Ang mga Surah ng Qur’an/26 Lohika ng mga Propeta sa Surah Ash-Shu'ara
Ang ika-26 na kabanata ng Banal na Qur’an ay Surah Ash-Shu'ara. Ito ay Makki, mayroong 227 mga talata, at nasa ika-19 na Juz ng Banal na Aklat. Ito ang ika-47 na Surah na ipinahayag sa Banal na Propeta (sumasakianya nawa ang kapayapaan).
Ang pangalang Ash-Shu'ara (mga makata) ay nagmula sa pagbanggit ng mga makata sa mga bersikulo 224 hanggang 227 ng Surah. Ang mga talatang ito ay nagsasalita tungkol sa mga makata na sumusulat ng mga walang kabuluhang tula at hindi nakatuon sa mga kagandahang-asal at pananampalataya. Pinupuri din ng mga talata ang mga makata na mananampalataya at nagpapaalala sa mga tao ng Panginoon. Mula sa pananaw na ito, ang mga tula ay paraan upang magbigay ng panuto sa lipunan at maaaring gamitin sa landas ng pananampalataya at pangako.
Ang taong nagsasalin ng Qur’an na si Allameh Tabatabaei ay naniniwala na ang pangunahing layunin ng Surah Ash-Shu’ara ay ang pagbibigay ng tiwala at paghihikayat sa Banal na Propeta (sumasakanya nawa ang kapayapaan) sa harap ng mga pagtanggi ng karamihan ng kanyang mga tao at ang kanilang kapantayan ng mga paratang laban sa kanya. Sinabi ni Allameh Tabatabaei na ang Surah ay nagsasalaysay ng mga kuwento ng mga naunang sugo ng Panginoon at kung ano ang nangyari sa kanilang mga kaaway upang bigyan ng babala ang mga tumatanggi sa mensahe ng Banal na Propeta (sumasakanya nawa ang kapayapaan) na kumuha ng aral mula sa mga kapalaran.
Bilang karagdagan sa pagtalakay sa mga paggalaw ng mga propeta ng Panginoon, mula kay Nuh (Noah) hanggang kay Muhammad (susakanya nawa ang kapayapaan), ang Surah ay nagbibigay-diin sa mga prinsipyo tulad ng Tawheed (monotheism), ang Araw ng Muling Pagkabuhay, ang tawag ng mga sugo ng Panginoon, at ang kahalagahan. ng Banal na Qur’an.
Binanggit nito ang ilan sa mga pag-uusap sa pagitan ng mga propeta tulad ni Abraham (AS), Noah (AS), Hud (AS), Salih (AS) at Lut (AS), at ang kanilang mga tao. Ang mahalaga ay napabayaan ng mga taong iyon ang sinabi ng mga propeta sa kanila at bawat isa ay nahaharap sa isang tiyak na uri ng banal na parusa.
Ayon sa mga konsepto na binanggit sa Surah Ash-Shu'ara, maaari itong nahahati sa tatlong bahagi:
Ang unang bahagi ay nagbibigay-diin sa kadakilaan ng Qur’an at hinihikayat ang Banal na Propeta (sumasakanya nawa ang kapayapaan) sa harap ng pagmamatigas at pagtanggi sa mga Mushrikeen (mga hindi naniniwala). Tinutukoy din nito ang mga palatandaan ng Tawheed at nagpaliwanag sa mga katangian ng Panginoon.
Ang pangalawa ay nagsasalaysay ng mga kuwento ng buhay ng mga propeta at ng kanilang mga pakikibaka, na itinuturo ang lohika at pangangatwiran na ginamit nila upang gabayan ang mga tao. Pinag-uusapan din nito ang nangyari sa mga denier.
Ang ikatlong bahagi ay pagtatapos ng mga naunang bahagi at kasama rin ang magandang balita para sa mga mananampalataya at mga pagtatagubilin sa Banal na Propeta (sumasakanya nawa ang kapayapaan) tungkol sa pag-anyaya sa mga tao sa Islam at kung paano pakikitunguhan ang mga mananampalataya.
