Mayabang na mga Kapangyarihan na Naghahangad na Gawin ang Isyu ng Palestino na Maging Makalimutan na Lamang: Pinuno
"Ang pangunahing patakaran ng Mayabang na mga Kapangyarihan at Zionismo ay upang itulak ang isyu ng Palestine sa mga kaisipan ng mga pamayanang Muslim at gawin itong mawala sa limot," sinabi ng Pinuno sa isang talumpati na inihatid sa Biyernes sa okasyon ng Pandaigdigang Araw ng Quds.
Ang sumusunod ay ang buong nilalaman ng talumpati:
Sa Pangalan ni Allah, ang Pinakamahabagin, ang Pinakamaawain
Ang lahat ng papuri ay kay Allah, ang Panginoon ng mga sanlibutan, at ang Kanyang kapayapaan at mga pagbati ay nasa kay Muhammad, sa kanyang purong Sambahayan, sa kanyang piling na mga kasama at sa sinuman na mga sumusunod sa kanila hanggang sa Araw ng Paghukom.
Ipaabot ko ang aking mga pagbati sa lahat ng mga kapatid na Muslim sa buong mundo at binabati ko sila nang maaga sa okasyon ng Eid al-Fitr. Nagdarasal din ako sa Diyos na tanggapin ang kanilang mga gawaing pagsamba at pagkaalipin sa Banal na Buwan ng Ramadan na ito, at nagpapasalamat ako sa Mabait na Tagapaglikha para sa pagpapala na naroroon sa buwang ito ng banal na bangkete.
Ngayon ay Araw ng Quds, isang araw na nilikha - salamat sa matalinong inisyatibo ni Imam Khomeini (r.a.) - upang pag-isahin ang mga Muslim sa isyu ng Banal na Quds at bilang suporta sa mga inaapi na mga mamamayan ng Palestine. Ito ay may mahalagang papel sa pagsasaalang-alang sa loob ng maraming mga dekada na ngayon, at sa kapasiyan ng Panginoon, ito ay magpapatuloy na gawin sa hinaharap. Tinatanggap ng mga Bansa ang Araw ng Quds at itinuring ito bilang relihiyosong obligasyon na hawakan ang watawat para sa pagpapalaya ng Palestine. Ang pangunahing patakaran ng Mayabang na mga Kapangyarihan at Zionismo ay upang itulak ang isyu ng Palestine sa mga kaisipan ng mga pamayanang Muslim at maging sanhi ito upang mawala sa limot.
Ang pinaka-kagyat na tungkulin sa pagsasaalang-alang na ito ay ang pakikipaglaban sa taksil na ito, na kung saan ay isinasagawa ng mga mersenaryo sa pampulitika at pangkultura ng kaaway sa mga bansang Islamiko. Ang katotohanan ay ang isang isyu na mahalaga sa Palestine ay hindi isang bagay na ang pagmamalaki, pagpapahalaga sa sarili at pagtaas ng katalinuhan ng mga bansang Muslim na magpapahintulot na lumubog sa limot, kahit na ang mga Amerikano, iba pang mga kapangyarihan na namamahala at kanilang mga kaalkayado sa rehiyon ay ginagamit ang lahat ng kanilang pera at kapangyarihan upang makamit ang layuning ito.
Una, nais kong bigyang diin ang laki ng trahedya ng pagsakop sa Palestine at ang pagbuo ng kanser na sakit ng Zionismo sa nasabing bansa. Kabilang sa mga krimen laban sa sangkatauhan sa mga nakaraang panahon, walang krimen na katumbas ng krimen na ito sa mga tuntunin ng saklaw at kabigat. Ang pananakop sa isang bansa, na permanenteng pinalayas ang mga tao mula sa kanilang mga tahanan at kanilang lupang tinubuan, at ipinagpatuloy ang makasaysayang pang-aapi na ito sa loob ng mga dekada na ginagamit ang pinakatatakot na mga uri ng pagpatay, krimen, pagwasak ng mga bukiran, at pagpatay ng lahi - ito ay talagang isang bagong tala sa kalupitan at kasamaan.
