عادت دادن فرزندان به راستگويی در تربيت قرآنی كودكان نقش موثری دارد

گروه انديشه: با توجه به آموزه‌های روايی و قرآنی، «دروغ» زشت‌ترين گناهان محسوب می‌شود و آشنا كردن و عادت دادن فرزندان پاك‌سرشت به راستگويی و صداقت می‌تواند در تربيت قرآنی كودكان ما نقش فراوان داشته باشد، نگاه به زندگانی حضرت يوسف(ع) اين مدعا را ثابت می‌كند.

عليرضا اسماعيلی، كارشناس قرآن در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه سيستان و بلوچستان، با بيان اين مطلب گفت: تربيت قرآنی ماحصل سيره انبياء و اوليای الهی است به عبارت ديگر آنچه كه از آموزه‌‌های قرآنی برای تربيت قابل استحصال است در واقع همان نحوه تربيت‌يافتگی انبيای الهی و شخص پيامبر اكرم(ص) است كه دريافت‌كننده وحی و دستورات خداوند متعال بوده است، با توجه به عظمت موضوع، قرارگيری كودكان و نوجوانان در مسير تربيت قرآنی از جايگاه رفيعی برخوردار است.

اين كارشناس و قاری قرآن يكی از مباحث مهم در كنار تعليم و تربيت را موضوع اخلاص در نيت، خدامحوری و در واقع همان تزكيه دانست كه می‌تواند باعث تعالی علمی و معنوی انسان گردد.

وی با بيان اينكه بزرگترين هدف از تعليم و تربيت قرآنی فرزندان شناساندن جايگاه آدمی و ارتباط آن با خداوند مهربان جهان پيرامونی به بهترين نحو ممكن است، افزود: با توجه به پيشرفت‌های جهان معاصر در علوم مختلف، برنامه‌ريزی رسانه‌ها در تربيت اسلامی كودكان و نوجوانان(كه از مخاطبان ويژه آنها هستند) بسيار حائز اهميت است.

اسماعيلی گفت: نگاه ويژه به تربيت انسان‌های الهی نظير پيامبران، مطالعه در احوالات و سيره ائمه طاهرين(ع) و بزرگان علمی و معنوی در طول تاريخ می‌تواند بستر مناسبی را با كمك آموزه‌های قرآنی، به نسل‌های جديد منتقل نمايد، نگاه كارشناسانه و روانشناسانه، می‌تواند فضای جديدی را در توليد برنامه‌های كودك و نوجوان به وجود آورد.

عليرضا اسماعيلی بيان كرد: پرهيز از افراط و تفريط در برنامه‌های مختلف نظير شوخی‌های زشت، گفتمان‌های غير اخلاقی و بی‌ادبانه، عدم رعايت حجاب اسلامی و پوشش‌های مناسب می‌تواند از مواردی باشند تا ذهن كودك و نوجوان ما را پاك و مطهر حفظ نمايند.

اين كارشناس قرآن گفت: با توجه به آموزه‌های روايی و قرآنی، «دروغ» زشت‌ترين گناهان محسوب می‌شود، آشناكردن و عادت دادن فرزندان پاك‌سرشت به راستگويی و صداقت می‌تواند در تربيت قرآنی كودكان ما نقش فراوان داشته باشد، نگاه به زندگانی حضرت يوسف صديق اين مدعا را ثابت می‌كند.

وی در پايان گفت: به قول مرحوم شيخ احمد كافی، ما به فرزندان خود می‌گوييم فلان كار بد است، نكن; به فلان جا نرو، خوب نيست; هيچ‌گاه فكر نكرديم و برنامه‌ريزی نكرديم كه اگر آنجا نروند به كجا بروند و چه كاری را بكنند». اين جملات به ما می‌فهماند كه بی‌توجهی به تربيت قرآنی و اسلامی باعث انحراف و گمراهی نسل بعد ما خواهد شد و ما در برابر زحمات پيامبران الهی و ائمه طاهرين(ع) و بسياری از انسان‌های الهی، كوتاهی نموده‌ايم.