به گزارش ایکنا؛ انتظار همه مردم و مسئولان برای قهرمانی تیم ملی والیبال کشورمان شب گذشته محقق شد. اینکه مردم از بچههای خود انتظار داشته باشند غیرت به خرج دهند و قهرمان شوند انتظار به جایی است اما به راستی مسئولان با چه استدلال و به چه دلیلی انتظار قهرمانی از تیم ملی والیبال کشورمان را داشتند؟
آیا عملکرد آنها در مدیریت فدراسیون بدون رئیس و تلاشهای آنها برای حمایت مالی و روانی از والیبالیستها دلیل این انتظار بود؟ آیا آرامش حاکم بر لیگ منظم والیبال و اقدامات صورت گرفته برای شناسایی استعدادهای والیبالی و به ثمر رساندن آنها توقع قهرمانی را در مدیران ایجاد کرده بود؟ آیا فدراسیونی که کاپیتان تیم ملی والیبال، آن را بی در و پیکر میخواند و برای انجام کوچکترین هماهنگی آن هم در اوج مسابقات والیبال مجبور میشود با چندین نفر صحبت کند این حق را در مسئولان ایجاد میکند که بیایند و بگویند والیبال باید قهرمان شود.
تیم ملی والیبال که اخیراً از مسابقات لیگ ملتهای والیبال با مقام پنجم بازگشته بود، قهرمان آسیا شد و به زودی نیز راهی مسابقاتی میشود که حکم انتخابی المپیک را دارد. همه نگران خستگی بازیکنان هستند اما آنها میگویند خسته نیستند و فقط و فقط به عشق مردم و به احترام کادر مربیگری و سرپرستی تیم بازی میکنند، اما واقعیت این است که بیمدیریتی، بیثباتی و بلاتکلیفی در نهادهای مسئول، برخوردهای مدیریتی نامناسب، رفتارهای مغرضانه، نبود افراد در جایگاه خودشان و ... بالاخره همه را خسته میکند.
و خستگی گاهی به جایی میرسد که بازیکنان، داوران، مربیان و همه آنهایی که بودنشان در ایران ارزشمند است، میگذارند و میروند و این رفتنها بر روان جامعه و امید جوانانی که تلاش دارند راه همین بازیکنان، مربیان و داوران را طی کنند تأثیر منفی میگذارد و صد البته که ایران همچنان سربلند و پابرجاست و میلیونها ایرانی همچنان با تمام وجودشان ایران را فریاد خواهند کرد.
اما مسئله مهم مدیریت است. مدیریتی که هم در ورزش و هم در همه بخشهای جامعه باید تسهیلگر موفقیتها باشد نه اقداماتی فرسایشی، دست و پاگیر و ضربه زننده. باید هشیار باشیم. در همین مسابقات تیم هند به راحتی به ما میبازد اما مسئولان مدیریتی این تیم از برنامهریزی بلند مدت برای ورود به المپیک و قهرمانی در آسیا سخن میگویند. در یک دوره کوتاه والیبال ایران همین برنامهریزی را انجام داد و ما اکنون موفق شدهایم، رقیبان ما هم اکنون در حال برنامهریزی بلند مدت برای رسیدن به ما هستند و اگر قرار باشد فقط با تکیه بر غیرت بازیکنان کنونی تیم قهرمان شویم به زودی رقبا به ما خواهند رسید و حتی از ما عبور خواهند کرد.
اما نکته امیدوارکننده در این میان این است که توقع مردم از والیبال و به تبع آن از مسئولان ورزش در قبال والیبال بالا رفته است. دیگر مردم به برنده شدن در مقابل تیمهای سطح اول آسیا راضی نمیشوند، پس بهتر است مسئولانی که حتی به خود زحمت حضور در مسابقه فینال و اهدای جوایز را ندادند، هر چه زودتر اوضاع بیثبات مدیریتی فدراسیون والیبال را سامان دهند و مطمئن باشند رقبا بیکار و بیبرنامه ننشستهاند و آنها هم دیگر نمیتوانند پشت موفقیتهای تیم ملی والیبال پنهان شوند.
و سخن آخر اینکه لطفاً شما بازیکنان والیبال کشورمان، شمایی که باعث شدید حالا وقتی مقابل تیمهایی مانند ژاپن که رکوردار قهرمانی در آسیا است قرار میگیریم، احساس کنیم با تیم متوسطی مبارزه خواهیم کرد و قطعاً خواهیم برد، شمایی که علیرغم همه اشتباهات مدیریتی نشان دادهاید که میتوان در همین مملکت هم موفق شد، لطفاً خسته نشوید.
انتهای پیام