آيه 114 سوره هود اميد بخش‌ترين آيه قرآن است
گروه انديشه و علم: آيه 114 سوره مباركه هود به نقش نماز در نابودی گناه اشاره می‌كند و به عنوان اميد بخش‌ترين آيه قرآنی معرفی شده است.
به‌گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه اصفهان، در مقاله‌ای از «سيد‌رضا واجدی» درباره نقش نماز در نابودی گناهان سخن به ميان آمده است.
طبق آيه 114 سوره هود آمده است كه «و اَقِمِ الصَّلوه طَرَفَیِ النَّهار و زُلَفاً مِنَ اللّيلِ اِنَّ الحَسَنات یُذهِبنَ السِّيئات ذالك ذِكری للذّاكرينَ، و نماز را در دو طرف روز (اول و آخر) و اوايل شب بپادار (زيرا) به درستی كه كارهای نيكو (همچون نماز) بدی‌ها را محو می‌كند و اين (فرمان) تذكری است برای اهل ذكر»
به نقل از واجدی طبق اين آيه نماز را بايد با شرايط و آداب كامل به‌جای آورد كه در كلمه «اقامه» معنای كمال و تمام نهفته است.
نماز قوت قلب مؤمنان است چون در آيات گذشته فرمان استقامت و عدم اعتماد به ظالمان مطرح شد و اين امور نياز به روحيه بالا دارد، لذا در اين آيه خداوند امر به تقويت روح با اهرم نماز می‌فرمايد.
در روايات مراد از دو طرف روز صبح و مغرب و مراد از اوايل شب نماز عشا بيان شده است، البته اين آيه در مقام بيان تمام نمازهای روزانه نيست.
حضرت علی(ع) بر جمعی وارد شده و از آن‌ها سؤال فرمودند: «آيا می‌دانيد اميدبخش‌ترين آيه قرآن كدام است.» هركس به فراخور حال خويش آيه‌ای را عنوان كرد بعضی‌ها گفتند آيه «ان الله لايغفر اَن يشرك به و يغفر مادون ذالك» يعنی خداوند جز شرك گناهان ديگر را می‌بخشد، برخی‌ها نيز گفتند آيه «و من يعمل سوءً او يظلم نفسه ثم يستغفر الله يجد الله غفوراً رحيما» يعنی هركس خلافكار و ظالم باشد ولی استغفار كند خداوند را بخشنده و مهربان خواهد يافت.
همچنين بعضی‌ها گفتند آيه «قل يا عبادی الذين اسرفوا علی انفسهم لاتقنطوا من رحمه الله ان الله يغفرالذنوب جميعا» يعنی ای بندگان من كه در حق خود اسراف كرده‌ايد از رحمت خدا مأيوس نشويد، زيرا او همه گناهان را می‌بخشد.
بعد از اينكه حضرت نظرات را شنيد فرمود از حبيب خودم رسول خدا(ص) شنيدم كه فرمودند: «اميدبخش‌ترين آيه قرآن آيه 114 سوره هود معروف به «اقم الصلوه» است.
سپس پيامبر اكرم(ص) فرمودند: «يا علی، سوگند به خداوندی كه مرا بشير و نذير به سوی مردم مبعوث كرد وقتی كه انسان وضو بگيرد گناهانش ريخته می‌شود و زمانی كه رو به قبله كند، پاك می‌شود، يا علی مثال اقامه‌كننده نمازهای روزانه مثل كسی است كه هر روز پنج مرتبه در نهر آبی كه جلوی منزل اوست خود را شستشو كند.»
پيامبر اكرم(ص) از ياران خود سؤال كردند: «اگر بر در خانه يكی از شما نهری از آب صاف و پاكيزه باشد در هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهد، آيا چيزی از آلودگی و كثافت در بدن او می‌ماند، در پاسخ عرض كردند: «نه، فرمود نماز درست همانند اين آب جاری است هر زمانی كه انسان نماز می‌خواند گناهانی كه ميان دو نماز انجام شده است، از ميان می‌رود.»
در جايی ديگر بيان شده است كه نماز سدی در برابر گناهان آينده است، چون روح ايمان را در انسان تقويت می‌كند.
نماز غفلت‌زداست و بزرگ‌ترين مصيبت برای رهروان راه حق آن است كه هدف آفرينش خود را فراموش می‌كنند، اما نماز مرتباً به انسان اخطار می‌دهد، هدف را گم نكن.
نماز، خودبينی و تكبر را در هم می‌شكند چون انسان در هر شبانه روز 17 ركعت و در هر ركعت دو بار پيشانی در خاك در برابر خدا می‌گذارد.
همچنين نماز وسيله پرورش فضائل اخلاقی و تكامل معنوی انسان است، چون انسان را از چهار ديوار عالم طبيعت بيرون برده و با فرشتگان هم‌صدا و هم‌راز می‌كند.
نماز به ساير اعمال انسان ارزش و روح می‌دهد و در روايات به‌عنوان ستون دين معرفی شده است، زيرا نماز مجموعه‌ای است از نيت خالص و گفتار پاك و اعمال خالصانه كه بی‌شك با تكرار آن روح اخلاص در انسان تقويت می‌شود.