Ang pangunahing mga ahente at mga kriminal sa likod ng trahedyang ito ay ang mga pamahalaang kanluran at ang kanilang mga patakaran na satanas. Ang araw na ang mga pamahalaan sino nagwagi sa digmaan sa Unang Digmaang Pandaigdig ay inukit ang Kanlurang Asya - ibig sabihin, ang mga teritoryo ng Asya ng Imperyong Ottoman - kasama ang kanilang sarili sa Kumperensiya ng Paris bilang mga nasamsam ng digmaan, nadama nila ang pangangailangan para sa isang ligtas na matibay na pook sa gitna ng rehiyon na ito na mananatili palagi habang panahon upang masiguro ang kanilang permanenteng pangingibabaw. Naunang nakaraan na mga taon, sa pamamagitan ng Deklarasyon ng Balfour at sa tulong ng pag-iisip ng mga mayamang pinuno ng Hudyo, inihanda ng British ang batayan para sa pagbabago ng Zionismo upang maisagawa ang ginagampanan na papel na ito. At ngayon ang praktikal na saligan ay nasa lugar. Sa unang mga taon na iyon, unti-unti nilang inihanda ang mga pambungad, at sa wakas pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig ginamit nila ang pagkakataong nilikha sa pamamagitan ng kapabayaan at mga problema ng mga bansa sa rehiyon, at hinarap ang kanilang suntok. Inanunsyo nila ang paglikha ng palsipikado na rehimen, ang estado ng Zionista na walang bansa.
Ang pangunahing pinupuntarya ng suntok na ito ay ang bansang Palestino at pangalawa ang lahat ng iba pang mga bansa sa rehiyon. Ang isang pagtingin sa mga kaganapan na sumunod sa rehiyon ay nagpapakita na ang pangunahin, panandaliang layunin na hinahabol ng mga tagakanluran at mga tagapagmay-ari ng kumpanya ng Hudyo sa pamamagitan ng paglikha ng rehimeng Zionista ay ang pagtayo ng isang matibay na pook para sa kanilang permanenteng pagkakaroon at impluwensya sa Kanlurang Asya at upang makakuha rin ng madaling makamtan para sa pagkakataon na manghimasok, magpipilit at mangibabaw sa mga bansa sa rehiyon at mga gobyerno. Samakatuwid, kanilang bigyan ang palsipikado at nanakop na rehimen ng iba't ibang uri ng mga kagamitang pang-militar at hindi pang-militar na kapangyarihan, kahit na may mga sandatang atomiko, at ang kanilang mga plano ay kabilang ang paglaki sa itong kanser na sakit mula sa Nile hanggang sa Euphrates.
Nakalulungkot, pagkatapos ng kanilang paunang pakikibaka ng paglaban, ang ilan sa mga ito ay kapuri-puri, ang karamihan sa mga pamahalaan ng Arab ay unti-unting sumuko. Lalo na matapos ang Estados Unidos na namamahala sa bagay na ito, nakalimutan nila ang kanilang pantao, Islamiko at pampulitika na mga katungkulan at ang kanilang karangalan bilang Arabo. Sa pamamagitan ng hindi sinasadyang pag-asang sila ay tumulong sa mga layunin ng kaaway. Ang Kasunduan ng Camp David ay isang malinaw na halimbawa sa itong mapait na katotohanan sa kasaysayan.
Matapos ang matapang na pagsasakripisyo at pakikibaka sa unang mga taon, ang mga pangkat ng paglaban ay unti-unting hinila sa landas ng hindi matagumpay na mga pag-uusap sa mga nananakop at mga tagasuporta nito. Iniwan nila ang ruta na maaaring humantong sa pagsasakatuparan ng pangarap ng mga Palestino. Ang mga negosasyon sa Amerika at iba pang mga pamahalaang kanluran, at pati na rin ang mga negosasyon sa mga walang kabuluhang pandaigdigang mga grupo, ay mapait, hindi nagtagumpay na mga karanasan para sa Palestine. Ang pagkakaroon ng sanga ng oliba sa Kalipunang Pangkalahatan ng Nagkakaisang mga Bansa (United Nations General Assembly) ay walang bunga maliban sa nakakasakit na Kasunduang Oslo, at humantong ito sa pagbubukas ng mata ng kapalaran ni Yasser Arafat.
