواهیم برد چون دولت هر چهار سال یک بار تغییر می‌کند مگر اینکه 8 سال ماندگار شوند؛ لذا چون مسئولان غیر وابسته به مردم این کار را به دست گرفتند انتظار بیش از این از فرهنگ جامعه نمی‌رود؛ دولت برای جذب آرای بیشتر مردمی به جوان سخن از آزادی می‌گوید آیا این دولت می‌تواند دایه فرهنگ‌سازی مثبت باشد؟.
انتهای پیام
