نویسنده و کارگردان نمایش «کاروان مدینه»:
دغدغه‌ای برای تئاتر دینی وجود ندارد
کانون خبرنگاران نبأ ــ همچنان معتقدم که دوران طلایی تئاترهای دینی ما مربوط به دو دهه قبل بود که نقشه راهی داشتیم و فعالیت‌هایی حرفه‌ای در این زمینه انجام می‌شد ولی حالا دیگر در میان مدیران هم دغدغه تئاتر دینی وجود ندارد و افرادی که تخصص و تجربه را لازم ندارند در زمینه تئاتر دینی فعالیت می‌کنند.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ نمایش «کاروان مدینه» به نویسندگی و کارگردانی حسن پورگل‌محمدی که این روزها به مناسب شهادت سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) در تهران به روی صحنه رفته، با استقبال خوب هنردوستان و عاشقان حضرت سیدالشهدا(ع) همراه شده است؛ گرچه این نمایش، اولین بار با چهار بازیگر در سال 85 در فرهنگ‌سرای شفق به اجرا درآمد؛ اما این روزها با بیش از 20 بازیگر در تماشاخانه پرواز از ساعت 21 روایتی از نینوا را با زبان و نگاه اشقیا بیان می‌کند.
حسن پورگل‌محمدی در این باره به ایکنا، گفت: نمایش دینی و مذهبی از ابتدای آفرینش حضرت آدم و حوا، مراسم قربانی حضرت ابراهیم و اسماعیل(ع)، به صلیب کشیدن حضرت عیسی تا به امروز وقایع را به زبان هنر به جامعه منتقل کرده است.
این نویسنده و کارگردان با اشاره به نبود نگاه تخصصی و روضه‌خوانی در برخی تولیدات مذهبی، تأکید کرد: یکی از نکات مهمی که نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان به آن باید توجه داشته باشند، این است که مفاهیم دینی و مذهبی را با نگاهی نو بنگرند و از خلق آثار کلیشه‌ای و تکراری دوری کنند تا موضوعات به‌درستی در روی صحنه به اجرا در‌آید.
وی با بیان اینکه مخاطب تئاتر باید نمایش‌های مختلف را ببیند و انتخاب‌گر باشد، بیان کرد: اجرای صحیح، قلم و نگارش نویسندگان و کارگردان‌ها برای مخاطب نمایش مخصوصاً نمایش‌های دینی و مذهبی به‌گونه‌ای است که می‌تواند نگرش متفاوت و جدیدی را به مسائل دینی و شخصیت‌های والای مذهبی پدیدار کند و جامعه بشری آن را به معنای درست دریافت کند.
پورگل‌محمدی افزود: متأسفانه امروزه در میان نسل جوان و مستعد تئاتر ایران کمتر کسی تمایل به فعالیت در حوزه تئاتر دینی و دفاع مقدس دارد که یکی از دلایل آن برنامه‌ریزی ناصحیح مدیران است که موجب شده برخی هنرمندان به خاطر شرایط مالی اقدام به تولید و اجرای کارهای مناسبتی بی‌‌کیفیت کنند و طی این روند نگاه تازه‌ای وارد عرصه تئاتر دینی و موضوعی ما نشود.
نویسنده و کارگردان نمایش «کاروان مدینه» گفت: وقتی تعاریف مختلف درباره شخصیت والای امام حسین(ع) و یاران باوفایش وجود دارد، خیلی حیف است که درباره این شخصیت، تئاتر و فیلم ساخته نشود. اگر اجازه خلاقیت به هنرمندان داده شود، آثار درخشانی درباره شخصیت بزرگان خاندان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ساخته می‌شود.
وی اظهار کرد: همچنان معتقدم که دوران طلایی تئاترهای دینی ما مربوط به دو دهه قبل بود که نقشه راهی داشتیم و فعالیت‌هایی حرفه‌ای در این زمینه انجام می‌شد. احساسم بر این بود که کارها قدم به قدم انجام می‌شد و دارای برنامه‌ریزی در زمینه تئاتر دینی بودیم ولی حالا دیگر در میان مدیران هم دغدغه تئاتر دینی وجود ندارد و افرادی که تخصص و تجربه لازم در زمینه تئاتر ندارند در زمینه تئاتر دینی فعالیت می‌کنند؛ چون نیاز به هم فکری با جامعه شناس، روان‌شناس و کارشناس مذهبی در هنر آرام آرام دارد فراموش می‌شود.