Ang bukang-liwayway ng Islamikong Rebolusyon sa Iran ay nagbukas ng isang bagong kabanata sa pakikibaka para sa Palestine. Mula sa unang mga hakbang - ibig sabihin, ang pagpapalayas sa mga elemento ng Zionista sino itinuturing na ang Iran ng panahon ni Pahlavi na naging isa sa kanilang ligtas na mga malakas na pook – ang pagbigay sa hindi opisyal na embahada ng rehimeng Zionista doon sa tanggapan ng kinatawan ng Palestino, pagpapahinto sa daloy ng langis, iba pang mahusay na mga nagawa, at laganap na mga aktibidad sa politika. Ang lahat ng mga hakbang na ito ay nagdala ng paglitaw ng pangkat ng paglaban sa buong rehiyon. Ang pag-asa sa paglutas ng isyung ito ay umusbong sa mga puso. Ang paglitaw ng pangkat na paglaban ay nagbigay ng rehimeng Zionista na maraming mga problema. Sa kalooban ng Diyos, ang rehimeng Zionista ay makakaranas ng higit pang mga problema sa hinaharap.
Gayunpaman, ang mga pagsisikap ng mga tagasuporta ng rehimen na iyon - kasama ang America sa harapan - ay tumaas nang matindi upang ipagtanggol ang mga Zionista. Ang paglitaw ng matapat, bata, nagsasakripisyo na puwersa ng Hezbollah sa Lebanon at ang pagbuo ng mga malakas-naudyokan na mga pangkat katulad ng Hamas at Islamic Jihad sa loob ng mga hangganan ng Palestino na hindi naayos at nag-alala hindi lamang sa mga Zionista na mga pinuno kundi pati na rin ang Amerika at iba pang agresibong kanluraning mga kapangyarihan. Matapos at bilang karagdagan sa kanilang suporta sa sumasakop na rehimen sa pamamagitan mga sandata at propaganda, idinagdag nila ang pagrekluta mula sa loob ng rehiyon at mula sa loob ng lipunan ng Arabo hanggang sa tuktok ng kanilang pakay. Ngayon ang resulta ng kanilang malaking ginawa ay halata at malinaw na pananaw, na inilalantad ang sarili sa mga aksyon at mga salita ng ilang mga pinuno ng mga pamahalaan na Arabo at ilang mga taksil na aktibista na mga Arabo sa pampulitika at pangkultura.
Ngayon, ang parehong mga pangkat ay nakikibahagi sa iba't ibang mga aktibidad sa larangan ng pakikibaka. Ang pagkakaiba sa pagitan sa kanila na ang paglaban na pangkap ay kikilos sa pagpataas ng kapangyarihan at pag-asa, at ito ay nagmamartsa patungo sa pag-akit ng pagtaas ng mga elemento ng kapangyarihan, habang ang magkasalungat na pangkat ng pang-aapi, kawalan ng paniniwala at pagmamataas ay lumalaki nang walang guwang, walang pag-asa at walang kapangyarihan sa araw. Ang malinaw na pagpapahayag ng pagsasaalang-alang na ito ay ang katotohanan na ang hukbo ng Zionista, na kung minsan ay itinuturing na hindi malalampasan at mabilis na kidlat, isa na titigil sa pagsalakay ng dalawang malaking mga hukbo na sundalo sa isang araw, ay kasalukuyang pinipilit na umatras at tumanggap ng pagkatalo laban sa tanyag na puwersa sa Lebanon at Gaza.
Gayunpaman, ang larangan ng pakikibaka ay pabagu-bago at puno ng mga panganib. Nangangailangan ito ng patuloy na pagbabantay, at ang layunin ng pakikibakang ito ay napakahalaga, nakamamatay at mahalaga. Ang anumang uri ng kapabayaan, hindi pag-iingat o pagkakamali sa mga pangunahing pagkalkula ay makakapinsala sa matinding pinsala.
Samakatuwid, nais kong mag-alok ng ilang payo sa lahat ng may malakas na damdamin para sa isyu ng Palestine:
- Ang pakikibaka upang palayain ang Palestine ay Jihad sa daan ng Diyos, at ito ay isang obligasyon at Islamikong layunin. Ang tagumpay sa naturang pakikibaka ay garantisado, sapagkat ang taong nakikipaglaban, kahit na siya ay namatay, ay makatanggap ng "isa sa dalawang mahusay na mga bagay." [Quran 9:52] Bukod dito, ang isyu ng Palestine ay isang pantao na isyu. Ang pagmamalayas ng milyun-milyong mga tao mula sa kanilang mga tahanan, mga bukirin at mga lugar ng negosyo, at ginagawa ito sa pamamagitan ng pagpatay at mga krimen, pinapabagabag ang budhi sa bawat isa at nagbibigay ng inspirasyon sa pagsalungat sa bawat isa na may katapangan at determinasyon. Samakatuwid, ang pagtatakda sa ito na isang isyu na Palestino lamang, o kaya isang Arabo na isyu, ay isang malaking pagkakamali. Ang mga taong isinasaalang-alang ang mga konsesyon na ginawa ng iilang mga elemento ng Palestino o mga pinuno ng ilang mga bansa na Arabo bilang hakbang upang umiwas sa isyung Islamiko at pantao ay nakagawa ng malaking pagkakamali sa pag-uunawa sa isyu, at marahil sila ay nagkasala ng pagtataksil sa pagsisira ng katotohanan.
