حجاب مبنای قرآنی دارد و آیاتی نظیر 31 سوره مبارکه نور یا 53 و 59 سوره مبارکه احزاب مؤید این مسئله است. از سویی تبرج در جامعه از نگاه اسلام ممنوع و در نقطه مقابل میان زن و شوهر امری پسندیده است. چنانچه در بحارالانوار از رسول اعظم(ص) نقل است: «اِنَّ مِن خیرِ نسائکُم المُتبرِّجَة مِن زوجِها الحصانَ عَن غیرِه» یعنی بهترین زنان شما زنی است که برای شوهرش آرایش و خودنمایی کند اما خود را از نامحرم بپوشاند.
با این حال یک سؤال مهم در این میان هست که نمایش چند تار مو چه عیبی دارد؟ بگذریم که امروز در جامعه ما بهویژه در بخشی از شهر تهران کار از نمایش چند تار مو گذشته و باید در این زمینه نهادهای مسئول بهویژه شورای عالی انقلاب فرهنگی، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و مانند آنها پاسخگو باشند، اما در کنار این موضوع باید به سؤال مهمی که مطرح و به شبهه رایجی تبدیل شده پاسخ داد.
فلسفه اسلام (به مفهوم تسلیم شدن) چشم گفتن به خدای سبحان و اطاعت از دستورات حکیمانه خالق مهربان است. در هر آیین از جمله اسلام قوانین و حدودی وجود دارد که تجاوز از آن مستوجب جریمه بوده و پرواضح است که هر که خربزه خورد باید پای لرزش هم بنشیند.
تصور کنید شما پشت چراغ قرمز ایستادهاید و فقط یک سانت (دقت کنید یک سانت که چیزی نیست) چرخ ماشین روی خط سفید عابر پیاده آمده است. پلیس شما را جریمه میکند و کاری ندارد که یک سانت جلوتر بودید یا یک متر؛ مهم این است که شما قانون را زیر پا گذاشته و به خط عابر پیاده تجاوز کردهاید.
اینکه یک یا چند تار مو بیرون باشد مثل همان یک سانت است. مهم این است که انسان قانون الهی را رعایت کند. البته اگر شما بگویید یک سانت عیب ندارد، یکی هم میگوید خوب دو سانت چرا عیب داشته باشد؛ با این فرمان پیش برویم چیزی از قانون باقی نمیماند. حد پوشش هم همان مرز قانونی است که باید رعایت شود.
امید که همه ما در چشم گفتن به خدای سبحان و درک لذت و شیرینی ناشی از این اطاعت موفق باشیم.
به قلم محمد لطفیزاده
انتهای پیام