حسن آغاز این محفل با تلاوت معراج صفی‌خانی، قاری نوجوان، و گروه بین‌المللی تواشیح معراج نیز با اجرای برنامه‌های قرآنی متنوع، بر شکوه این محفل معنوی افزودند.
در این محفل قرآنی، مهدی غلام‌نژاد و علیرضا مکاری به عنوان قاریان برجسته به تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید پرداختند. اجرای برنامه را عباس سلیمی، قاری و داور بین‌المللی قرآن کریم، برعهده داشت و حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد نقیب به تبیین و شرح آیات قرآنی پرداخت.
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد نقیب رئیس دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، با تأکید بر اینکه از منظر قرآن، جهان‌بینی بر ایدئولوژی تقدم دارد، گفت: نوع نگاه انسان به جهان، تعیین‌کننده‌ی نوع رفتار و وظیفه‌ی او در برابر هستی است.
وی در تبیین این موضوع اظهار کرد: در آیات پایانی سوره بقره، از آیه ۱۸۹ به بعد، نوعی جهان‌بینی عمیق و توحیدی مطرح می‌شود. نخست خداوند متعال بیان می‌فرماید که هر آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن اوست، و این آگاهی، پایه بینش ایمانی انسان است.
نقیب افزود: در ادامه آیات، نشانه‌های مؤمنان از منظر جهان‌بینی بیان می‌شود. خداوند می‌فرماید: «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لَآیَاتٍ لِأُولِی الْأَلْبَابِ»؛ یعنی در آفرینش آسمان‌ها و زمین و در رفت‌وآمد شب و روز، نشانه‌هایی است برای صاحبان اندیشه. این صاحبان تفکر کسانی‌اند که «یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ»؛ آنان که در هر حال، چه ایستاده، چه نشسته و چه در حال استراحت، یاد خدا را از دل نمی‌برند.
وی تصریح کرد: صاحبان اندیشه در آفرینش الهی تفکر می‌کنند و می‌گویند: «رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا»؛ پروردگارا، این جهان را بیهوده نیافریده‌ای. این آیه بیانگر آن است که عالم هدفمند است و گردش شب و روز بر پایه حکمت و نظم الهی جریان دارد.
نقیب با اشاره به نگرانی مؤمن نسبت به عاقبت خویش گفت: مؤمن در دعای خود عرضه می‌دارد: «رَبَّنَا إِنَّکَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ؛ یعنی خدایا، هر که را تو در آتش درآوری، او را خوار کرده‌ای.»
وی با تأکید بر ترکیب حکیمانه واژه‌های «گوش، چشم و قلب» در قرآن افزود: در چند جای قرآن این ترکیب به کار رفته است، مانند آیه «وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ» و نیز «إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولَٰئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا». این ترتیب دارای حکمت است، چراکه انسان ابتدا می‌شنود، سپس می‌اندیشد و آنگاه با دل باور می‌کند.
نقیب با اشاره به آیات پایانی سوره بقره بیان کرد: در این آیات آمده است «رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ»، یعنی ما ندایی شنیدیم که به ایمان فرامی‌خواند. این ندا همان دعوت پیامبر اکرم(ص) است که مردم را به سوی خدا دعوت کرد، نه به سوی خود. پیامبر(ص) فرمود: «أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ»؛ به پروردگار خود ایمان آورید. هر که مردم را به خود بخواند، الهی نیست، اما آن که به سوی خدا فرا می‌خواند، حقیقتاً خدایی است.
وی افزود: ما کلام پیامبر(ص) را شنیدیم و ایمان آوردیم، همان‌گونه که قرآن می‌فرماید: «فَآمَنَّا». در آیات دیگر نیز خداوند از پیامبر به عنوان «سِرَاجًا وَقَمَرًا مُنِیرًا» یاد کرده است و این تعابیر اشاره‌ای لطیف به جایگاه اهل‌بیت(ع) در کنار قرآن دارد.
در پایان نقیب اظهار کرد: قرآن و اهل بیت(ع) دو میراث گرانبها و جداناشدنی‌اند.
در این مراسم، از عباس سلیمی، قاری و داور بین‌المللی قرآن کریم و علیرضا مکاری، نفر اول جشنواره قرآن و عترت دانشجویان کشور و دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده علوم قرآنی اصفهان، تجلیل به عمل آمد.
انتهای پیام