- Ang pakay ng pakikibaka na ito ay ang pagpapalaya sa lahat ng mga lupain ng Palestine - mula sa ilog hanggang sa dagat - at ang pagbabalik ng lahat ng mga Palestino sa kanilang sariling bayan. Ang pagbabawas ng pakikibaka na ito sa pagbuo ng isang gobyerno sa isang sulok ng mga lupain ng Palestino - lalo na, sa nakakahiya na paraan na nabanggit sa diskurso ng mga walang kahihiyan na mga Zionista - ay hindi tanda ng matuwid na pakikibaka o isang tanda ng realismo. Ang katotohanan ay ngayon milyon-milyong mga Palestino ang nakamit ang isang antas ng pag-iisip, karanasan at pagpapahalaga sa sarili sa gayon ay maaari nilang ituon ang kanilang mga pagsisikap sa dakilang pakikibaka sa paraan ng Diyos at maging tiyak ng banal na tulong at panghuling tagumpay. "Tiyak na tutulungan siya ng Allah sinuman ang tumutulong sa Kanyang kadahilanan; tunay na ang Allah ay Malakas, Makapangyarihan." [22:40] Walang pag-alinlangan, maraming mga Muslim sa buong mundo ang susuporta sa kanila at makikibahagi sa kanilang pakikibaka, sa kalooban ng Diyos.
- Kahit na ang paggamit ng anumang mga halal at relihiyosong pinahihintulutan na paraan, kabilang ang pandaigdigang suporta, ay pinahihintulutan sa itong pakikibaka - talagang kinakailangan na iwasan ang pagtitiwala sa mga pamahalaang kanluran at pandaigdigang mga pangkat na makikita o sa lihim na umaasa sa kanila. Ang mga ito ay tutol sa anumang mabisang nilalang ng isang Islamikong katangian. Wala silang pakialam sa karapatang pantao. Sila mismo ang sanhi ng pinakamasamang pinsala at mga krimen laban sa bansang Islamiko. Alin ang pandaigdigang institusyon at alin ang kapangyarihang kriminal ay sa kasalukuyang mananagot para sa mga pagpatay, maraming mga pagpatay, pagtataguyod na pakikipagdigma, mga pagbobomba at ang mga ginawa ng tao na mga pagkagutom sa maraming mga bansang Islamiko at Arabo?
Ngayon, ang mundo ay nagbibilang nang paisa-isa sa bawat biktima ng coronavirus sa buong mundo, ngunit walang nagtanong kung sino ang may pananagutan sa daan-daang libong mga namartir, nabilanggo at nawala sa mga bansa saan nangayari ang mga digmaan ng Amerika at Uropa. Sino ang may pananagutan sa lahat ng paglabag sa pagbaha ng dugo sa Afghanistan, Yaman, Libya, Iraq, Syria at iba pang mga bansa? Sino ang may pananagutan sa lahat ng mga krimen na ito at para sa pananakop, pagkawasak at pang-aapi sa Palestine? Bakit hindi binilang ang milyon-milyong inaapi na mga bata, mga kababaihan at mga kalalakihan sa mundo ng Islam? Bakit walang isa ang nagpaabot ng kanilang pakikiramay sa malawakang pagpatay ng mga Muslim? Bakit ang milyun-milyong mga Palestino ay gumugol ng 70 na mga taon ang layo mula sa kanilang mga tahanan at sa pagkatapon? At bakit dapat ang Banal na Quds, ang unang Qiblah ng mga Muslim, ay nilapastangan? Ang tinaguriang Nagkakaisang mga Bansa (United Nations) ay hindi tinutupad ang gawain nito at ang tinaguriang mga samahang karapatang pantao ay patay. Ang kasabihan ng pagtatanggol sa mga karapatan ng mga kababaihan at mga bata ay hindi kasama ang Yamani at Palestino na mga kababaihan at mga kabataan.
