آن گاه كه معاد را وهم و پندار خود را حتم يافتی، قرآن بخوان!
گروه وبلاگ:آن گاه كه در دريای خروشان زندگی در چنگال جهل و ترس اسير شدی و ساحل صلاح و كشتی نجات و رهايی را آرزو كردی قرآن بخوان!
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، بلاگر «اطـراف كوچـه بنی‌هـاشـم» در پست اخير خود به بيان وصيت‌نامه‌ی شهيد مهدی رجب‌بيگی پرداخته‌است كه در آن با تأكيدات بسيار به خواندن قرآن اشاره شده‌است.
در اين وبلاگ می‌خوانيم:« آن گاه كه درون خويش را ز خود تهی يافتی قرآن بخوان!
آن گاه كه عقلت احساست را به بند كشيد و فكرت عشقت را، و قوه‌ی پيوستن به خدا و به نيروی عرفان را از دست دادی قرآن بخوان!
آن گاه كه در كوچه باغ‌های يأس، حيران، سرگردان، نااميد و پريشان در جستجوی قطره‌ای آب كشتزار خشك و قحطی‌زده‌ی انديشه‌ات را تسلی می‌دهی در دريای بی‌كران اميد لختی بگير و قرآن بخوان
آن گاه كه مرگ را ختم، و معاد را وهم، و پندار خود را حتم يافتی قرآن بخوان !
آن گاه كه غرور وجودت را گرفت و تفاخر شعورت را، ذلت خويش را عزت يافتی و نخوت خويش را همت قرآن بخوان!
آن گاه كه از فرط جهالت ايمان را از ياد بردی و به خيال سعادت اسير ضلالت گشتی قرآن بخوان
آن گاه كه خود را خدا يافتی ياد خدا را جدا از خود و يكی بودن شرك را توحيد پنداشتی و شمع را خورشيد قرآن بخوان!»
در اين وبلاگ می‌خوانيم:« آن گاه كه درون خويش را ز خود تهی يافتی قرآن بخوان!
آن گاه كه عقلت احساست را به بند كشيد و فكرت عشقت را، و قوه‌ی پيوستن به خدا و به نيروی عرفان را از دست دادی قرآن بخوان!
آن گاه كه در كوچه باغ‌های يأس، حيران، سرگردان، نااميد و پريشان در جستجوی قطره‌ای آب كشتزار خشك و قحطی‌زده‌ی انديشه‌ات را تسلی می‌دهی در دريای بی‌كران اميد لختی بگير و قرآن بخوان
آن گاه كه مرگ را ختم، و معاد را وهم، و پندار خود را حتم يافتی قرآن بخوان !
آن گاه كه غرور وجودت را گرفت و تفاخر شعورت را، ذلت خويش را عزت يافتی و نخوت خويش را همت قرآن بخوان!
آن گاه كه از فرط جهالت ايمان را از ياد بردی و به خيال سعادت اسير ضلالت گشتی قرآن بخوان
آن گاه كه خود را خدا يافتی ياد خدا را جدا از خود و يكی بودن شرك را توحيد پنداشتی و شمع را خورشيد قرآن بخوان!»