نماز قطع نظر از محتوای خودش با توجه به شرايط صحت دعوت به پاكسازی زندگی می‌كند كه در مقدمات نماز بايد حقوق افراد رعايت شود.
طبق آيه 114 سوره هود آمده است كه «و اَقِمِ الصَّلوه طَرَفَیِ النَّهار و زُلَفاً مِنَ اللّيلِ اِنَّ الحَسَنات یُذهِبنَ السِّيئات ذالك ذِكری للذّاكرينَ، و نماز را در دو طرف روز (اول و آخر) و اوايل شب بپادار (زيرا) به درستی كه كارهای نيكو (همچون نماز) بدی‌ها را محو می‌كند و اين (فرمان) تذكری است برای اهل ذكر»
به نقل از واجدی طبق اين آيه نماز را بايد با شرايط و آداب كامل به‌جای آورد كه در كلمه «اقامه» معنای كمال و تمام نهفته است.
نماز قوت قلب مؤمنان است چون در آيات گذشته فرمان استقامت و عدم اعتماد به ظالمان مطرح شد و اين امور نياز به روحيه بالا دارد، لذا در اين آيه خداوند امر به تقويت روح با اهرم نماز می‌فرمايد.
در روايات مراد از دو طرف روز صبح و مغرب و مراد از اوايل شب نماز عشا بيان شده است، البته اين آيه در مقام بيان تمام نمازهای روزانه نيست.
حضرت علی(ع) بر جمعی وارد شده و از آن‌ها سؤال فرمودند: «آيا می‌دانيد اميدبخش‌ترين آيه قرآن كدام است.» هركس به فراخور حال خويش آيه‌ای را عنوان كرد بعضی‌ها گفتند آيه «ان الله لايغفر اَن يشرك به و يغفر مادون ذالك» يعنی خداوند جز شرك گناهان ديگر را می‌بخشد، برخی‌ها نيز گفتند آيه «و من يعمل سوءً او يظلم نفسه ثم يستغفر الله يجد الله غفوراً رحيما» يعنی هركس خلافكار و ظالم باشد ولی استغفار كند خداوند را بخشنده و مهربان خواهد يافت.
همچنين بعضی‌ها گفتند آيه «قل يا عبادی الذين اسرفوا علی انفسهم لاتقنطوا من رحمه الله ان الله يغفرالذنوب جميعا» يعنی ای بندگان من كه در حق خود اسراف كرده‌ايد از رحمت خدا مأيوس نشويد، زيرا او همه گناهان را می‌بخشد.
بعد از اينكه حضرت نظرات را شنيد فرمود از حبيب خودم رسول خدا(ص) شنيدم كه فرمودند: «اميدبخش‌ترين آيه قرآن آيه 114 سوره هود معروف به «اقم الصلوه» است.
سپس پيامبر اكرم(ص) فرمودند: «يا علی، سوگند به خداوندی كه مرا بشير و نذير به سوی مردم مبعوث كرد وقتی كه انسان وضو بگيرد گناهانش ريخته می‌شود و زمانی كه رو به قبله كند، پاك می‌شود، يا علی مثال اقامه‌كننده نمازهای روزانه مثل كسی است كه هر روز پنج مرتبه در نهر آبی كه جلوی منزل اوست خود را شستشو كند.»
پيامبر اكرم(ص) از ياران خود سؤال كردند: «اگر بر در خانه يكی از شما نهری از آب صاف و پاكيزه باشد در هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهد، آيا چيزی از آلودگی و كثافت در بدن او می‌ماند، در پاسخ عرض كردند: «نه، فرمود نماز درست همانند اين آب جاری است هر زمانی كه انسان نماز می‌خواند گناهانی كه ميان دو نماز انجام شده است، از ميان می‌رود.»
در جايی ديگر بيان شده است كه نماز سدی در برابر گناهان آينده است، چون روح ايمان را در انسان تقويت می‌كند.
نماز غفلت‌زداست و بزرگ‌ترين مصيبت برای رهروان راه حق آن است كه هدف آفرينش خود را فراموش می‌كنند، اما نماز مرتباً به انسان اخطار می‌دهد، هدف را گم نكن.
نماز، خودبينی و تكبر را در هم می‌شكند چون انسان در هر شبانه روز 17 ركعت و در هر ركعت دو بار پيشانی در خاك در برابر خدا می‌گذارد.
همچنين نماز وسيله پرورش فضائل اخلاقی و تكامل معنوی انسان است، چون انسان را از چهار ديوار عالم طبيعت بيرون برده و با فرشتگان هم‌صدا و هم‌راز می‌كند.
نماز به ساير اعمال انسان ارزش و روح می‌دهد و در روايات به‌عنوان ستون دين معرفی شده است، زيرا نماز مجموعه‌ای است از نيت خالص و گفتار پاك و اعمال خالصانه كه بی‌شك با تكرار آن روح اخلاص در انسان تقويت می‌شود.
نماز قطع نظر از محتوای خودش با توجه به شرايط صحت دعوت به پاكسازی زندگی می‌كند كه در مقدمات نماز بايد حقوق افراد رعايت شود.