Ito ang kasalukuyang kondisyon ng mapang-aping mga kapangyarihan sa kanluran at umaasa sa mga organisasyon na pandaigdigan. Ang kahihiyan ng ilang mga pamahalaang panrehiyon na sumusunod sa kanila ay higit sa mga salita.
Samakatuwid, ang isang mapagmataas at relihiyosong lipunang Muslim ay dapat umasa sa sarili at sa panloob na mga puwersa nito. Dapat itong itaas ang makapangyarihang kamay at alisin ang mga hadlang sa pamamagitan ng pag-asa at pagtitiwala sa Diyos.
- Ang mahalagang punto na hindi dapat balewalain ng piling mga tao sa pampulitika at militar ng mundong Islamiko ay ang patakaran ng Amerika at ang mga Zionista ay ang paglipat ng mga kaguluhan sa likod ng mga unang hanay sa harapan ng paglaban. Ang pagsisimula ng mga digmaang sibil sa Syria, ang pagkubkob ng militar at patuloy na pagpatay sa Yaman, ang pagpatay, ang pagwasak, pagbuo ng Daesh sa Iraq at iba pang katulad na mga bagay sa ilang ibang mga bansa sa rehiyon ang lahat ay mga sabawatan upang ilihis ang atensyon ng harap ng paglaban at magbigay ng mga pagkakataon para sa rehimeng Zionista. Ang ilang mga pulitiko na Muslim ay sinadya, at ang iba pa na hindi-sinasadya, ay nakibahagi sa mga itong mga sabwatan ng kaaway. Ang pangunahing paraan upang maiwasan ang mga sabwatan na ito ay para sa marangal na kabataan sa buong mundo ng Islam na seryosong gawin ang kahilingan na ito. Ang mga kabataan sa lahat ng Islamikong mga bansang, lalo na sa mga bansang Arabo, ay dapat na bigyang pansin ang payo na ito mula kay Imam Khomeini (r.a.), "Pasanin ang lahat ng iyong mga sigaw sa Amerika" at siyempre, sa Zionista na kaaway.
- Ang patakaran na pagiging normal ang pagkakaroon ng rehimeng Zionista sa rehiyon ay isa sa mga pangunahing patakaran ng Estados Unidos ng Amerika. Ang ilang mga pamahalaang Arabo sa rehiyon, na kumikilos bilang mga satilayt ng Amerika, ay naghahanda ng batayan para sa normalisasyong ito sa pamamagitan ng pagtatag ng mga ugnayan sa ekonomiya at iba pang mga bagay. Ang mga pagsisikap na ito ay ganap na walang kabuluhan at walang saysay. Ang rehimeng Zionista ay isang nakamamatay, tumubong kancer at pagkasira sa rehiyon na ito. Ito ay walang alinlangan na dapat alisin at masira. Pagkatapos, ang kahihiyan ay mahuhulog sa mga naglalagay ng kanilang mga pasilidad sa paglilingkod ng patakarang ito ng mayabang na mga kapangyarihan. Upang bigyang-katwiran ang kahihiyan na pag-uugali na ito, ang ilang mga tao ay humimok na ang rehimeng Zionista ay isang katotohanan na dapat makarating ang mga rehiyon. Nakalimutan nila na kinakailangan na labanan at sirain ang nakamamatay at nakakapinsalang mga katotohanan. Ngayon ang coronavirus ay isang katotohanan at gayon pa man ang lahat ng mga taong matalino ay sumasang-ayon na kinakailangan na labanan ito. Walang alinlangan, ang pangmatagalang mikrobyo ng Zionismo ay hindi magtatagal nang mas matagal, at mabunot ito salamat sa pagpapasiya, pananampalataya at karangalan ng kabataan.
