«سيده صغری عزيزی»، مدرس علوم قرآنی در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه خوزستان، با اشاره به اين مطلب گفت: آيات 169 و 170 سوره آل عمران «وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِی سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ، فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ یَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ؛ هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند مرده مپندار بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند، به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند و براى كسانى كه از پى ايشانند و هنوز به آنان نپيوستهاند شادى مىكنند كه نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين مىشوند»؛ بر اساس اين آيات آنهايی كه در راه خدا شهيد میشوند از اين رهآورد مسرور میشوند؛ اين نوع شادی بيانگر اين است كه اين افراد از آنچه از سوی خداوند به آنها میرسد، شاد هستند.
عزيزی، شادی را در دو مقوله شادی كاذب و واقعی عنوان كرد و گفت: شادی واقعی نشأت گرفته از درون انسان و به گونهای است كه در ظاهر افراد نباشد، اين نوع شادی مخصوص عارفان است.
وی افزود: در قرآن كريم از شادیای كه مخالف دين و راه خدا باشد به عنوان شادی مغبوض ياد میشود؛ شادی كه در راه شاد كردن و در راستای اهل بيت(ع) باشد، شادی مورد تأييد است.
مدرس علوم قرآنی افزود: اما شادی قومی مانند قارون در آيه 76 سوره «قصص» مورد انكار واقع شده است و در اين آيه آمده كه خداوند قومی كه بیاعتنا از غم ديگران باشند را دوست ندارد.
عزيزی اظهار كرد: در ابتدای دعوت حضرت محمد(ص) به دين اسلام، گروهی از مردم اقدام به اذيت و آزار حضرت فاطمه زهرا(س) میكردند و از اين اقدام شادمان میشدند كه حضرت محمد(ص) خطاب به آنان میفرمود: «هركس فاطمه را اذيت كند، مانند اين است كه مرا اذيت میكند» و اين بيانگر اين است كه شادی اين قوم مورد مذمت پيامبر اكرم(ص) است.
مدرس علوم قرآنی ادامه داد: آيه 36 سوره «رعد» نيز به شادمانی اهل كتاب (يهود و نصاری) از تحقق وعدههای الهی درباره ظهور حضرت محمد(ص) حكايت دارد.
وی با تأكيد بر اين كه شادی، گمشده بشر است، تصريح كرد: چنان چه افراد به گمشده خود وثوق يابند، بهتر میتوانند آن را جستجو كنند و گاهی اوقات شاهد هستيم كه برخی افراد، لبخندی بر لب دارند، اما در دل غم دارند كه اين شادی و آرامش حقيقی نيست.
عزيزی افزود: از شادی به عنوان آرامش دل، بهجت قلب و اطمينان دل ياد میشود، البته با توجه به آيه كريمه «الابذكرالله تطمئنالقلوب» میتوان دريافت كه شادی دل را میتوان در آرامش دل جستجو كرد.