پورگل‌محمدی اظهار امیدواری کرد که نگاه خانواده‌ها به هنر نمایش در ایران به جایگاه اصلی خود نزدیک شود و تئاتر برای همه معنا پیدا کند.
ابوفیاض حیدری
حسن پورگل‌محمدی در این باره به ایکنا، گفت: نمایش دینی و مذهبی از ابتدای آفرینش حضرت آدم و حوا، مراسم قربانی حضرت ابراهیم و اسماعیل(ع)، به صلیب کشیدن حضرت عیسی تا به امروز وقایع را به زبان هنر به جامعه منتقل کرده است.
این نویسنده و کارگردان با اشاره به نبود نگاه تخصصی و روضه‌خوانی در برخی تولیدات مذهبی، تأکید کرد: یکی از نکات مهمی که نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان به آن باید توجه داشته باشند، این است که مفاهیم دینی و مذهبی را با نگاهی نو بنگرند و از خلق آثار کلیشه‌ای و تکراری دوری کنند تا موضوعات به‌درستی در روی صحنه به اجرا در‌آید.
وی با بیان اینکه مخاطب تئاتر باید نمایش‌های مختلف را ببیند و انتخاب‌گر باشد، بیان کرد: اجرای صحیح، قلم و نگارش نویسندگان و کارگردان‌ها برای مخاطب نمایش مخصوصاً نمایش‌های دینی و مذهبی به‌گونه‌ای است که می‌تواند نگرش متفاوت و جدیدی را به مسائل دینی و شخصیت‌های والای مذهبی پدیدار کند و جامعه بشری آن را به معنای درست دریافت کند.
پورگل‌محمدی افزود: متأسفانه امروزه در میان نسل جوان و مستعد تئاتر ایران کمتر کسی تمایل به فعالیت در حوزه تئاتر دینی و دفاع مقدس دارد که یکی از دلایل آن برنامه‌ریزی ناصحیح مدیران است که موجب شده برخی هنرمندان به خاطر شرایط مالی اقدام به تولید و اجرای کارهای مناسبتی بی‌‌کیفیت کنند و طی این روند نگاه تازه‌ای وارد عرصه تئاتر دینی و موضوعی ما نشود.
نویسنده و کارگردان نمایش «کاروان مدینه» گفت: وقتی تعاریف مختلف درباره شخصیت والای امام حسین(ع) و یاران باوفایش وجود دارد، خیلی حیف است که درباره این شخصیت، تئاتر و فیلم ساخته نشود. اگر اجازه خلاقیت به هنرمندان داده شود، آثار درخشانی درباره شخصیت بزرگان خاندان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ساخته می‌شود.
وی اظهار کرد: همچنان معتقدم که دوران طلایی تئاترهای دینی ما مربوط به دو دهه قبل بود که نقشه راهی داشتیم و فعالیت‌هایی حرفه‌ای در این زمینه انجام می‌شد. احساسم بر این بود که کارها قدم به قدم انجام می‌شد و دارای برنامه‌ریزی در زمینه تئاتر دینی بودیم ولی حالا دیگر در میان مدیران هم دغدغه تئاتر دینی وجود ندارد و افرادی که تخصص و تجربه لازم در زمینه تئاتر ندارند در زمینه تئاتر دینی فعالیت می‌کنند؛ چون نیاز به هم فکری با جامعه شناس، روان‌شناس و کارشناس مذهبی در هنر آرام آرام دارد فراموش می‌شود.
پورگل‌محمدی اظهار امیدواری کرد که نگاه خانواده‌ها به هنر نمایش در ایران به جایگاه اصلی خود نزدیک شود و تئاتر برای همه معنا پیدا کند.
ابوفیاض حیدری
انتهای پیام