- Ang pangunahing payo ko ay ipagpatuloy ang pakikibaka na ito at ipabuti ng mas lalong maayos ang mga samahan para sa gawaing Jihad, ang kanilang kooperasyon at pagpalawak ng mga lugar ng Jihad sa loob ng mga teritoryo ng Palestine. Ang bawat isa dapat na tulungan ang bansang Palestino sa banal na pakikibaka na ito. Ang bawat isa ay dapat makibahagi sa mga mandirigma na Palestino at tumayo sa likod nila. Kami ay buong pagmamalaki na gawin ang lahat sa aming kapangyarihan sa daang ito. Isang araw dumating kami sa konklusyon na ang mga mandirigma ng Palestine ay may kabanalan, karangalan at katapangan at ang kanilang problema lamang ay wala silang mga sandata sa kanilang mga kamay. Sa pamamagitan ng banal na patnubay at tulong, pinaplano namin at ang resulta ay ang balanse ng kapangyarihan ay nabago sa Palestine, at ngayon ang Gaza ay maaaring tumayo laban sa pagsalakay ng kaaway na Zionista at talunin ito. Ang Awtoridad na Palestino mayroon na malaking tungkiin sa itong bagay. Ang isang tao ay hindi maaaring makipag-usap sa isang malupit na kaaway maliban sa pamamagitan ng lakas at mula sa kalagayan ng kapangyarihan. Sa kabutihang palad, ang pook ay handa na para sa matapang at lumalaban na mga tao ng Palestine upang makamit ang kapangyarihang ito. Ngayon, ang kabataan na Palestino ay naghahangad na ipagtanggol ang kanilang dignidad.
Ang Hamas at Islamic Jihad sa Palestine at Hezbollah sa Lebanon ay naging isang patunay para sa lahat. Ang mundo ay hindi nakalimutan at hindi makakalimutan ang araw sa panahon na ang hukbo ng Zionista ay dumaan sa mga hangganan ng Lebanon at nagmartsa hanggang sa Beirut o sa araw na ang kriminal na pumatay sa pangalang Ariel Sharon ay nagdulot ng pagdanak ng dugo sa Sabra at Shatila. Hindi ito nakalimutan at hindi makakalimutan ang araw kung saan ang parehong hukbo na pinalo ng Hezbollah ay walang pagpipilian kundi umatras mula sa mga hangganan ng Lebanon at humingi ng kasunduan pagkatapos na mapanatili ang mabigat na mga kaswalti at pag-amin ng pagkatalo. Ito ang ibig sabihin ng buong kamay at kalagayan ng kapangyarihan. Hayaan ngayon na ang pamahalaang Uropiano, na dapat na mahiya dahil sa pagbebenta ng mga ahente ng kemikal doon sa rehimen ni Saddam Hussein, itinalaga ang deboto na Hezbollah bilang ilegal. Ang Ilegal ay isang rehimen katulad ng Amerika na lumilikha ng Daesh at ang rehimen katulad ng gobyernong Uropiano na ang mga ahente ng kemikal na sanhi ng pagkamatay ng libu-libo sa lungsod ng Baneh sa Iran at lungsod ng Halabja sa Iraq.
- Ang pinakahuling salita ko ay ang Palestine ay kabilang sa mga Palestino; samakatuwid, dapat itong patakbuhin ayon sa nais nila. Ang reperendum - kasama ang pakikilahok ng lahat ng mga relihiyon at mga etniko ng Palestino, ito ang iminumungkahi namin sa halos dalawang dekada - ay ang tanging kalutasan para sa mga hamon na kinakaharap ng Palestine sa kasalukuyan at sa hinaharap. Itong plano ay ipinapakita na ang mga akusasyon sa kanluranin ng anti-Semitismo na paulit-ulit na sinabi na walang batayan. Sa batayan ng planong ito, ang mga Hudyo, Kristiyano at Muslim na mga Palestino ay magpasiya nang magkasama ang sistemang pampulitika ng kanilang bansa sa pamamagitan ng paglahok sa isang reperendum. Na dapat na talagang umalis ang rehimeng Zionista, dahil ang Zionismo ay isang kakaibang pagbabago na nakatanim sa Hudaismo at lubos na naiiba sa relihiyon na iyon.
Nais kong isara ang talumpati na ito sa pamamagitan ng pag-aalala sa mga martir ng Quds, kasama sina Sheikh Ahmad Yassin, Fathi Shaqaqi, Sayyid Abbas al-Musawi, Martir Soleimani, ang dakilang kumander ng Muslim at ang di-malilimutang mukha ng paglaban, at gayundin ang dakilang Iraqi na Mujahid na Martir si Abu Mahdi al-Muhandis. Inaabot ko ang aking pagbati sa kaluluwa ng dakilang Imam Khomeini (r.a.) sino nagbukas ng landas ng dangal at Jihad para sa atin. Hinihiling ko rin kay Allah ang Pinakamataas na ibigay ang Kanyang awa sa ating yumaong kapatid na si Hussein Sheikh al-Islam sino sa loob ng maraming mga taon ay masigasig na nagtatrabaho sa landas na ito.
Nasa inyo ang pagbati at awa ng Allah.
