İnsan və Allah arasında xüsusi əlaqə
“Dua” qəlbin dilidir, yəni insanın emosional emal sistemi qarşıya qoyulan məqsədlərə çatmaq üçün duyğulardan necə istifadə etməkdir; Bunlar insan təbiətinə uyğun olan məqsədlərdir.
Bəzən insanlar öz təbiətlərindən yanlış istifadə edirlər ki, bu da onların yoldan çıxmasına və özünü narahat hiss etməsinə səbəb olur. Əsas yoldan çıxıb əlimizdə olan alətlərdən düzgün istifadə etmədikdə, şirk və çoxlu məqsədlərlə üzləşirik, halbuki insanın yalnız bir Rəbbi olmalıdır.
Bizim Allahla münasibətimiz heç bir başqa münasibətə bənzəmir. Çünki Allah heç nəyə və heç kimə bənzəmir. İnsan həm də Allahla xüzu, xüşu, qorxu və məhəbbət hissi ilə müşayiət olunan xüsusi bir münasibət növü qurur. Bu qorxu və sevgi eyni vaxtda heç bir münasibətdə görünmür.
Belə bir münasibətdə Allaha tam nəzər salıb və Ona təvəkkül etmək daha yaxşıdır. Çünki Allahla münasibətimiz zəifləsə, Onun bizə verdiyi nemətlərə şükür dili bağlanar və zərər görərik. Çünki Allahla əlaqəni kəsmək günah etməyə səbəb olar.
Allahın insanla əlaqəsi də xüsusidir. Allah heç bir məxluqa bu qədər fürsət verməmişdir və bu, Allahın öz bəndəsinə olan maraq və sevgisinə işarədir. Bu səbəbdən davranışlarımız tövhidmehvər olmalıdır. Çünki bu əlaqə həyatvericidir və bütün hərəkət və davranışlar bu əlaqə ilə islah olur. İlahi olmayan əməllər yaxşı irəli getməz. Lakin insanla Allah arasında əlaqə qurulduqda işin sürəti və dəqiqliyi artar.
